De afgelopen tijd heb ik van diverse mensen de vraag gekregen wat ik met mijn blog wil. Ik vind het maar een lastige kwestie want ik houd me daar eigenlijk niet mee bezig. Zeker niet op dit moment met een nieuwe baby onderweg. Toch hebben de vraagstellers me aan het denken gezet want blijkbaar moet je iets willen of moeten als blogger. Misschien dat de vraag voortkomt uit het feit dat de halve bloggosphere grootse plannen heeft met zijn of haar blog. Ik houd er echter geen al dan niet verborgen agenda op na.
Wat ik wel graag wil, is bloggen op een eigen domein en overstappen van Blogger naar Wordpress. Gewoon omdat ik het een prettig idee vind dat mijn site dan echt van mij is. Niet per sé om mee te tellen in de blogwereld. Daarnaast zijn de mogelijkheden van Blogger vrij beperkt. Door mijn uitstelgedrag neemt zo'n verhuizing alleen vet veel tijd in beslag. Ik geloof dat er meer dan 600 artikelen moet worden overgezet. Inmiddels snap ik de mensen die na twee maanden bloggen al voor eigen hosting kiezen. Die hebben zich er een stuk beter in verdiept dan ik toentertijd. Ik durf pas sinds een paar maanden te zeggen dat ik het de investering wel waard vind omdat de kans aanzienlijk is dat ik het bloggen blijf volhouden.
Verder vind ik mijn blogje prima zoals het nu is. Ik houd het graag persoonlijk. Ik krijg soms het gevoel dat alles groter, mooier en meer moet. Alsof je niet meetelt zonder je site te veranderen in een online magazine of platform. Of dat je als blogger filmpjes moet maken en met alle geweld moet ploggen. Niet dat daar iets mis mee is, maar het past niet bij mij. Ik vind het leuk om dat soort sites te bezoeken maar het is niet des Jess. Laat mij dan maar lekker niet meetellen. Ik vind het wel gezegend.
Ik heb nooit de intentie gehad om gigantische bezoekersaantallen na te streven. Ik heb nooit meer voor ogen gehad dan een soort van persoonlijk, online dagboekje. Soms krijg ik zelfs het gevoel dat ik niet eens meer bezoekers wil. Het is goed zoals het is. Ik denk dat ik daarin geen typische blogger ben. Terwijl iedereen blijkbaar meer volgers wil, heb ik regelmatig dat ik het me bij de keel grijpt als ik bedenk hoeveel mensen van mij weten. Bij tijd en wijlen vraag ik me af of ik dat überhaupt wel wil. (En dan schrijf ik blogjes zoals Let's talk about the blogger lifestyle, Beetje mamablogmoe en 10 blogregels waar ik me niet aan houd...) Toch ben ik verknocht geraakt aan bloggen. Het is in mijn routine geslopen om achter de laptop te kruipen en verhaaltjes te typen over wat mij bezighoudt. Alleen freak ik hem soms wel enorm als men opeens verwachtingen heeft van me. Ik ben domweg geen pleaser. Noem het narcistisch, noem het egoïstisch maar ik wil enkel schrijven waar ik zelf zin in heb en niet in waar bezoekers zin in hebben. Gevalletje take it, or leave it.
Het komt er dus op neer dat ik vrij weinig tot niets wil met mijn site. Laat mij maar lekker blogjes typen met lelijke foto's erbij. Op die manier vind ik het leuk en is het ook haalbaar. Nu ik halverwege mijn zwangerschap ben en een terrordreumes heb rondrennen, merk ik dat het allemaal zwaarder wordt. Ik ben enorm futloos. Terwijl mijn hoofd normaal overstroomt van de ideeën, borrelt er nu niet zoveel op. Ik houd me momenteel voornamelijk bezig met zwanger zijn en heb niet veel meer te melden dan dat. Veel verder dan het plaatsen van buikfoto's en het schrijven van hier en daar een review kom ik niet. En weten jullie, dat voelt ergens hartstikke fijn. Het is op die manier weer exact zoals hoe ik begin 2012 begon. Check de eerste artikelen van In a flow around the world maar. Voorlopig geniet ik er overigens nog wel van om mijn verhaaltjes te tikken en te delen. Ik verdom het alleen om zaken te forceren.
Gedurende de laatste maanden van mijn eerste zwangerschap en de eerste maanden na de geboorte van Sam, heb ik amper geblogd. Ik sluit niet uit dat dat weer gaat gebeuren. Jullie zijn dus gewaarschuwd, haha! Hopelijk hoef ik deze keer niet van de aardbodem te verdwijnen omdat het qua gezondheid niet lekker gaat. Feit blijft dat die kans er wel inzit. Ik blijf erbij dat een hobby vooral leuk moet zijn en goed moet voelen. Ik kom vanzelf wel weer boven water mocht ik een poosje offline zijn. En daarna zien we wel weer. Het komt zoals het komt.
Helemaal met je eens. Ik zeg altijd maar, als het een hobby is en geen bron van inkomsten, dan heb je de luxe om lekker te doen wat je zelf wil. Dat kan jij, dat kan ik en dat is fantastisch! Wat ik een voordeel vind aan minder volgers is dat ik weet wie wie is. Ik weet wie reageert, ofwel wie ze zijn ofwel op welk blog ze schrijven. Ik uh.... ga liever naar die gezellige kroeg dan naar die enorme populaire hippe tent. Als je begrijpt wat ik bedoel. Doe lekker je ding, dat doe je goed. Ik lees je graag.
BeantwoordenVerwijderenHier is het ook een hobby en plaats daarom ook niet elke dag blogjes. Sinds mijn bevalling geen eens tijd voor en ook niet altijd inspiratie. Ik doe het ook voor het leuk en daar gaat het om. Hopelijk kun je nog de komende maanden wel lekker je ding kwijt zoals jij wil.
BeantwoordenVerwijderenIk ben het helemaal met je eens. Voor mij is het een hobby. Ik wil niet de verplichtinge hebben elke dag te moeten bloggen. Ik wil niet geleid worden door reviews die geschreven moeten worden. Ik wil zelf bepalen wat en wanneer ik schrijf. Een eigen domein heb ik echt om er meer mijn eigen stekkie van te maken. Als dit is waar jij je goed bij voelt ga dan vooral zo door. I love it!
BeantwoordenVerwijderenIk vind jouw blog juist zo leuk omdat het zo lekker gewoon is. Geen poespas, geen gevoel dat er vanalles aan je verkocht wordt door belachelijke advertorials of advertenties. Gewoon leuke persoonlijke verhalen over jou, over Sam en jullie 'avonturen'. Ik geniet juist van dit ongedwongen blogje, omdat ik zelf ook niet zo'n behoefte heb om met alles altijd de beste te zijn. Sommige dingen wil je gewoon lekker kunnen doen, omdat het kan. Niet omdat je moet presteren en beter moet zijn dan anderen. Keep up the good job (of hobby dan :-) ).
BeantwoordenVerwijderenJe hebt gelijk! Je moet gewoon doen waar je zelf zin in hebt, je moet jezelf echt niet dwingen om dingen te doen waar je nu even geen zin in hebt! Ik vind je persoonlijke verhalen altijd leuk om te lezen, je hebt namelijk een leuke schrijfstijl!
BeantwoordenVerwijderenxoxo
www.its-dash.com
Het moet leuk blijven! het is niet iets wat moet en wat groter dan grootst moet. Liever niet zelfs whaha
BeantwoordenVerwijderenLekker nuchter, daar hou ik van :) Doe gewoon wat goed voelt, mensen hebben snel door als je niet trouw ben aan jezelf. Daarnaast heb je straks wel wat beters te doen als dat kleine hummeltje geboren is. Hoewel wij dan stiekem wel een beetje nieuwsgierig zijn natuurlijk...
BeantwoordenVerwijderenIk heb ook niet echt een doel of iets met mijn blog. Hoge bezoekersaantallen, van je blog je werk maken,... het lijkt me allemaal heel erg leuk, maar ik ben ook realistisch en ik zie dat echt zo snel niet gebeuren. Zeker niet met het soort blog dat ik heb. Je ziet dat eerder gebeuren bij fashion, beauty of lifestyle blogs. En het is ook niet erg. Ik ben blij zoals het nu is. En daar gaat het toch om? Het plezier wat je er zelf mee hebt.
BeantwoordenVerwijderenIk snap je helemaal! Ik blog ook vooral om mijn ei kwijt te kunnen, lekker van me afschrijven en het is gelijk een bezigheid naast het huishouden en mijn kind. Als andere mensen het leuk vinden om te lezen wat ik schrijf, is dat altijd leuk.
BeantwoordenVerwijderenIk lees jouw blog trouwens met veel plezier & je hebt een leuke schrijfstijl!
Ik blog al een jaar of 10 en doe het al die tijd zoals ik dat wil en dat is steeds anders geweest. Ik zou het leuk vinden als ik voor mijn blog op reis zou mogen of gewoon iets anders mag gaan doen maar zo niet dan vind ik dat ook prima. Je moet het ook doen zoals je het zelf wil en leuk vind anders zou het alleen maar geforceerd worden.
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij is dat juist de kracht van een blog, dat maakt jouw blog uniek en authentiek. Als je alleen maar blogt over wat een ander wil, of over wat nu hip is in bloggersland, is het ook niet meer echt van jezelf.
BeantwoordenVerwijderenEn dat maakt jouw blog in mijn ogen juist zo leuk! Gewoon verhaaltjes waar ik me als moeder ook in kan vinden. Grappige, eerlijke stukjes. En bovenal niet van die artikelen waarvan je denkt: yeah right, en dat het dan halverwege een advertorial blijkt te zijn die niet bij de blogger past. Niks mis met advertorials of gesponsorde artikelen hoor, maar soms klopt het verhaaltje eromheen gewoon niet. Heb ik bij jou nog nooit gemerkt! So keep up the good work! Beter 1 leuk blogje in de week, dan 7x een mwah blogje.. ;)
BeantwoordenVerwijderenGelijk heb je hoor! Voor mij is het ook gewoon een hobby, ik heb nog geen moment de ambitie gehad om mijn werk te gaan maken van mijn blog. Sterker nog, ik zou dat niet eens willen, want dan wordt het een verplichting. Af en toe en extraatje verdienen of een review schrijven is leuk, maar is die mogelijk heid er een tijdje niet, dan maar niet. Net als sommige voorgangers heb ik ook voor een domein gekozen om er echt mijn plekje van te maken.
BeantwoordenVerwijderenDat is het belangrijkste, dat je doet wat jij wilt! Wil je elke dag bloggen, dan doe je dat, wil je dat niet dan doe je dat niet. Ik zelf blog graag omdat het voor mijn gevoel ook zo'n beetje mn enige contact met de buitenwereld is. Mijn wereldje is zo klein op dit moment dat ik er echt voldoening en plezier uit haal. Zodra ik dingen zou "moeten" of zodra ik er geen plezier meer uit haal dan stop ik.. voor een tijdje, want het kriebelt toch altijd weer ;-)
BeantwoordenVerwijderenIk vind je blog net heel leuk omdat je zo'n persoonlijke verhalen schrijft. Je moet gewoon doen waar je je goed bij voelt!
BeantwoordenVerwijderen