Waarom ik blij ben geen puber meer te zijn...

Ik heb een aantal jaar als docent op een middelbare school gewerkt. Supertoffe baan maar altijd als ik zo'n klas met dertig koters voor me zag, dacht ik: man, wat ben ik blij dat ik geen puber meer ben. Wat een verschrikkelijke fase was die puberteit. Aan de ene kant ben je te groot om kind te zijn, aan de andere kant ben je nog zo bleu als wat. Vandaag een overzichtje van alle gruwelijkheden waar ik niet naar terug verlang.

- Al je mannelijke leeftijdgenoten stonden stijf van het testosteron en dachten dat tongzoenen een kwestie was van je tong in propellermodus naar binnen proppen. Iehwww!

- Je had gewoon geen rijbewijs! Even serieus, hoe kwam ik in vroeger tijden van A naar B?

- Voor het op peil houden van je garderobe was je afhankelijk van je kleedgeld en papa en mama. Als je aan het begin van het seizoen de keuze voor een verkeerde broek maakte, moest je het daar de aankomende maanden gewoon mee doen. Of je nu voor lul liep of niet.

- Op de meest onmogelijke momenten ontstonden er dikke kraters op je kin en voorhoofd. Bij voorkeur op momenten dat je het niet kon gebruiken.

- Roken was natuurlijk een no-go dus je probeerde krampachtig voor je ouders te verbergen dat je er lekker op los pafte. Achteraf bezien, hadden ze dat uiteraard wel in de gaten maar lieten ze je lekker in de waan dat ze het heus niet doorhadden. Bummer!

- Na een avondje stappen deed je bij thuiskomst je uiterste best om heel nuchter over te komen. Ja hoor ma, ik ga nog even douchen. En dan tot de ontdekking komen dat je je stevig aan de douchestang beet moest houden om te voorkomen dat je om ging donderen.

- Dag in dag uit naar school moeten en altijd maar die druk voelen van onverwachte so's en huiswerkcontroles. En ja, ik was zo'n typje dat haar werk lang niet altijd op orde had dus ik voelde altijd pressure ;-)

- Alles is een leerproces. En dan bedoel ik ook alles. Je moest als puber door schade en schande wijs worden. Dat betekende dus keihard kotsen van wodka met Red Bull en een partijtje matten. Oepsie!

- Je moest je de benen onder je lijf vandaan rennen bij de meest stompzinnige bijbaantjes om aan een beetje geld te komen.

- Volwassenen namen je totaal niet serieus terwijl je toch echt geen kind meer was. Oh, hoe frustrerend was dat!

- En tot slot die eeuwige zoektocht naar je eigen stijl. Was je nu alto, gabber, kakker of hipster? Wat een drama om dat uit te vinden. Dit probleem hing samen met het kleedgeldprobleem want als je halverwege van stijl wilde veranderen dan ging dat niet, arghhh!

Vergeet niet om mee te doen aan mijn winactie in samenwerking met Printic. Je kunt hier lezen hoe je kans maakt op afdrukken van acht van je favoriete Instagram-foto's. 

Volg mij nu ook op Bloglovin, Instagram, Facebook en Pinterest.