Je weet wel... vrouwen komen van Venus en mannen van Mars

Als ik mijn vrienden en kennissen moet geloven, ben ik een halve vent. Klopt ergens wel want ik ben inderdaad geen meisje-meisje. Heel veel vrouwelijke zaken zijn ook voor mij hocus-pocus. Hysterisch gegil, huilen bij films, obsessief schoonmaken of weet ik veel wat, ik herken mezelf daar niet in. Ook qua het uiten van mijn emoties ben ik net een ijskonijn. Verder houd ik niet van roze en drink ik liever bier dan wijn. Ik kan nog wel even zo doorgaan maar jullie begrijpen mijn punt waarschijnlijk wel. I am not a typical woman!

Er zit op dit moment alleen wel weer een baby in m'n buik. En die gooit een aantal dingen in de war. Jess is Jess niet meer! Ik geef de hormonen de schuld. Waar ik bij Sam emotioneel gezien nergens last van had, ben ik ditmaal veranderd in een heks. Wat zeg ik, een hormonster! Ik reageer niet meer met mijn verstand maar met gevoel. Jezus, wat een gekke gewaarwording. Arme Maarten ook, want die is regelmatig de dupe van die muitende hormonen. Net zoals de Leusdense middenstand want ook in winkels heb ik de neiging om regelmatig uit mijn slof te schieten en ruzie te maken met voordringende bejaarden en dergelijke. 

Na 27 jaar begrijp ik ook ineens waarom mannen zogenaamd van Mars komen en vrouwen van Venus. Voorheen zei me dat vrij weinig maar sinds die dikke plus op de zwangerschapstest, is het me helemaal duidelijk. Mannen en vrouwen zijn totaal andere wezens. Ik erger me mateloos aan bepaalde mannelijke trekjes. Woest word ik ervan. En het ergste is, ik besef dat ik me aanstel. Dat het aan mij ligt, dat ik diegene ben die veranderd is. Neemt niet weg dat ik een aantal keer per dag mijn ontplofneigingen moet inslikken. Ik troost me met de gedachte dat ik aan het einde van 2014 weer functioneer als mijn oude, vertrouwde zelf. Omdat het heel gezond is om je gevoelens toch te uhhh... uiten, heb ik er een lijstje van gemaakt. Lezen jullie mee?

- De wc-bril! Daarmee bedoel ik dus de stand van dat verrekte ding. Vriendlief doet hem nooit terug naar beneden. Hij redeneert zo dat hij hem altijd al omhoog moet doen. Ik moet hem weer laten zakken. Schijnt eerlijk te zijn. Ik vind het daarentegen opeens supervrouwonvriendelijk! Tevens heb ik een zoon die bezig is met zindelijk worden. Dus straks moet ik het toilet delen met twee mannen. Een simpel rekensommetje maakte me duidelijk dat ik binnenkort twee keer zo vaak die klotebril naar beneden moet doen dan dat zij hem omhoog moeten doen. Grrr! Waar je je al druk om maakt hè?

- Dat het bij mannen nooit nu is maar altijd later of straks. Althans zo werkt het bij mijn exemplaar. Weet niet of dat voor alle mannen geldt. Vond ik voorheen niet erg. Lekker relaxt juist wel en daar houd ik van. Jullie raden natuurlijk al dat mijn hormonen dat uitstelgedrag niet trekken op dit moment. 

- Als ik na een hele dag met Sam eindelijk drie seconde rust heb doordat papa met zoonlief boodschappen aan het doen is, gaat regelmatig de telefoon. Waar de amandelmelk staat of het 5-kruidenpoeder. Wtf? Ik werk toch niet in de Appie! Ga het lekker daar vragen aan een medewerker. Daar zijn ze voor. Laat. Mij. Met. Rust! Maar hulp vragen is blijkbaar niet mannelijk. Vriendlief gaat gerust drie supermarkten af als hij een product niet kan vinden. En dan blijkt dat 5-kruidenpoeder gewoon in de schappen te staan als 5-spices spul, een bosui als lente-ui en stond er op het pak amandelmelk heel groot almond waardoor mijn wederhelft het over het hoofd zag. Als hij het daar nu even gevraagd had. Zucht, kreun, steun...

- Om nog even door te gaan op mannen, supermarkten en levensmiddelen. Wat ik plotseling erg storend vind, is dat vriendjelief denkt dat eten tot het eind der tijden houdbaar is. Ik krijg hem maar niet aan zijn verstand gepeuterd dat die houdbaarheidsdatum alleen geldt als je product nog niet open heb gemaakt. Serieus, Maarten denkt dat een aangebroken pak sap nog tot bijvoorbeeld maart 2016 te drinken is. Ook hebben we hier in huis nogal eens issues met dingen buiten de koeling bewaren terwijl het erin moet. Het is heel makkelijk toch? Als je iets in de Appie uit een koeling haalt, stop je het thuis in de koelkast dan wel vriezer. Volgens mannen is dat schijnbaar anders. Nou ja, zolang ze het zelf maar opeten en drinken hè... Mij niet gezien!

- Als vrouw houd ik me bezig met de veranderingen in mijn lichaam nu er weer iemand mijn baarmoeder aan het uitwonen is. Mannen zijn vooral heel praktisch. Als ik verzucht dat ik denk dat ik de baby voelde, wil Maarten een spaarrekening openen voor de nieuwe spruit. Als ik me afvraag hoe ons kindje eruit zal zien, roept papa dat we een afspraak moeten maken voor het regelen van de erkenning van onze ongeboren vrucht. Hij kan alleen maar praten over wat we wel en niet nodig hebben en wat we nog moeten regelen. Soms denk ik: joh, houd gewoon je handen op mijn buik en je klep dicht. Zwijmel even met me mee! En voor de duidelijkheid, in normale doen, ben ik vooral degene die alles praktisch bekijkt.

Volg mij nu ook op Bloglovin, Instagram, Facebook en Pinterest.