Afspraak verloskundige

Vandaag ben ik 24 weken en 3 dagen zwanger en had ik weer een afspraak bij de verloskundige. Zoals ik gisteren al vertelde, was ik erg benieuwd omdat ik de baby al zo hoog voel in mijn buik. Daarnaast was ik erg nieuwschierig naar mijn bloeddruk omdat ik me iets minder duizelig voel.
Tijdens het eerste deel van de afspraak werden de gegevens van de laatste echo doorgenomen en dit was (zoals ik al wist) allemaal prima in orde. Vervolgens werd mijn bloeddruk opgemeten en die was nog steeds aan de lage kant. Had verwacht dat het wel iets gestegen zou zijn maar dat was helaas niet het geval. Ik voel me volgens de verloskundige iets beter omdat mijn lichaam went aan de lage bloeddruk en aan de hele toestand van het zwanger zijn. Op zich was het prima dat het nu nog zo laag is omdat na de 30 weken bij de meeste zwangerschappen de bloeddruk stijgt. Het duizelig zijn is vooral vervelend voor mij maar juist goed voor zoonlief. (En daar doe ik het allemaal voor dus laat mij dan maar lekker dizzy op de bank zitten!) Hoe lager de bloeddruk in het tweede trimester blijft, hoe beter je je gaat voelen in het derde trimester. I hope so!
Daarna mocht ik plaats nemen op de onderzoeksbank en werd er gevoeld tot waar mijn baarmoeder nu komt. Hij rijkt al een flink stuk boven mijn navel uit maar voor de termijn is deze hoogte goed. Het is alleen iets hoger in verhouding omdat ik niet zo groot ben en lange benen heb ten opzichte van mijn buik. Oké...
Eigenlijk voelt de verloskundige pas hoe de baby ligt vanaf 26 weken zwangerschap maar ze wilde toch alvast een poging wagen. Superspannend! En het lukte, ze kon voelen dat het hoofdje beneden lag en liet het daarna ook aan mij en aan mijn vriend voelen. Vooral vriendlief was verbijsterd over hoe groot het hoofdje al was. Superlief om te zien hoe leuk hij dit vond, hij was echt enthousiast.
Tot slot luisterde de verloskundige nog even naar het hartje van de baby en ook dat was helemaal in orde met 130 slagen per minuut. Ze kon het gelijk vinden en het was mooi regelmatig dus het kon niet beter. (Ook zei ze dat ik een mooie buik heb en daar ben ik toch wel een beetje trots op!)
Na de controle bij de verloskundige besloten we om maar gelijk door te lopen naar het gemeentehuis om de erkenning van ons kind te regelen. Het gemeentehuis zit naast de verloskundigenpraktijk dus dat was wel zo makkelijk. Steeds kwamen de openingstijden van burgerzaken heel ongunstig uit voor mijn vriend maar aangezien hij vandaag toch eerder klaar was met werken voor deze afspraak, wilden we dit gelijk maar even fiksen. We hadden ons ingesteld op lange wachttijden maar binnen tien minuten stonden we alweer buiten met een officieel document in handen. Yeah!