Shopperdeshop voor baby 2.0

Toen ik 27 weken zwanger was van Sam kwam ik in het ziekenhuis terecht en kreeg ik platte bedrust voorgeschreven. We schrokken ons kapot! Nadat we de ergste schok te boven waren, kwam het besef dat we de babyuitzet nog lang niet compleet hadden. Ik baalde daar behoorlijk van aangezien ik me zoals iedere zwangere had verheugd op lekker babyshoppen gedurende de laatste maanden. Ergens verdien je het als aanstaande mama gewoon om met een gigantische buik in babyzaken rond te struinen.
Ik nam me heilig voor om deze zwangerschap te zorgen dat ik alles in huis had. Veel van Sam's eerste spullen zijn niet door mij uitgezocht en dat is toch niet zo tof. Tja, hormonen hè! Toch kocht ik ook ditmaal amper iets voor de 20-weken echo. Op de één of andere manier kan ik dat niet goed. Het voelt raar om al zo vroeg naar babyspullen te kijken en dingen te regelen. Gelukkig heb ik de echo achter de rug en is ons tweede ventje voor zover men kon zien, gezond verklaard. Tijd om te shoppen! Vandaag een mamablogje met mijn babybuit. De foto's zijn niet allemaal even spetterend maar ik beloof jullie plechtig dat ik alles nogmaals zal showen als het fotomodel in kwestie is geboren. Kijken jullie mee?

Deze week kwam dit superzachte slaapzakje van Puckababy binnen. Hij komt bij de webshop Babyhuys vandaan. Het is een exemplaar dat je kunt gebruiken tot een maand of 6. Ik ben er verliefd op en zou het liefst een dekbed van dezelfde teddystof ervan bestellen om zelf onder weg te kruipen. Ik stond er twee jaar geleden mee in mijn handen toen zoonlief een pasgeboren ukkepukje was maar besloot toen uiteindelijk een andere te kopen omdat de spullen van Puckababy niet goedkoop zijn. We hadden toen nog zoveel dingen nodig dat ik niet zoveel geld aan een slaapzak wilde uitgeven. 

Het voordeel aan het krijgen van een tweede kind is dat je al omkomt in de babyzooi. Je hoeft dus geen hele uitzet meer bij elkaar te schrapen omdat je veel al hebt liggen. Persoonlijk vind ik dat heel fijn want ik vond het een enorm gedoe en zag door de bomen het bos niet meer. Deze keer hebben we natuurlijk wel een aantal zaken nodig maar dat valt in het niet in vergelijking bij wat we tijdens de eerste zwangerschap in huis moesten halen. En dan krijgen we ook nog eens een kind met hetzelfde geslacht als de eerste boreling. Stiekem vind ik dat heel erg handig al had ik uiteraard ook met liefde nieuwe spullen voor een meisje aangeschaft. Neemt niet weg dat het erg praktisch is om veel door te kunnen schuiven. Jess is wel goed maar niet gek!

Dit vestje en broekje van Zara kocht ik toen ik een maand of drie in verwachting was om de zwangerschap wat realistischer te maken. Ik vond het geschikt voor zowel een jongen als meisje. Het is overigens wel maat 68 dus mini-mini-me heeft als hij op zijn grote broer lijkt nog wel een poosje nodig om zo groot te worden dat hij het daadwerkelijk past. Al moet ik wel zeggen dat mijn ervaring met Zara is dat het klein uitvalt. 

Sam heeft tijdens zijn eerste winter diverse berenpakjes gedragen. Ik vond dat zo lief staan en daarnaast was het heerlijk warm gedurende die strenge winter. Zoonlief is echter een zomerkindje en zijn kleine broertje zal in de herfst worden geboren. Ik had dus niet zo'n fijn winterpakje in een klein maatje liggen. Ik vond dat de buikbaby dat wel verdiende nadat we de goede uitslag van de combinatietest te horen kregen. Ik kocht deze leukerd bij H&M trouwens. 

Dinsdagmorgen kregen we te horen dat we wederom een zoon verwachten. Mijn vriend moest na de echo direct door naar zijn werk dus ik zat helemaal home alone op mijn blauwe wolk. Ik besloot dat ik een perfecte reden had om richting de Prénatal in Amersfoort te rijden. Wat ik de aankomende weken absoluut moet kopen is babykleding in maat 50. Ik had dat amper bij Sam omdat iedereen me vertelde dat je dat bijna niet gebruikt. Ik kreeg echter een kind dat nog verzoop in maat 44. Ik kreeg toen een zak kleine kleertjes van een vriendin om te gebruiken maar daar is het mooi inmiddels vanaf. Deze keer ga ik dat anders aanpakken. Ik kocht tijdens die shopsessie onder andere dit shirtje met een gebreid broekje en mutsje erbij. Te lief!

Ook deed ik een bestelling bij Mini Rodini. Ik bestelde enkele kleertjes in maat 56/62 waaronder deze twee schattige broekjes. Jammer genoeg valt dit merk behoorlijk riant dus ik kan het voorlopig nog even weg leggen. Boehoe! Maar goed, uiteindelijk zal de buikbaby er vanzelf wel in groeien. Inmiddels weet ik dat dat een stuk sneller gaat dan ik nu denk.

Bij Prénatal kocht ik ook twee gestreepte jumpsuits die overduidelijk voor een ventje zijn. Sam droeg de eerste maanden vrijwel alleen unisex kleertjes en achteraf bezien, vond ik dat minder leuk. Het heeft mijn voorkeur om een jongetje echt als jongetje te kleden en een meisje als meisje. Met zoveel blauw kun je de mist niet ingaan. En jeetje, wat is maat 50 klein! Bizar hoe snel je dat vergeet. 

Dit pakje is ook van Mini Rodini. Ook dit is een maat 56/62 maar dat zie je er niet aan af. Het valt veel ruimer! Desalniettemin kon ik het niet over mijn hart verkrijgen om het terug te sturen. Het thema van onze kinderkamer is girafjes en het is de bedoeling dat ook onze tweede zoon daar op den duur gaat slapen. Een jumpsuit met een printje van deze dieren is dan wel heel tof om te hebben. (De bovenste foto heb ik even van internet geplukt omdat ik de jumpsuit niet fatsoenlijk op de foto kreeg. De detailfoto heb ik wel zelf geschoten...)

Tot slot kocht ik een knuffel voor de nieuwe baby met bijpassende slofjes. (En twee witte overslagrompers van de Hema maar die zijn echt niet spannend, haha!) We hebben behoorlijk wat pluche in huis maar dat is van Sam. Ik vind het bijzonder om ook een harig vriendje uit te zoeken speciaal voor ons nieuwe kindje. Dat verdiend hij in mijn ogen. Voor Sam heb ik met veel liefde spulletjes uitgezocht toentertijd en de buikbaby gaat het meeste daarvan ook weer gebruiken. Ik wil niet dat hij enkel dingen krijgt die van zijn grote broer zijn geweest. 

Volg mij nu ook op Bloglovin, Instagram, Facebook en Pinterest.