Deze blog verscheen in maart 2014 als gastblog op Borstvoeding.com.
Mijn naam is Jess en ik ben borstvoedingsmama. Gek hè, dat ik mezelf op deze manier voorstel. Toch voelt het vaak dat ik wat uit te leggen heb omdat mijn zoontje van 19 maanden nog naar volle tevredenheid aan de borst hangt. Verantwoording hierover afleggen, weiger ik. Ik bedoel, ik vind het niet meer dan normaal dat mijn kleine ventje troost en comfort zoekt bij mij. Toch baal ik er met vlagen van dat mensen hun mening zo klaar hebben over langvoeden. Het is immers zo bijzonder en prettig. Het is niet raar of apart en zeker niet vies.
Mijn zoontje kwam na een zware zwangerschap met maanden platte bedrust ter wereld met heel veel trammelant. Een mislukte versiepoging, zwangerschapsvergiftiging, HELLP-syndroom, eclamspie en een spoedkeizersnede zijn een greep uit alle dingen die niet volgens plan gingen. Doodziek was ik en zoonlief een randprematuurtje. Niet direct de juiste omstandigheden voor een vlekkeloze start van de borstvoeding. En toch lukte het om mijn mini aan de borst te krijgen. Vooruit, het kostte heel wat doorzettingsvermogen en vooral heel veel bloed, zweet en tranen maar het resultaat mocht er zijn. Na een week snapten mijn borsten en mijn kersverse baby wat de bedoeling was.
Hoewel mijn lichaam niet gemaakt leek voor het dragen van een kind, bleek borstvoeding geven me meer dan prima af te gaan. Tot op de dag van van vandaag ben ik ervan overtuigd dat het voeden van mijn zoontje me heeft behoed voor een postnatale depressie. Mijn hele zwangerschap en bevalling zijn zo ellendig en kritiek geweest dat ik mezelf voelde afglijden in een diep zwart gat. Tot ik het vertrouwen in mijn lichaam terug kreeg door die gigantische melkfabriek die in gang was gezet. Wat was ik trots dat ik na een moeilijke start zonder problemen kon voeden. Ik heb geen kloofje gehad en ik kolfde in een maand tijd bijna 30 liter met een handkolf vanwege een gigantische productie. Eindelijk voelde ik me weer volwaardig vrouw.
Hoe lekker mijn melk was, bleek wel toen zoonlief zich ontpopte tot een die-hard flesweigeraar. Hij bliefte enkel live borstvoeding. Bij tijd en wijlen lastig maar voor mijn eigenwaarde enorm goed. Natuurlijk hebben we ups & downs gekend maar de moraal van het verhaal is toch wel dat als zelfs ik borstvoeding kan geven, praktisch iedereen het moet kunnen. Het was het vechten absoluut waard!
Lees de blogs:
Wereldborstvoedingsweek
Geef je nu nog steeds borstvoeding?
Kleine flesweigeraar
De flesweigeraar part 2
WHO-curves
Kleine borstenman
Let's talk about boobies
10 dingen die je (misschien) nog niet wist over borstvoeding...
Groetjes,
Jess
Volg mij nu ook op Bloglovin, Instagram, Facebook en Pinterest.
Mooi verhaal. Hier niet zo'n heftige zwangerschap als van jou maar toch moeilijk en ik denk dat het bij mij hetzelfde werkte met de bv. In het begin vond ik het ook egostrelend dat meneer de fles weigerde maar uiteindelijk werd het me toch te zwaar. Kleine man wordt alweer bijna twee en ben net gestopt, het is goed zo maar als ik zo'n verhaal van jou lees krijg ik toch weer tranen in mijn ogen. Mooie foto's ook, mooi aandenken. Liefs
BeantwoordenVerwijderenAhhh dankjewel. Na een poosje vond ik dat fles weigeren ook niet zo ego strelend meer. Ik werd er geestijk gestoord van. Sam is nu 19 maanden. Ik kan er nog niet zo goed afscheid van nemen. Hij hangt ook nog best wel eraan dus ik kijk hoe het gaat voorlopig.
Verwijderenmooi....
BeantwoordenVerwijderenOok al heb ik het zelf bewust niet gedaan...
Ik blijf borstvoeding echt iets moois vinden....
Dankjewel. Ik denk dat ik het anders had ervaren als mijn zwangerschap en bevalling niet zo'n hel waren geweest. Maar het blijft bijzonder.
VerwijderenMooi verhaal! Ik vind het juist heel mooi! Lijkt me toch prachtig
BeantwoordenVerwijderenom zo'n bijzondere band met je kind te hebben? Sommige mensen
zeuren overal over!
xoxo
www.its-dash.com
Dankjewel. Wat lief!!! En idd, sommige mensen zeuren overal over ;-)
VerwijderenMooi stuk! Ik heb zelf ook heel lang borstvoeding gegeven maar dan niet rechtsstreeks maar afgekolfd omdat rechtsstreeks niet ging. Ik moet zeggen dat ik het heel zwaar vond maar zeker de moeite waard vond/vind. Om heel eerlijk te zijn vind ik het nog steeds jammer dat rechtstreeks voeden niet ging. Je mag zeker trots zijn en van alle negatieve niets van aantrekken.
BeantwoordenVerwijderenAfgekolfde melk geven, lijkt me ook zeker heel zwaar. Het is ook dubbel zoveel week natuurlijk. Eerst ben je tijd kwijt aan het kolven en daarna aan het geven van de fles. Respect hoor!
VerwijderenIk vind het nog steeds erg dat ik heb moeten stoppen met borstvoeding :(
BeantwoordenVerwijderenErg mooi dat het jou gelukt is en dat je het nog steeds doet!
Ahhh mop toch. Kan me voorstellen dat je je daar rot over voelt. Dikke knuffel! X
VerwijderenMooi verhaal. Ik als niet-mama snap geen biet van de discussie borst vs fles die ik overal op internet zie :'). Als baby maar melk binnenkrijgt toch? Maar ik ben heel erg blij dat het voor jou uiteindelijk zo mooi en goed heeft uitgepakt!
BeantwoordenVerwijderenIk snap die discussie ook niet. Ook al heb ik wel een kind ;-) Iedereen heeft het beste met zijn of haar kind voor.
VerwijderenIk wil ook borstvoeding gaan geven. Veel collegas bouwden al snel af om met 3 maanden op flesjes poedermelk over te gaan om weer te gaan werken, maar ik ben van plan om op mijn werk gewoon te gaan kolven, zodat de kleine straks borstvoeding krijgt tot minimaal 6 maanden. Mijn idee is nu dat ik wil afbouwen alsde tandjes komen, maarja dat zien we allemaal wel!
BeantwoordenVerwijderenIk heb zelf twee kindjes. Mijn zoontje (de eerste) kwam na een zware zwangerschap en hele nare bevalling (er stonden ongeveer 12 doktoren en zusters aan mijn bed) op de wereld. Toen ik hem borstvoeding wilde geven, bleef hij liggen en keek me heel vies aan - hij vond het niet lekker! Toen uiteindelijk bleek dat ik een borstontsteking had, ben ik met de fles begonnen. De zwangerschap en bevalling van mijn dochter (de tweede dus, haha) waren enorm makkelijk, echt een wereld van verschil. Haar heb ik borstvoeding gegeven. Maar nu komt het; Mijn tepels gingen vervellen, dus ik kreeg een dopje en toen zij net drie maanden was kreeg ze tanden en beet ze de dopjes kapot. Pompen ging echt onwijs langzaam en toen ben ik overgestapt op de fles.
BeantwoordenVerwijderenIk ben van mening dat borstvoeding de beste optie is voor je kindje, maar ik vind ook dat een moeder zich niet gedwongen moet voelen tot borstvoeding en ik ben van mening dan er een leeftijdsgrens aan zit. Toen ik las dat jouw kindje 19 maanden is, schrok ik wel even (sorry). Mijn idee is dat je stopt met borstvoeding als je kindje één jaar is, dan mag hij/zij normale melk en ik vind dat dan ook de meest logische leeftijd om over te stappen :)
Maar; Het is de keuze van de moeder en niemand heeft het recht om tegen een moeder te zeggen "Stop jij eens met borstvoeding geven!"
Ik heb nooit bewust ervoor gekozen om zolang te voeden. Het is domweg zo gelopen. Wel weet ik inmiddels uit ervaring dat hoe langer je voedt, hoe makkelijker het is. Voor mij voelde het niet als een logische keuze om te stoppen met 1 jaar aangezien het allemaal heel makkelijk ging en er tot twee jaar bewezen gezondheidsvoordelen aan bv zitten. Ik kan me voorstellen als bv heel moeizaam gaat dat dat misschien anders is of voelt.
VerwijderenIk vind evenmin dat vrouwen zich gedwongen moeten voelen tot het geven van borstvoeding. Maar ik vind ook dat wanneer vrouwen wel langer willen voeden, ze daar de gelegenheid voor moeten krijgen. Iedere moeder maakt de keuze die het beste is voor haarzelf en haar kind. Deze blog is geschreven als gastblog voor borstvoeding.com. Een site voor moeders die (langer) voeden. Ik vertel mijn verhaal als tegenhanger voor de vele nare ervaringsverhalen over borstvoeding. Het mag ook weleens gezegd worden dat het niet één en al kommer en wel is ;-) Het kan ook gewoon goed gaan en soepel lopen.
Gewoon proberen en kijken hoe het gaat. Het op gang komen, is gedoe maar hoe langer je het doet, hoe makkelijker het gaat. Sam kreeg tandjes toen hij 5 maanden was maar heb daar nooit hinder van gehad overigens, Hij heeft twee eer gebeten maar dat was het ;-)
BeantwoordenVerwijderenMooi geschreven. Fijn dat het allemaal nog zo goed loopt en zo goed voelt! Lekker genieten van elkaar. :)
BeantwoordenVerwijderen