maandag 20 januari 2014

Niet klagen maar dragen



Tijdens mijn zwangerschap nam ik me voor om mijn kindje te gaan dragen in een draagzak. Niet omdat ik me daar over had ingelezen maar omdat ik domweg niet beter wist. Mijn broertje van drie jaar jonger bleek namelijk een huilbaby. Wat een jankerd was dat haha! Uit pure wanhoop droeg mijn moeder hem de godganse dag in een gebloemde (jawel de eighties!!!) draagdoek dicht tegen haar borst aan. Ze had weinig keuze want dit was de enige manier om hem stil te krijgen.
Jaren later kreeg ik altijd het verhaal te horen van een bezoekje dat zij bracht met baby Chris aan een kinderarts. (Mijn broertje was een prematuur vandaar de afspraken in het ziekenhuis om zijn ontwikkeling te monitoren...) Toentertijd was dragen nog niet zo bekend als tegenwoordig in Nederland. De beste man werd helemaal lyrisch toen hij mijn mams binnen zag komen met die kleine man in de draagzak. Hij zag dat zo graag want het was zo goed en blablabla. 
Afijn, een draagzak leek me dus onmisbaar in onze babyuitzet. Ook vriendlief was enthousiast. Zonder ons erin te verdiepen, kochten we een Stokke draagzak bij de Babydump. Eerlijk is eerlijk, we vielen vooral voor het stoere uiterlijk van dat geval. Legergroen met allemaal stoere riempjes en dergelijke. Helemaal ons ding!
In de praktijk bleek dat dragen toch een beetje tegen te vallen. Toen Sam zo'n twee weken oud was, toverden we onze draagzak tevoorschijn maar onze ienieminie-mini-me bleek veel en veel te klein. Ondanks de belofte van Stokke dat het ding te gebruiken was van 0 tot 3 jaar ging het hem voorlopig niet worden. Toch wilde ik Sam graag dicht tegen me een dragen. Hij was nog zo klein en hij had echt de behoefte om dicht bij zijn mama te zijn. Logisch natuurlijk als je zo vers uit de buik bent.
Ik ging op zoek naar een alternatief. Ik kocht een rekbare draagdoek op marktplaats van Tricot Slen voor 20 euro. Ik keek duizend filmpjes op youtube over hoe ik dat kreng moest knopen. Uiteindelijk vond ik een manier die een soort van werkte. Sam vond het prettig in de doek maar het knopen hield me steeds een beetje tegen om hem er regelmatig in te stoppen. Ik kreeg hem nooit helemaal om zoals ik wilde en was stiekem bang dat mijn monstertje eruit zou kukelen. Wat ook meespeelde was dat ellendige litteken van de keizersnede. Mijn buik is erg lang behoorlijk gevoelig geweest doordat Sam met flink wat geweld is gehaald. Ik had geen geplande keizersnede maar een spoedkeizersnede na een mislukte versie waarvan mijn buik al helemaal blauw en beurs was.
Sam was een hele zoete baby die het geen zak uitmaakte of ik hem nu vervoerde in de wandelwagenbak, de maxi-cosi of de draagzak. Hij huilde weinig en sliep prima. Er was dus niet echt de nood om hem continu te dragen. Ik heb de doek wel gebruikt maar niet bloedjefanatiek. Na een paar maanden was meneer eindelijk groot genoeg voor de draagzak. Ik vond het een verademing om niet meer te hoeven knopen. Sam erin krijgen bleek echter een hele tour. Er zaten verschrikkelijk veel knoopjes, clipjes en ritsjes aan dat ding. Het was praktisch onmogelijk om hem er in je eentje in te krijgen. Zoonlief begon ook standaard te mieren tijdens het vastzetten. Niet al te gezellig!
De draagzak hebben we dan ook minder vaak gebruikt dan gepland. Ik vond het veel makkelijker om Sam mee te nemen in de wandelwagen. Zeker als ik boodschappen ging doen want dan kon ik gewoon mijn boodschappen in de wagen knallen. Superhandig! Al vrij vlot was Sam het er ook niet meer mee eens om gedragen te worden met zijn gezichtje naar ons toe. Hij wilde dolgraag zien wat er gebeurde. Volgens de gebruiksaanwijzing van de draagzak konden we hem omdraaien maar uit allerlei hoeken hoorde ik dat die houding niet goed was. Wel geprobeerd maar niet al te vaak gedaan. Het enige moment waarop we die draagzak redelijk intensief hebben gebruikt was op vakantie. En dan was Maarten vooral degene die Sam droeg.
Ergens denk ik dat ik gewoon geen draagmama ben. En Sam geen draagkind. Ik vind het vooral heel erg zwaar en een tikkeltje ingewikkeld. Mijn schouders doen er altijd pijn van en ik vind het maar omslachtig allemaal. Mijn zoon maak ik er ook niet intens gelukkig mee. Als ik eenmaal loop vind hij het wel aardig mits ik hem er verkeerd om in prop. Toch krijgt hij het na een tijdje benauwd omdat hij zo beperkt wordt in zijn bewegingen. Sam is een mannetje dat altijd spartelt en als ik hem redelijk strak in een draagzak hijs, geeft dat weerstand bij hem. Denk ik...
Er is alleen een grote maar! Sam loopt tegenwoordig. Vooral de andere kant op. Aangezien hij steeds beter stapt, zal het niet lang meer duren voordat ik met een lege wandelwagen rondhobbel. En mensen, dat lijkt me niet handig in combinatie met een klein wegrennend ventje. Ik verwacht al vrij vlot met Sam naar de supermarkt te kunnen wandelen maar heb dan niet de behoefte om hem los te laten lopen in de winkel zelf. (Laat ik het erop houden dat ik zoonlief inmiddels een beetje ken in dat opzicht!) Onlangs bedacht ik me dat een draagzak dan wel handig zou zijn. Die kan ik gewoon omdoen en voordat we naar binnen gaan, stop ik Sam erin en kan ik rustig boodschappen doen. Goed idee toch?
De zak van Stokke is geen optie hiervoor. Je kunt hem wel ombouwen tot rugdrager maar dat is zo'n ingewikkelde constructie dat ik hem er niet in mijn eentje in krijg. Verder weegt Sam zo verschrikkelijk door dat ik serieus denk een hernia over te houden aan bezoekje aan de Appie. Not gonna work! 
Mijn vraag aan jullie is, of jullie misschien een oplossing weten voor dit probleem. Of jullie hier ervaring mee hebben en of dit inderdaad zo'n handig plan is als ik denk. Een draagdoek vind ik geen optie. Dat knopen is domweg niets voor mij. Mijn eisen aan een draagzak zijn dat ik Sam in mijn eentje op mijn rug moet kunnen knallen en dat ik er nog minimaal een jaar gebruik van kan maken. Anders is het ook zonde. Als het even kan, zou een draagzak welke ik kan ombouwen tot een buikdrager voor een eventueel tweede kindje helemaal fantastisch zijn. Oh ja, misschien handig om te weten, ik gok dat dat monster van mij bijna de 10 kilo aantikt.

Er gaat me ongetwijfeld worden aangeraden om Sam in een boodschappenwagentje te kwakken. Helaas gaat dat niet want nadat meneer er welgeteld drie keer in had gezeten, had hij door hoe hij eruit moest klimmen. Yep, klauterkabouter to the max. Dus tenzij iemand een supermarktketen kent welke driepuntsgordels in de karretjes heeft gemonteerd, is dat jammer genoeg geen optie. 

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.

25 opmerkingen:

  1. Ik heb nu de Bondolino in gebruik en waaaaat een heerlijk ding. Ik had de ergobaby aangeschaft voor de geboorte maar wat bleek... die paste ik niet :/ Daarna idd een Tricot Slen, maar ook dat knopen is niets voor mij.
    Ondertussen werden mijn honden een beetje hyper de pieper van als dat NIET wandelen overdag dus ik vervolgde mijn zoektocht.
    Nu dus de Bondo, ik gebruik hem dagelijks om de honden uit te laten en hij is tot 20 kilo te gebruiken. Rug dragen kan, ik heb dat nog niet gedaan aangezien Finn pas 6 kilo is haha..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ga eens even googelen naar de Bondelino. Klinkt als een goede optie. Hoezo paste je de Ergobaby niet trouwens. Is dat ding zo smalletjes? Klinkt niet hoopvol, ai!

      Verwijderen
  2. Hier een mama die het knopen geen probleem vindt ... maar wel op haar rug! Ik durf het nog steeds niet buitenshuis. Echt balen want Olivia vindt het prima, maar ik ben bang dat ze er tussendoor glijdt. Op mijn buik had ik dat toch meer in de hand. Zit er nu aan te denken een knoopconsult te doen, maar goed - jouw probleem: er bestaan rugdragers die uit 1 geheel bestaan, het lijkt alsof je een klapstoeltje op je rug zet en ze zijn voor kindjes tot en met 3 jaar meen ik. Veel backpackers gebruiken ze, dus past goed bij jullie ;) Anyway: ze zijn wel uit 1 geheel, dus als je naar de supermarkt loopt heb je in je ene hand een hand van Sam (als hij dat accepteert) en in je andere hand dat ding. Of je zet dat ding al op je rug, ook een prima ideel. Je zet het kind erin en zwaait hem dan om als rugzak geloof ik. Even Googlen :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Buikdragen is hier helaas geen optie. Dat gaat hem echt niet worden omdat Sam dat vertikt. Die grote rugdragers heb ik ook gezien. Die wil ik sowieso nog voor de vakantie maar voor naar de supermarkt zoek ik eigenlijk iets compacters.

      Verwijderen
  3. Ik heb mijn dure storchenwiege een paar keer gebruikt. Junior was een grote, zware baby en dat knopen wilde me ook niet lukken. Ik was ook geen goede kangaroe :)
    Heb 'm nog goed via mp kunnen verkopen, gelukkig.
    Hier in het dorp hebben ze speciaal voor de ukken van die autootjes met een stuurtje en een mand achterop voor de boodschappen. Die heb ik dankbaar jarenlang gebruikt (zijn wel bijna niet te sturen... maar ja) en heeft ie in gezeten tot ie er ie er niet meer in paste :) Daarna heb ik hem altijd als we boodschappen gingen doen heel duidelijk 'de regels' uitgelegd (niks pakken, niet rennen, niet schreeuwen en niet zeuren, want hij kreeg nooit iets (zeker geen dorakoekjes op ooghoogte) - ach gossie :). Negen van de tien keer ging dat goed. Ging het een keer niet goed en rende ie rond, dan zei ik 'nee' als de cassiere hem een koekje wilde geven (dat deed ik ook als het bijna etenstijd was :).
    Ik heb echt nog nooit meegemaakt dat Junior zich schreeuwend ter aarde heeft geworpen in de winkel...

    Inmiddels stuur ik hem soms om een klein boodschapje en ik krijg geen klachten tot zo ver dan :) Of ik laat hem thuis. Meestal wil ie niet meer mee tegenwoordig of doe ik het onder schooltijd... Of hij is met zijn vriendjes buiten... Of Senior is thuis..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh die karretjes klinken wel geweldig zeg. Ik heb ze hier helaas nog niet gespot. Bij welke keten was dat??? Misschien dat ik daar best eens een stukje voor om wil rijden haha! Ik probeer ook vaak wel zonder Sam te gaan. Gaat een stuk sneller dan.

      Verwijderen
  4. Helaas, vanuit mij geen advies maar dat had je denk ik ook niet verwacht. Ik ga dit wel even in de gaten houden want met mijn slechte rug en dergelijke en wens om toch ook af en toe te kunnen dragen ben ik benieuwd naar wat hieruit komt!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben ook heel benieuwd! Hier ook geen al te beste rug.

      Verwijderen
  5. Ik kan je op dit gebied geen tips geven helaas. Maar vind het toch 'leuk' deze verhalen te lezen. Dat het soms inderdaad gewoon zo is dat moeder geen draagmoeder en kind geen draagkind is. klinkt eigenlijk vrij logisch toch? Kan me voorstellen dat het wel lastig is met boodschappen doen enz. Want een Klauterkabouter weet zijn weg binnen no-time ergens te vinden (of eruit te klimmen). Zou hij binnenkort aan de kinderwinkelwagentjes kunnen lopen?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik had me er eigenlijk ook bij neergelegd dat ik gewoon geen draagmoeder ben. Tot ik me bedacht dat Sam een enorme wegloper is en hoe ik dat allemaal in mijn eentje moest gaan doen. Op zich kan hij nu al wel aan een wagentje lopen. Vermoed alleen dat hij dan gaat lopen botsen en als het hem niet zint hij zo verdwenen is.

      Verwijderen
  6. Ik hoop dat je goede tips gaat krijgen. Ik kan je er helaas niet verder mee helpen. Wel leuk om te lezen hoe jij het dragen ervaren hebt. Het lijkt misschien de perfecte oplossing, maar niet voor alle moeders en kindjes is het dus DE oplossing.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wij hebben een draagzak van mini monkey, deze kan vanaf het begin gebruikt worden en is erg simpel met omdoen en baby erin stoppen. Op de rug kan die ook gebruikt worden, hebben wij zelf nog niet gedaan maar zijn we wel van plan. Dus misschien kun je daar naar kijken? Hier nog een link met plaatje ervan: http://2.bp.blogspot.com/-Ej2lVEYfX1A/UR4NYHEVjUI/AAAAAAAABJY/jlU9XWURji4/s1600/minimonkey.jpg

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik las gisteren een artikel over draagzakken in de weekendbijlage van de Leeuwarder Courant. Stond iets in over draagzakken van ByKay. Ook het verhaal van een vrouw die haar kind van twee ook overal draagt in de draagzak, op de rug. Misschien is het online te vinden.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat klinkt interessant. Ik ga zo eens even kijken of ik het terug kan vinden.

      Verwijderen
  9. De Manduca en tula zijn heel fijne dragers! Fijn stevige heupgordel, prettige schouderbanden, volledig clicksysteem en fijn af te stellen. Beide dragers kun je met verbreders (kopen of zelf maken) breder maken.
    Tip: mail eens met een draagconsulent om te zien of zij je wat tips bij het afstellen kan geven. Ik draag mijn dochter nu ruim 3 jaar en met juiste afstellingen en goed passende drager (of goed geknoopte doek) hoeft dragen niet zwaar of ingewikkeld te zijn. Veel succes met kiezen!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Gewicht maakt niet zoveel uit. Dat merk je niet echt met dragen. Tenminste, als je een goede doek hebt. Met een babybjorn ofzo krijg je inderdaad een hernia. Maar... Ik weet niet of Sam er nu nog in wil. Mila heb ik een lange tijd gedragen, maar die wilde vanaf een maand of zes echt niet meer. Dus sindsdien ben ik gestopt. Ze wil ook niet zo graag getild worden. Ze doet liever alles zelf. Emily heb ik ook maar een paar maandjes gedragen. Maar, elk kindje is anders. Gewoon eens proberen. Merk je vanzelf of jullie het nog fijn vinden nu!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zo'n Babybjorn lijkt me inderdaad hels haha! Sam wilde eigenlijk ook alleen de eerste maanden gedragen worden. Met vier/vijf maanden was hij er klaar mee. Op mijn rug lijkt hij beter te pruimen vinden al loopt hij wel het liefst. (Maar dat gaat niet altijd, zucht....) Alleen dat trek ik niet zo goed met een rekbare doek en die verrekte Stokke ;-)

      Verwijderen
  11. Minimonkey is een hele simpele en voor korte stukjes prima te doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Kijk eens of er in jouw buurt een draagconsulent zit.. Vaak hebben ze ook wel inloopmiddagen. Dan kan je verschillende ergonomische of doeken proberen.

    Er zit wel degelijk een groot verschil tussen een rekbare of geweven doek.

    Voorbeeldjes...

    http://www.mevrouwmus.com/dragen/dragers.html

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik heb een Storchenwiege Babycarrier, maar mijn dochter vind er geloof ik niet zoveel aan om met haar gezicht naar mij te hangen, en face-forward, zoals een kindje bijv. in de Baby-Bjorn zit, dat is weer niet ergonomisch. Ze is veel te nieuwsgierig en wil de wereld bekijken. Ik wil haar wel heel graag dragen dus ik ga binnenkort een workshop rugdragen volgen. Best spannend..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Sam wilde inderdaad ook al heel vlot rondkijken. Met zijn gezicht naar me toe dragen was hij heel snel zat. Herkenbaar dus ;-)

      Verwijderen
  14. Ik heb de draagdoek van minimonkey en draagzak van Ergobaby. Beide nog niet heel vaak gebruikt vanwege mijn klachten. Las hierboven over draag consults, nog niet gezien of over gehoord in onze omgeving. Je mag die van ons wel een keer testen.

    Ik zit ook al te denken waar die kinderwinkel wagentjes waren. Kom er vast nog wel op ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Hé, wij begonnen met een buikdrager, maar kwamen erachter dat dat niet zo'n goede houding was voor ons mannetje. Dus op zoek gegaan en heb toen nav een workshop een manduca gemaakt. Makkelijk te knopen en handig voor buik- en rugdragen. Heb alleen voor t laatst gedragen toen hij 8 mnd was. Totaal toen met 10 kilo bepakking gelopen, buikdragen is dan best zwaar:-) rugdragen wil ik er ook mee doen, kan ook door de vormgeving maar ik weet nog niet precies hoe ik m dan in mn eentje op mijn rug krijg. Eerst nog ff oefenen met manlief in de buurt. Tot op heden kijkt zoon in de supermarkt lekker rond en rijd ik met het winkel wagentje precies in het midden van de paden zodat hij nergens bij kan :-) maar zo'n zelfgemaakte draagzak a la manduca kan ik wel aanraden! Ik kom aan het patroon via www.metzonderhanden.nl (draagconsulente). Succes en ik hoor graag je conclusies!

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...