woensdag 22 januari 2014

Alle dingen waarvan ik riep dat ik ze nooit zou doen...

...en die ik uiteindelijk toch gewoon doe. Vandaag een realistische kijk op het moederschap. Tijdens mijn zwangerschap nam ik me heilig voor bepaalde zaken vooral niet te doen. Mijn zoontje zou de beste opvoeding krijgen die hij zich kon wensen. De praktijk bleek echter heel anders. Niet dat ik nu zo'n beroerde moeder ben maar in bepaalde zaken bleek ik een stuk makkelijker dan gedacht. Ik heb even op een rijtje gezet wat ik allemaal doe of laat terwijl ik me nog zo had voorgenomen dat anders aan te pakken.

- Sam's snoetje poetsen met mijn eigen spuug. Ik vond het vroeger zo intens goor als mijn moeder snel even een vinger met speeksel over mijn gezicht haalde om restjes pindakaas weg te poetsen. Toen zoonlief welgeteld twee weken oud was, deed ik het zelf zonder erbij na te denken. Uiteraard niet om pindakaas van zijn snuit te halen maar om hardnekkig vastgeplakt snot te verwijderen. Ieks!

- Jasjes onvoorzichtig dichtritsen waardoor er een stukje vel van de hals tussen de rits komt. Hoe vaak mij vroeger dat niet is overkomen. Zowel mijn moeder als de kleuterjuf hebben me regelmatig te grazen genomen. Afgelopen maandag ging Sam er de hele tijd vandoor toen ik bezig was hem in zijn jack te hijsen. Kind uiteindelijk klem gezet tussen de trap en mijn benen en snel dichtritsen die hap. Jullie raden het al, dat werd brullen. Het ergste was nog dat ik het pas een paar uur later doorhad. Toen viel me het bloederige schaafwondje in zijn nek pas op. Oh wat voelde ik me een ontaarde moeder. 

- Nee hoor, ik zou mijn kind nooit omkopen met eten of televisie kijken. Yeah right! Het komt tegenwoordig echt wel eens voor dat ik Sam met een Nijntje-koekje in de kinderstoel kwak en een dvd van Bumba aanslinger. Mama moet soms gewoon bepaalde deadlines halen, belangrijke telefoongesprekken voeren, koken of uhhh...poepen. 

- Er zou hier alleen verantwoord (houten) speelgoed in huis komen. Deels heb ik dat vol kunnen houden maar we hebben ook een heel wagenpark van Toet Toet in huis. En een zingende tuinman van V-tech, een zingende Bumba en een knuffel van Nijntje die Beethoven afspeelt. Oh, en een lading shit van Little People met allerlei geluidjes en knopjes, een boerderij-ding dat onderwatergeluiden maakt na een kotspartij van Sam en een telefoon met licht en geluid. Gelukkig kun je de batterijen er vaak wel uit slopen. Gnagna...

- Mijn kind zou ik nooit laten huilen. Nog steeds ben ik het hier volledig mee eens. Als baby heb ik Sam altijd direct getroost en bij me genomen. No tear should be ignored! Dat was alleen voordat mini-me veranderde in een hysterisch krijsende dreumes die zich dramatisch op de grond werpt als hij zijn zin niet krijgt. Bij echt verdriet neem ik hem natuurlijk bij me en dan overlaad ik hem met kusjes en knuffels. Bij zijn acts schakel ik echter moeiteloos over naar de negeermodus. 

- Rust, reinheid en regelmatig bleek in de praktijk een heel gedoe. Wat reinheid betreft, zit het wel snor. Mijn pasgeborene in een strak schema prakken, was niets voor mij. Alles dus op gevoel en verzoek gedaan. Ging prima! Verder gewoon overal mee naartoe genomen en vroeg aan zijn campingbedje laten wennen. Oh, en Sam bleek ook prima te tukken in de auto of in zijn wagen. 

- Engelengeduld hebben met mijn bloedje. Inmiddels heb ik me er maar bij neergelegd dat dat ik domweg geen geduldig type ben. Op een gegeven moment is de grens bereikt. Als ik 20 keer nee heb gezegd, meneer uit de situatie heb gehaald en hem heb afgeleid, dan ben ik er gewoon even klaar mee. Sam is best volhardend. (Gôh, van wie zou hij dat toch hebben?) Op een gegegven moment pak ik hem dan bij kop en kont en zet ik hem in de box of op zijn kamer als ik boven ben. Dat levert meestal een driftbui van jewelste op. Ik laat hem dan echt even afkoelen. Zucht...

Vergeet niet om mee te doen aan mijn winactie in samenwerking met World of scentchips. Good luck!

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.

27 opmerkingen:

  1. Haha ben enorm benieuwd wat ik zelf wel of niet ga doen! Weet nog helemaal niet hoe ik bepaalde dingen aan wil pakken. Ben er totaal niet over uit, slecht he.. Terwijl t al gewoon bijna zo ver is!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Je kunt het van tevoren allemaal wel bedenken maar het loopt vaak toch anders in de praktijk. Gewoon alles lekker op je af laten komen :-) Komt goed! En anders schakel je mij als hulplijn in! X

      Verwijderen
  2. Oohh jij lijkt mij wel!
    Heb ook altijd gezegd dat zoontje echt altijd in zijn eigen bedje zou slapen. En kijk nu, elke nacht propt hij zich tussen mama en papa in. Deze nacht schoof hij zich gewoon lekker langs me, aan de open kant. Gevolg: nog geen uur later viel hij uit bed, arm kind :-(

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Verloren zus haha! Hier slaapt er ook wel eens kind in bed. Kan er niet mee zitten en ik slaap liever dan dat hij de halve nacht feestviert in zijn eigen kamer. Gelukkig gaat het meestal wel goed. Hier ook wel eens uit bed gevallen trouwens.

      Verwijderen
  3. Heel herkenbaar,
    Vooral die eerste jaggie wat vond ik dat vreselijk als mijn moeder dat deed, EN ik heb het tot nu volgehouden omdat ook echt niet te doen....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wow, goed bezig. Ik vond het ook altijd zo goor en ik doe het zelf dus ook. Heel erg eigenlijk!

      Verwijderen
  4. heel herkenbaar wat een post zeg! mega lang haha! liefs en nog een fijne week x

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Jaaa, herkenbaar! Ik zou dus echt geen Vtech-zooi aanschaffen, geen schommelstoeltje van Fisher Price en altijd mijn hydrofiele doeken strijken. Uhum.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha! Gelukkig ben ik niet de enige. Die hydrofielen zijn hier zelfs amper de kast uitgeweest. En een strijkijzer hebben ze alleen gezien toen mijn schoonmoeder de babywas deed ;-)

      Verwijderen
  6. Leuke post en heel herkenbaar punten. De eerste doen we allemaal denk ik wel. En het omkopen doe ik zo nu en dan ook :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Vind een doekje pakken altijd zo'n gedoe. Zeker als ik onderweg ben. En die etensresten zijn gruwelijk hardnekkig ;-)

      Verwijderen
  7. Leuk om te lezen! Maar wel heel realistisch dat het niet gaat zoals je gedacht had. Kan me heel goed indenken dat het vaak gewoon niet lukt of bijna onmogelijk is om iets persé op een bepaalde manier te doen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Precies. Ik heb ook op een gegeven moment besloten dat ik ging kijken waar we alledrie tevreden en blij van werden. En dat werkt uiteindelijk prima ook als is het anders dan hoe ik dat vooraf (als hormonenbom) had bedacht.

      Verwijderen
  8. Heel leuk logje om te lezen! Vooral dat poepen, lijkt me inderdaad heel moeilijk als je je kind geen minuut alleen kan laten omdat die anders dingen sloopt haha.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is inderdaad een grote hindernis. Als het even kan, houd ik het op tot Maarten thuis is haha ;-)

      Verwijderen
  9. Haha, dat wegpoetsen met spuug idd - hier ook schuldig! En dat laten huilen als het met drama is om haar zin niet te krijgen, pfff - ik negeer dan ook, groot gelijk! :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik negeer dat ook echt. Hoe meer aandacht je eraan geeft, hoe langer dat hele drama duurt ;-)

      Verwijderen
  10. Ik ben ontzettend benieuwd welke dingen ik toch ga doen, ook al zeg ik nu dat ik dat nooit zou doen. Net zoiets als "Ik ga nooit zo worden als mijn ouders!". Haha, helaas... ik ontdek steeds vaker dat ik er bijna niet meer omheen kan dat ik toch echt wel op ze lijk.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik hoor soms gewoon mijn moeder praten als ik mijn mond opendoe. Gelukkig heb ik een leuke moeder maar apart is het wel haha ;-)

      Verwijderen
  11. Wat is dit een leuke blog, geweldig! Je schrijft echt heel leuk. Mooi dat je zo eerlijk bent over het moederschap!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat een leuk artikel! "Jasjes onvoorzichtig dichtritsen waardoor er een stukje vel van de hals tussen de rits komt.” Dat lijkt mij ZO pijnlijk aiii.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik zal nooit een speentje van de grond oppakken, in mijn mond doen en aan die kleine geven.....
    Leuk stukje ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Inderdaad ontzettend herkenbaar. Je hebt zo'n beeld van hoe je wel en vooral niet wilt zijn. Maar als het dan zover is... Zo hard als staal? Nee nee.. zo zacht als boter ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Hahaha dit is hilarisch! Ik heb geen kinderen, maar oh jaa met dat speeksel. Nee dat ga ik ook echt nooooit doen ;)

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...