zaterdag 14 juni 2014

De beste afpoeiermethodes

Sommige mensen hebben moeite om nee te zeggen. Daar heb ik geen last van. Weten jullie waarvan wel? Ik heb moeite met ja zeggen. Ja echt! In mijn puberteit werd me regelmatig verteld dat ik opstandig, recalcitrant en tegendraads was. Ik haat het om tot de grote, grijze massa behoren en als iemand vind dat ik iets MOET, besluit ik per direct van NIET. Als iemand me iets vraagt, heb ik bij voorbaat al zin om keihard nee te roepen. Misschien niet omdat ik het daadwerkelijk niet wil maar gewoon vanwege dat karaktertrekje. Soort van principekwestie. Uiteraard heb ik sinds mijn puberjaren flink bij geleerd en meestal geef ik sociaal wenselijke antwoorden. Er zit bij tijd en wijlen nog steeds een nee sissend duiveltje op mijn schouder maar ik geloof op zich wel in goede daden. 
Jullie begrijpen misschien dan ook dat ik totaal geen moeite heb om bijvoorbeeld geen geld te geven aan collectanten. En dat ik me ook geen tijdelijke abbonnementen op de Telegraaf of Volkskrant laat aansmeren door de gastjes die voor de Appie staan. Telemarketeers hebben aan mij ook een hele slechte. Toch heb ik vaak geen zin om eerst in een heel gesprek met zo'n figuur verwikkeld te raken omdat ik weet dat ik uiteindelijk toch nee ga verkopen. Zonde van ons beider tijd, nietwaar? Dat betekent dat er op een vriendelijke doch effectieve wijze afgepoeierd moet gaan worden. Vandaag deel ik de methodes die ik graag hanteer. Ik zou zeggen: lees, kijk, leer en doe er je voordeel mee ;-)

- Het allerbelangrijkste als iemand je in real life iets wil aansmeren, is dat je in beweging blijft. Niet stoppen! Gewoon lopenderwijs zeggen dat je geen tijd hebt en diegene vriendelijk een prettige dag wensen. 

- Op straat heeft men geen idee wie je bent en welk goed doel jij al dan niet steunt en dergelijke. Maak daar gebruik van! Roep dat je al lid bent van De Telegraaf of dat je toevallig vorige maand al een kangaroe hebt geadopteerd. Yeah right! Weten zij veel...

- Collectanten hebben meestal geen pinapparaat bij zich. Ook daar kun je gebruik van maken. Geen losgeld in huis! Geweldig goed doel maar jammerdebammer. En mochten ze onverhoopt toch een pinapparaat tevoorschijn toveren - en ja, dat is mij dus eens gebeurd - vertel dan dat je daar niet aan gaat beginnen want tja, je weet het tegenwoordig nooit met dat skimmen enzo. Blijven ze aandringen, wens ze dan een fijne dag verder en druk ze op het hart dat je via de website doneert.

- Collectanten en telemarketeers die aandringen en zielige verhalen ophangen, behandel ik iets minder compassievol. Zij kunnen niet in mijn portemonnee kijken tenslotte. Ik wijs gewoon naar de wandelwagen in de gang of houd de telefoon in de buurt van Sam zodat ze zijn gemiep horen. Ja lieve mensen, ik heb mijn eigen goede doel! Enig idee wat kiddies kosten? Doeiii!!!

- Mij werd trouwens onlangs gevraagd door een telemarketeer of ik wel een hart had. (Blijkbaar werken ze op basis van commissie ofzo...) Dat studentje heb ik fijntjes verteld dat de afgelopen zes maanden in huize In a flow around the world in het teken hebben gestaan van Maarten's voornemen om de Alpe d'Huez zesmaal te beklimmen voor het KWF. Hallo, ik ben dan zelf die berg niet op gefietst maar heb die vent van me amper gezien door alle trainingen en sponsorgebeurens. Om het nog niet eens te hebben over alle kilo's pasta, pastasalade en pannenkoeken die ik tegen heug en meug heb moeten eten. Koolhydraten stapelen hè!

- Indien je een kind hebt, kun je daar je voordeel mee doen. Sam moet altijd net eten, poepen, slapen of whatever als ik gebeld of aangesproken word. Is over het algemeen niet zo maar dat weet alleen jij. Huilende kinderen zijn ook erg afschrikwekkend heb ik ontdekt. Betekent niet dat je je koter moet knijpen maar simpel even halt houden met de buggy is soms al genoeg voor een flinke jengelpartij. 

- Oh en tref je toevallig een Jehova's getuige die het nodig vindt zijn voet tussen de deur te planten, dan mag je best een beetje dreigen. Iets in de trant van: 'Je hebt precies drie seconden om die poot van je weg te halen en anders kun je gedag zeggen tegen je knieschijf en neusbeentje! 1, 2, 3...' 

- Persoonlijk vind ik het trouwens ook wel grappig om die mensen die me komen bekeren aan de deur te vertellen dat ik Joods ben. Of moslima, of overtuigd Boedhist ofzo! Serieus, daar hebben ze niet van terug. Vergeet er niet bloedjeserieus bij te kijken. Succes verzekerd!


Als jullie nog prangende vragen voor me hebben, schroom dan niet deze hier te stellen ;-)

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.

16 opmerkingen:

  1. Ik heb erg gelachen om je stuk! Ik heb er tegenwoordig ook geen moeite meer mee om 'nee' te verkopen. Moet zeggen: dat is heerlijk! Wel krijg ik daardoor soms bitch of botte bijl naar mijn kop geslingerd (uh wat weet jij nou van mij?!), maar dat nemen we dan maar voor lief!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha! Ik zou alleen een beetje moeite hebben met het bloedserieus erbij blijven kijken..

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik word steeds beter in nee zeggen, vroeger kon ik dat echt niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hihi geweldig, dikke Doei allemaal ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Whahaha, geweldig! Ik heb over het algemeen wel moeite met nee zeggen (wel steeds minder), maar met afpoeieren heb ik nooit moeite gehad. Ik heb jaren geleden eens een blogje geschreven over een ontmoeting met de gezellige mensen van de ECI :P

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Superleuk geschreven en goede tips! Had vroeger veel last van het nee zeggen, vond het altijd wel zielig om ze niet uit te laten praten en zo, tegenwoordig geef ik ze geen kans om met praten te beginnen, tenzij ik echt interesse heb natuurlijk :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. HAHA Jess, wat een geweldig stukje. Ik ben een aantal keer zo dom en achterlijk geweest om wel ja te zeggen tegen het adopteren van een lama maar eenmaal thuis kreeg ik het spaansbenauwd en heb ik het beschamend en huilend tegen mijn vriend verteld. Nou dat is ook een goede levensles hoor, ik roep nu al als ze naar me kijken: NEEE NEEEE NEEEE. En inderdaad, ik heb ook bijna nooit kleingeld in huis ;) Ik heb een eigen goede doel.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Haha wat een geweldig blogje...

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Oooh wat kan jij dat goed. Ik voel me altijd schuldig als ik ze afpoeier.. weet niet waarom!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Haha leuk stukje. Waar nee zeggen normaal gesproken nog wel een dingetje is, heb ik met afpoeieren totaal geen problemen.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Weer erg leuk! Ik heb er zo'n moeite mee misschien heb ik nog wat aan je tips ;-) x

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Oooh wat heb ik hierom moeten lachen. Ik kan met trots zeggen dat ik steeds beter word in het "nee" zeggen. Dat heeft vriendlief ook ontdekt want ik moet nu alle verkopers afpoeieren voor hem.. kan hij zelf totaal niet namelijk. Zal het nooit vergeten dat hij in Parijs 20 euro aan de eerste de beste oplichter gaf die hij tegenkwam.

    Ik heb je trouwens getagd, hope you don't mind!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Hahaha wat een geweldige tips, die ga ik onthouden :-D

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Die laatste, dat ga ik ook eens proberen!
    "Gelukkig" komen ze hier ook regelmatig. ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Oh echt he, zo'n hekel aan die verkopers. Als ik ze op straat zie zoek ik een uitweg om er voorbij te lopen. Maar ik geloof dat mijn grumpy face al genoeg effect heeft.
    Als het hier aan de deur komt maak ik (mis/ge)bruik van het feit dat ik werkeloos ben. Werkt ook heel prettig. En nee, ik laat ze niet uitpraten. Joep doei de mazzel.

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...