That name

Op de blog van Shirley las ik hoe ze tot de naam van haar zoontje was gekomen. Erg leuk en herkenbaar om te lezen. Vandaar dat ik dit idee even van haar pik. Hoewel alle toekomstige papa's en mama's door de fase van het lijstjes maken heengaan, blijft iedere zoektocht naar de perfecte naam bijzonder om te lezen. Toevallig had ik het er afgelopen weekend met mijn schoonmoeder weer over. Hoe lastig het is om een naam voor je ongeboren kind te verzinnen. Wij vonden het zo verschrikkelijk lastig omdat een naam iets is waar een kind de rest van zijn of haar leven mee moet doen. Een grote verantwoordelijkheid!

Twee dagen nadat we wisten dat ik zwanger was, zaten vriendlief en ik in de snackbar. (Toen kotste ik nog niet de longen uit mijn lijf...) We kwamen op het onderwerp babynamen. Al snel begonnen we wat te brainstormen. We werkten allebei in het onderwijs en dat bleek een enorme handicap. Je hebt met heel veel namen associaties. Veel namen werden dan ook afgekeurd omdat een van ons zich een minder fijne leerling herinnerde. Wel opperde ik toen de naam Sam voor een jongetje. Waar we het toen ook over eens werden, was dat ons kind een korte krachtige naam zou krijgen die niet zou misstaan bij de achternaam van mijn vriend. Daarnaast moest het een naam betreffen welke ook in het buitenland zonder al teveel problemen kon worden uitgesproken. 

Voordat we het geslacht van onze baby wisten, bladerden we namenboekjes door. We hadden een leuk lijstje meisjesnamen maar jongensnamen vonden we erg lastig. Tel daarbij op dat mijn vriend en ik niet bepaald op een lijn zaten. We hebben wat discussies gevoerd. Op een gegeven moment vonden we het zo irritant dat de ander steed lelijke of rare namen opperde dat we lichtelijk gefrustreerd raakten. We lieten het dus maar even rusten tot de 20-weken echo. 

Het lijstje prachtige meidennamen ten spijt, bleek ik in verwachting van een jongetje. Supertof natuurlijk! Weer kwam de naam Sam voorbij. Ook had ik nog een andere naam die ik erg mooi vond maar daar wilde vriendlief niets van weten. We besloten verder te zoeken of we nog een leukere naam konden vinden. Ook begonnen we voorzichtig na te denken over een tweede naam. Aangezien mijn vriend de wens had voor een korte voornaam, vond ik dat daar wel  een tweede naam bijvoorbeeld. Daarnaast begint mijn echte voornaam ook met een S dus als we daadwerkelijk voor de naam Sam zouden gaan, was het handig om er een tweede naam aan toe te voegen. Mijn vriend vond alleen dat  een tweede naam per sé een speciale betekenis moest hebben. 

Hoewel we de knoop nog niet hadden doorgehakt over de naam Sam, begon ik onze stamboom door te spitten op zoek naar een leuke vernoeming. Jammer genoeg, zat daar niet veel spannends tussen. Ik weigerde ook mijn kind een naam als Johannus of iets in die richting te geven. Ik ben zelf niet eens vernoemd omdat mijn ouders dat ouderwets vonden. No way, dat ik mijn kind zou opzadelen met zo'n type naam. 

Toen ik 30 weken zwanger was, kwam ik op internet een namenlijst tegen met daarin de naam Fender. Bam! Naast dat ik het een hele gave naam vond, had het ook de gewenste speciale betekenis. Mijn vader is namelijk gitarist en roept altijd dat hij een echte Fender-man is. Fender is een gitaarmerk en zolang ik me kan heugen staat de woonkamer van mijn ouders vol met instrumenten van dit merk. Mijn vader houdt niet van muziek, mijn vader is muziek. Ik wist direct dat dit de naam was, waar we naar zochten. Ook vond ik het fijn dat we Sam zo naar mijn kant van de familie konden vernoemen. Ik heb namelijk een andere achternaam dus op deze manier is mijn zoon qua naam ook met mij verbonden. Vriendlief moest het nog even laten bezinken maar was het uiteindelijk eens met de naam Sam Fender. Tot op de dag van vandaag nog geen spijt gehad van onze keuze. 

Volg mij nu ook op Bloglovin, Instagram, Facebook en Pinterest.