Sam 17 maanden

Vandaag is Sam alweer 17 maanden. Nondeju, ze-ven-tien maanden! Hij is dus bijna anderhalf jaar. En dat is te merken de laatste weken. Het is ons inmiddels meer dan duidelijk dat onze lieftallige baby heeft plaats gemaakt voor een klein onderzoekend monstertje. Het allerliefste monstertje van de wereld, dat wel!

De grootste verandering deze maand is toch wel dat meneer loopt als een kievit. Hij heeft de afgelopen weken hard geoefend en gaat nu als de brandweer. Opeens vind ik het onvoorstelbaar dat hij voorheen altijd kroop. Gek eigenlijk! Ik vind het wel relaxt dat hij loopt trouwens. Iedereen waarschuwde me de hele tijd dat ik me wel kon bergen als die doerak ging lopen maar dat valt me alles mee. Natuurlijk is hij plotseling een stuk sneller en mobieler, daarentegen lijkt hij een stuk frustratie kwijt te zijn. En laten we wel zijn, hij kon verdomd snel kruipen dus ik was er al aan gewend dat ik achter hem aan moest rennen. 

Verder wordt Sam steeds bijdehanter. Hij snapt steeds beter wat er om hem heen gebeurt en wat er van hem wordt gevraagd. Langzaamaan begint hij ook wat meer te zeggen. Zo kan hij opeens kijkeh (kijken) zeggen, en heeft hij het over bum (Bumba) en bah (bal). Verder begrijpt hij steeds beter waar wij het over hebben. Je kan hem dingen laten pakken en uitleggen dat we bijvoorbeeld naar buiten gaan of naar boven. Heel handig! Alleen het woordje nee lijkt hij niet zo goed te snappen. Beetje jammer maar wel normaal geloof ik. 

Het eten gaat ook super de laatste tijd. Mijn voorheen vrij kieskeurige eter, beukt alles naar binnen wat los en vast zit. Heerlijk om hem zo te zien smullen. Hij eet nu volledig met de pot mee behalve als wij iets eten wat hij nog niet kan eten. Als vanzelf gaat hij ook steeds meer met zijn vork en lepel eten. Nog niet zonder knoeien maar ach, dat komt vanzelf wel goed. We forceren in dit opzicht niets en laten het hem zelf een beetje uitzoeken.
De kleine maestro heeft nog steeds last van boze buien als hij iets niet mag. Zijn dramaqueen-act heeft hij inmiddels vervolmaakt maar helaas zijn wij er niet van onder de indruk. Balen! Zo lang hij krijst en op de grond gaat liggen, besteden we er geen aandacht aan. Wanneer hij gaat lopen gooien en smijten of baldadig gaat meppen, leiden we hem een soort van af. Corrigeren op deze leeftijd heeft nog weinig zin en hij snapt het ook niet. Wel laten we duidelijk merken dat dit gedrag niet de bedoeling is. Voor de vorm zeg ik erbij dat dingen stuk kunnen dus dat je er daarom niet mee mag gooien en dat slaan pijn doet. Geen idee of hij daar iets van meekrijgt maar ach, het kan geen kwaad om dat op rustige wijze te vertellen. Denk ik...

Verder klimt en klautert hij heel wat af. Ik heb mijn handen eraan vol. Ook al is het druk, ik geniet toch enorm van deze periode. Ik vind dit zo'n leuke leeftijd. Het is erg leuk om te kunnen communiceren met mijn kind. Elkaar aan het lachen te maken en samen de wereld te verkennen. De babyperiode was heel bijzonder maar nogal intens. Deze fase vind ik veel meer ontspannen ondanks al het gehol en gevlieg. Yep, ik ben een dreumesmama in hart en nieren. Op naar de 18 maanden!

Vergeet niet om mee te doen aan mijn winactie in samenwerking met World of scentchips. Good luck!

Volg mij nu ook op Bloglovin, Instagram, Facebook en Pinterest.