Niet rocken maar croccen + mirror shots

Mensen die mij in het dagelijks leven kennen, weten dat ik een schoenenfanaat ben. Ik houd gewoon van schoenen, ik kan er niets aan te doen. En dan te bedenken dat ik best een zeikerd ben wat betreft het schoeisel waar ik mijn poezelige voetjes insteek. Ik heb niet zoals zoveel dames een voorliefde voor pumps en laarzen. Nee, Jess houdt van stoere gympen, slippers en sandalen in alle kleuren van de regenboog. Comfort heb ik hoog in het vaandel staan. Als het niet lekker zit, trek ik het niet aan. 

Op vakantie loop ik graag op oerlelijke wandelsandalen of bergschoenen. Menig fashionista kijkt me meewarig aan als ze me over straat zien schuimen met mijn lompe schoenen. Ik vergoeilijk voor mezelf altijd maar dat mijn schoenmaat 36 elk type schoen minder grof doet lijken. Feit blijft echter dat een wandelsandaal ook met een klein voetje erin even afzichtelijk blijft. Daar verander je domweg niets aan. Toch vind ik het wel belangrijk dat ik er ook met comfy schoenen een beetje gezellig uitzie. Ik haat het als een outfit niet matcht. Daarom zijn er in mijn kast zowel blauwe als roze Teva's te vinden. Tevens heb ik wandelschoenen in diverse kleurcombinaties. There, I said it! Stiekem ben ik blijkbaar een outdoorgirl met stijl, haha!

Wat je tot op heden niet in mijn schoenencollectie kunt terugvinden zijn de traditionele Crocs. Zoals jullie waarschijnlijk uit de bovenstaande alinea's hebben kunnen opmaken, is dat geen principekwestie of iets in die richting. Het is er domweg nooit van gekomen om ze aan te schaffen. Ik bedoel, ik banjer overal op rond. Of het nu een gifgroen Croccie is of een paarse Timber. Ik heb overigens weleens een paar zwarte slippers van Crocs gehad die goddelijk zaten. Ook is Sam inmiddels bezig aan zijn tweede paar klompjes met het befaamde krokodilletje erop. Ideale dingen als je het mij vraagt.

Een paar dagen geleden stond de postbode voor de deur met een pakketje voor yours truly. Ik had geen idee wat er inzat dus ik was hartstikke benieuwd. Het bleken een paar sleehakken te zijn van Crocs! Yihááá! Dit merk produceert namelijk niet alleen de welbekende blauwe, gele, groene, zwarte en paarse schoenen maar ook hele kekke modelletjes. En het allerfijnste aan het modieuze schoeisel van Crocs is dat je er de wereld op uit loopt. Dat noem ik nog eens het nuttige met het aangename verenigen. 

Goed, ik ontving dus een stel prachtige wedges genaamd Leigh Wedge. Voor het mooi zijn ze me net iets te groot maar desalniettemin ben ik er enorm blij mee en loop ik er prima op. En als zwangere is wat extra groeiruimte voor je voeten net zo aangenaam als kleding die flink rekt. De medemama's onder ons begrijpen vast wel waarom, ahum, ahum... (Voor de mensen die (nog) geen kinderen gebaard hebben, houd ik het erop dat het best bizar is in welke mate je voeten kunnen opzwellen door vocht...) Anyways, uiteraard heb ik mijn nieuwe blikvangers direct aan een testsessie onderworpen. Ik kan niet anders dan concluderen dat ze enorm prettig lopen. Het blijven sleehakken maar ik houd er geen pijn aan mijn voeten aan over en loop er heel stevig op door het bandje om de enkel. Ze knellen op geen enkel punt en net als jaren geleden ben ik weer op slag verliefd op het typerende voetbed van Crocs. 

Om te laten zien dat ze niet alleen heerlijk lopen maar ook heel leuk staan, heb ik een foto gemaakt van mijn outfit van gisteren. Ik combineerde de wedges met een gestreepte maxidress waar mijn babybuik van 21 weken prima in past. En jeetje, wat doen hakken veel voor je figuur. Ik voelde me gelijk een stuk minder log met deze schoenen aan. Ik voorzie dat ik nog heel lang lol ga hebben van deze sleehakken. Niet rocken maar croccen!

Deze blog is tot stand gekomen in samenwerking met Crocs.

Volg mij nu ook op Bloglovin, Instagram, Facebook en Pinterest.