Sam 19 maanden

Nondeju, dat monster van mij was gisteren alweer 19 maanden. Sam is nu dus ruim anderhalf jaar oud. Zo gek om dat te beseffen want voor mij is hij nog gewoon mijn kleine baby. Ik noem hem ook nog steeds baby maar het is natuurlijk een stronteigenwijze dreumes. Afgelopen maandag hadden we een afspraak op het consultatiebureau. Zoals te verwachten viel, demonstreerde zoonlief zijn tegendraadse karaktertje tot in den treuren. Nope, meneer wilde niet gemeten worden en ook niet op de weegschaal. Oh, en uit de speelhoek komen was ook uit den boze net zoals braaf op schoot zitten bij mama tijdens het gesprek met de wijkverpleegkundige. Wat een gezelligheid, haha!

Gelukkig is hij weer goed gekeurd voor het aankomende jaar. Pak van mijn hart! We hebben geen idee hoe lang hij is maar hij draagt maat 86/92 dus hij zal ook zoiets zijn in centimeters. Qua gewicht zit hij ergens tussen de 9,6 en 10 kilo. Tenminste, die getallen kwamen tevoorschijn toen Sam heel boos en verontwaardigd op de weegschaal stond te bouncen. Een schrielkip dus. Verder liep hij volgens de mevrouw van het CB iets voor qua ontwikkeling, is hij geslaagd voor de testjes, heel behendig bevonden en bovenal een eigenwijs ventje. Aldus mevrouw de pro. Moeders is al lang blij dat er niet per direct opvoedkundige hulp werd ingeschakeld. 

Zoals ze op het consultatiebureau al wisten te vertellen, gaat het meer dan prima met mijn kleine man. Tja, dat had ik zelf ook door. Ik heb mijn handen vol aan hem maar meer in de zin dat hij heel ondernemend is dan dat hij vervelend is. Sam is gedurende de hele dag in touw. Het gaat maar door. Ontdekken, ontdekken en nog eens ontdekken. En proberen, klimmen en klauteren natuurlijk. Die zoon van mij is een heus buitenkind. Na het ontbijt komt hij al aanzetten met zijn schoenen en jas. Het deert hem niets dat hij nog in zijn pyjama rond dartelt dan en mama in haar badjas. De buitenwereld moet verkend worden. Uren kan hij door de buurt en de tuin struinen. Heerlijk!

Zoonlief brabbelt ook non-stap. Zowaar komen er steeds meer verstaanbare dingen uit. Superleuk om te merken dat hij steeds meer probeert te communiceren. Hij snapt ook heel veel al.  We staan er steeds weer van te kijken wat hij allemaal begrijpt en weet duidelijk te maken. Zo kan hij inmiddels alle lichaamsdelen aanwijzen en snapt hij ook gecompliceerdere opdrachten als: 'In dat autootje van Little People past geen poppetje van Duplo. Je moet een poppetje uit de mand pakken.' En voilà, meneer pakt precies het goede mannetje dat bij de auto hoort. En als we bijvoorbeeld zeggen dat hij onder de douche moet, zet hij de tv uit als deze aanstaat, loopt naar de trap, doet het licht aan op de overloop en vervolgens gaat hij in de douche zitten. WTF, haha? Zo zijn er nog tal van voorbeelden waarbij wij regelmatig met onze ogen staan te knipperen. 

Inmiddels heeft Sam ook eindelijk ontdekt dat boeken leuk zijn. Hij was nooit echt dol op voorlezen of domweg een beetje bladeren maar daar is de afgelopen weken verandering in gekomen. Hij is graag in de weer nu met alle leuke boekjes die beneden voor hem in de kast staan. Met mijn achtergrond ben ik heel blij dat het kwartje is gevallen. Beter laat dan nooit!

Dat Sam een muziekliefhebber is, wisten we al een poosje. Inmiddels heeft hij echt lievelingsliedjes. Denk aan Conquest of paradise en Take me home country roads. Ik vrees dat we nog een beetje aan z'n muzieksmaak moet werken maar het is geweldig om te zien hoe hij geniet. Hij danst op zijn manier ook vol enthousiasme mee. En verrek, nog in de maat ook! Knapperd!

Sam begint daarnaast steeds socialer te worden. Hij vindt andere kinderen te gek. Hij hoeft ook nooit los te komen op visite maar is direct zijn vrolijke zelf. Hij probeert een soort van samen te spelen door andere koters speelgoed aan te bieden of boekjes. Ook voert hij anderen graag eten. Wanneer één van zijn vriendjes of vriendinnetjes huilt, probeert hij een kusje te geven of geeft hij zijn beker met water. Sam lost al het verdriet op met eten en drinken, haha! Baby's vindt hij ook super. Hij is zo lief voor ze. Geeft ze hun speentjes terug als die uit hun mond zijn gevallen en geeft ze speelgoed en knuffels. Ik moet wel opletten dat hij ze geen eten geeft want hij propt met alle liefde een boterham bij een kindje van een paar weken naar binnen. Onder het motto van eerlijk zullen we alles delen. Jullie begrijpen dat mijn eierstokken er bijna uit rammelen als hij op die tour gaat. 

Al met al gaat het hartstikke goed met dat kind van ons. Hij houdt me behoorlijk bezig maar ik geniet zo van hem. Ik vind dit een heerlijke leeftijd. Het is net een kabouter. Zo bijzonder om als mama te zien hoe je kleintje de wereld verkent. Iedere dag houd ik meer van hem. Nooit gedacht dat het zo fantastisch is om moeder te zijn van het leukste ventje van de hele wereld. 

Volg mij nu ook op Bloglovin, Instagram, Facebook en Pinterest.