zaterdag 15 maart 2014

Waarom ik blij ben geen puber meer te zijn...




Ik heb een aantal jaar als docent op een middelbare school gewerkt. Supertoffe baan maar altijd als ik zo'n klas met dertig koters voor me zag, dacht ik: man, wat ben ik blij dat ik geen puber meer ben. Wat een verschrikkelijke fase was die puberteit. Aan de ene kant ben je te groot om kind te zijn, aan de andere kant ben je nog zo bleu als wat. Vandaag een overzichtje van alle gruwelijkheden waar ik niet naar terug verlang.

- Al je mannelijke leeftijdgenoten stonden stijf van het testosteron en dachten dat tongzoenen een kwestie was van je tong in propellermodus naar binnen proppen. Iehwww!

- Je had gewoon geen rijbewijs! Even serieus, hoe kwam ik in vroeger tijden van A naar B?

- Voor het op peil houden van je garderobe was je afhankelijk van je kleedgeld en papa en mama. Als je aan het begin van het seizoen de keuze voor een verkeerde broek maakte, moest je het daar de aankomende maanden gewoon mee doen. Of je nu voor lul liep of niet.

- Op de meest onmogelijke momenten ontstonden er dikke kraters op je kin en voorhoofd. Bij voorkeur op momenten dat je het niet kon gebruiken.

- Roken was natuurlijk een no-go dus je probeerde krampachtig voor je ouders te verbergen dat je er lekker op los pafte. Achteraf bezien, hadden ze dat uiteraard wel in de gaten maar lieten ze je lekker in de waan dat ze het heus niet doorhadden. Bummer!

- Na een avondje stappen deed je bij thuiskomst je uiterste best om heel nuchter over te komen. Ja hoor ma, ik ga nog even douchen. En dan tot de ontdekking komen dat je je stevig aan de douchestang beet moest houden om te voorkomen dat je om ging donderen.

- Dag in dag uit naar school moeten en altijd maar die druk voelen van onverwachte so's en huiswerkcontroles. En ja, ik was zo'n typje dat haar werk lang niet altijd op orde had dus ik voelde altijd pressure ;-)

- Alles is een leerproces. En dan bedoel ik ook alles. Je moest als puber door schade en schande wijs worden. Dat betekende dus keihard kotsen van wodka met Red Bull en een partijtje matten. Oepsie!

- Je moest je de benen onder je lijf vandaan rennen bij de meest stompzinnige bijbaantjes om aan een beetje geld te komen.

- Volwassenen namen je totaal niet serieus terwijl je toch echt geen kind meer was. Oh, hoe frustrerend was dat!

- En tot slot die eeuwige zoektocht naar je eigen stijl. Was je nu alto, gabber, kakker of hipster? Wat een drama om dat uit te vinden. Dit probleem hing samen met het kleedgeldprobleem want als je halverwege van stijl wilde veranderen dan ging dat niet, arghhh!

Vergeet niet om mee te doen aan mijn winactie in samenwerking met Printic. Je kunt hier lezen hoe je kans maakt op afdrukken van acht van je favoriete Instagram-foto's. 

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.

24 opmerkingen:

  1. Hahahaaa... Jess' als puber... Ik heb het met je ouders te doen met terugwerkende kracht :D

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha geweldig artikel! Ik ben het met je eens, maar soms mis ik het ook wel weer. Alles was toen nog zo simpel ;) Eigenlijk geniet ik wel van alle fasen die ik nu in mijn leven doormaak :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hahaha ik had vroeger geen kleedgeld. Wilde ik niet want ik wist dat ik dan een stuk slechter af zou zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zo waar haha! Ik heb alleen nog steeds geen rijbewijs...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hahaha, leuk en heel herkenbaar ;) ik ben inderdaad ook blij dat ik geen puber meer ben :)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hahaha! Ik kan me niet herinneren dat ik een heel erge puber was. Of ik heb alles verdrongen, kan ook ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hahaha, leuk! En die kraters, pff... Prcies als ik een gala had ofzo ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hele leuke orginele post! Puberen is niet altijd makkelijk haha

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hahah Nice!
    Ik had zo m'n issues, ik was de jongste altijd dus mijn moeder moest een handtekening zetten zodat ik op m'n 14e naar Vlieland mocht met vriendinnen. Kleedgeld kreeg ik niet, wel de kleding die ik wilde maar wel met mate zegmaar. Ik woonde in een dorp en dat was een mooi excuus dat mijn papa me overal heen bracht. Verder verdiende ik m'n eigen poen in het bejaardenhuis voor 200% op zondag. Maar puber zijn hoeft van mij ook niet meer, al die groepjes op school, school überhaupt, iedereen die zich bemoeit met je. Bleuh

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Haha super leuke post dit :)
    Oh en respect dat je voor de klas heb gestaan. Ik zou het niet kunnen


    Er staat een leuke giveaway online waarbij je schoenen naar keuze kunt winnen :). Zou leuk zijn als je meedoet!
    http://fabulousstylews.blogspot.com
    www.facebook.nl/fabulousstylews

    XxX

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Grappig!
    Mijn puberzoon zegt altijd: "De pubertijd is periode waarin je ouders lastig beginnen te doen".

    BeantwoordenVerwijderen
  12. en maar denken dat je alles wel wist en de hele wereld aan kon. Blijkt later dat dát toch wel mee viel ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Whahahaha, zo herkenbaar.. En dat altijd en eeuwig maar zien en gezien worden.. Jezelf uren voorbereiden op een feestje en dan vervolgens stond iedereen langs de kant te loeren naar de dansvloer, waar maar een paar mensen met lef stonden te dansen. En ze belachelijk maken, terwijl je zelf stiekem ook zo graag zo wilde zijn ;-)!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. zo herkenbaar zeg! en dan niet te vergeten je eigen hormonen, die eeuwige rottige verliefdheid en dagdromen (ik wel in ieder geval) en dan de rotbeestjes die er voor zorgen dat je hele vrouwelijke systeem op gang komt en je van allerlei volwassenen hoort ahhh gossie ben je al zo groot dan? grrrrr Aandacht proberen te trekken van die ene leuke jongen en als hij dan eindelijk vraagt of JIJ hem dat kaartje gestuurd hebt (anoniem uiteraard) durf je niet meer en zeg je gewoon NEE dat was ik niet whhaaaaaa!!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Haha superleuk artikel! En stiekem ook heel herkenbaar! ;) x

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ik kan me het helemaal niet zo goed meer herinneren van mezelf...
    wel hoe het is om moeder te zijn van een puber...

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Als ik dit zo lees heb jij nog best een leuke pubertijd gehad. Ik werd altijd heel erg gepest en heb die tijd enorm weggestopt, avondjes stappen zaten er voor mij echt niet in toen.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Haha, stiekem best wel herkenbaar, op het roken na.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. hihi herkenbaar allemaal. Ik ben ook echt blij dat ik geen puber meer ben en niet meer afhankelijk ben van ouders en school!

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Ik mis dat ook helemaal niet, naast al de bovengenoemde "issues" de onzekerheid, niet beantwoorden liefdes en bitchy 'vriendinnen' ben ik toch echt blij dat ik nu bijna de 30 binnen mag treden..

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Ik mis de puberteit ook helemaal niet!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Ha, vooral die kraters mis ik niet, terrible! Leuke foto's van jou hihihi

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Toch ook wel een heerlijke tijd. Ik ging vaak uit in Amsterdam of Rotterdam en dat met het OV hoe gek was ik..

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Oooh sommige dingen herken ik zo, maar sommige ook totaal niet!
    Roken was voor mij juist een no go haha, wilde ik echt niet :P
    En ik heb eigenlijk nooit verborgen gehouden dat ik dronken was, lukte me niet ook :P

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...