dinsdag 25 maart 2014

Over kiespijn en bevallen...







Afgelopen woensdag lag ik weer eens in de stoel van de tandarts. Jullie moeten weten dat ik het niet zo heb op de tandarts. (Eigenlijk heb ik het niet op alle mensen die een (para)medisch beroep uitoefenen...) Stiekem ben ik zelfs best een beetje bang voor de tandarts. Mijn vorige tandarts was namelijk eigenlijk een slager. Tenminste, dat denk ik... Daar komt mijn angst dus vandaan. Ik heb domweg wat nare ervaringen opgedaan in het verleden. 
Als kind had ik nooit problemen met mijn gebed. Het gedonder begon pas toen ik een jaar of achttien was. Van het één op andere moment kreeg ik gaatjes. Hoe goed ik ook poetste, floste en met tandenstokers aan het klooien was. Kwestie van slechte genen want het gebit van mijn vader is een dentale ramp. Tja, shit happens en er zijn ergere dingen dan een slecht gebit. (Verder ben ik wel goed gelukt haha ;-)) Afijn, ik mocht regelmatig plaatsnemen op de stoel van die veredelde slager met een Porsche onder zijn kont. Als ik zelf een gaatje ontdekte, maakte ik daar een afspraak voor en constateerde hij dat ik inderdaad een gaatje had. Vervolgens stuurde hij me weg met een vervolgafspraak om het gaatje daadwerkelijk te gaan vullen. Nou ja, aan die dikke nota's te zien, was die eikel meer zijn zakken aan het vullen. Beetje jammer dat ik steeds vrij moest nemen voor dit soort acties. Alsof ik een gaatje tussen mijn voortanden niet zelf kon zien ofzo. Even afgezien van het ietwat bizarre facturatiegedrag van die pedante kwast, lieten zijn skills ook behoorlijk te wensen over. Mijn huidige (aardige en bovenal bekwame) tandarts heeft zich meerdere keren hardop afgevraagd of mijn vorige tandarts überhaupt wel een diploma had. Dat zegt wel iets over het geleverde prutswerk, denk ik zo. 
Afijn, van een kind dat altijd zonder morren naar de tandarts ging, veranderde ik een volwassene met broekpoepangst bij alleen al het woordje controle-afspraak. Niet zo gek na een mislukte wortelkanaalbehandeling waarvoor ik in twee teken tijd zes keer langs niets komen. De boel was zo ontstoken dat er niets meer te verdoven viel. Er kwam zwarte troep uit mijn neus en uiteindelijk moest ik naar de kaakchirurg voor een wortelpuntextractie.  Echt. Niet. Tof! Ook dacht mijn tandarts wel even zelf een verstandskies te kunnen trekken. Nu heb/had ik kleine verstandskiezen met maar een wortel maar het was toch een beetje jammer dat hij het zo lomp deed dat er hechtingen nodig waren. En hechten mag een tandarts dus niet volgens mij. Inschattingsfoutje. 
Waar ik nu precies heen wil met dit verhaal? Wel, vorige week bedacht ik me in de tandartsstoel dat ik helemaal niet meer zo bang was. En opeens moest ik aan mijn moeder denken die, als ik weer eens (terecht!!!) liep te piepen over de tandarts, altijd riep: 'Joh, je moet gewoon een kind krijgen dan zeur je hier niet meer over.' Inmiddels heb ik een kind gekregen en verdomd, ik geloof dat die mams van mij toch echt een punt had. Hoewel ik niet vaginaal bevallen ben, geen wee gevoeld heb, was het krijgen van Sam behoorlijk hels. En dan ga ik het niet eens hebben over alle emoties die de vrije loop hebben bij het krijgen van een kind.
Het is echt zo, sinds ik Sam heb, ben ik veel makkelijker met huisartsbezoekjes en vervelende onderzoeken. Ik heb immers zoveel voor mijn kiezen gekregen tijdens mijn zwangerschap dat ik mijn hand niet meer omdraai voor een paar nare prikken of wat gebeitel in mijn mond. Nee fijn, is het nog steeds niet maar ik kan het wel goed relativeren. Scheelt misschien dat ik nu ook een normale tandarts heb die weet waar hij mee bezig is, maar jullie snappen mijn punt vast wel. Als ik nu in de tandartsstoel stap en me wordt gevraagd of ik verdoofd wil worden, luidt mijn antwoord zonder blikken of blozen: 'Ja natuurlijk, ik wil niets voelen, spuit me maar plat!'

(Voor degenen die zich afvragen wat de bovenstaande foto's te betekenen hebben. In 2010 moesten er drie verstandkiezen worden getrokken bij de kaakchirurg. Ik was retebang na het bloedbad van het trekken van het eerste exemplaar door mijn lieftallige tandarts. Mijn vader besloot me dus maar te brengen en me moed in te spreken aangezien ik anders niet van plan was te gaan. En mijn vader zou mijn vader niet zijn, om dat hele avontuur te vereeuwigen voor de eeuwigheid. Check ook even mijn getergde, verdoofde hoofd en mijn Tokkie-outfit, haha!)

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.

26 opmerkingen:

  1. Brrr, ik vind het verschrikkelijk om bij de tandarts te gaan! Ik krijg al rillingen als ik er nog maar binnen kom, laat staan als ik op de bank lig, dan gaat mijn hart nogal tekeer haha. Hopelijk verandert dat in de toekomst nog! x

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ga er nog steeds niet zonder angst heen hoor maar ik heb geen knikkende knietjes meer en voel me ook niet te ellendig.

      Verwijderen
  2. Ach gossie.... Junior is ook niet gezegend met een goed gebit, vrees ik.... Iig zijn melktanden waren dat niet... Ik vrees dan altijd vele drama's voor hem in de toekomst. Ik hoop dat zijn volwassen gebit beter blijkt te zijn.

    X Metalmommy

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik hoop het ook voor hem. Zo frustrerend on te poetsen tot je een ons weegt maar dat het totaal niet lijkt te werken.

      Verwijderen
  3. bang zijn voor de tandarts, daar kan ik me niet zo veel bij voorstellen..
    moet vreselijk zijn om dat te zijn
    Puber heeft vanaf zijn 1e tand echt een prut gebit, na zijn eerste bezoekje aan de kaakchirurg riep hij ik neem anders wel gewoon een kunstgebid...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha, een kunstgebit. Ik ben echt bang geworden door die halve slager. Daarvoor geen angst. Ik had met een kies waar hij aan bleef kloten ook zoiets van: trek m er maar uit!!!!

      Verwijderen
  4. Ik ben zo blij dat ik een fijne tandarts heb. En daarom ben ik ook niet van tandarts veranderd toen ik ging verhuizen. Liever een stukje langer rijden dan het risico dat ik in de handen val van zo'n 'slager'. Brrrr.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik zit nu bij de praktijk waar mijn schoonmoeder altijd heeft gewerkt. Echt ons kent ons. Moet er ook wel een stukje voor rijden maar ben zo blij met mijn huidige tandarts. Echt fijn om een goede te hebben.

      Verwijderen
  5. Leuk geschreven! Ik had altijd een heel goed gebit, maar mijn eerste gaatjes kwamen onder mijn beugel vandaan. Nu is het nog steeds best goed hoor, zolang ik zelf braaf iedere dag poets heb ik nergens last van. Ik vind eigenlijk de verdoving juist vreselijk, ik roep altijd 'doe maar onverdoofd en spuit maar bij als het niet te houden is' :P

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zo gaat het hier ook, vind die prikken het ergste. Bij het trekken van de verstandskiezen moest ik naar het ziekenhuis, ze groeide niet in de juiste richting. Gelukkig helemaal plat, maar heb wat afgehuild, was gewoon niet leuk. Fijn dat je nu een tandarts hebt die je fijn vind.

      Verwijderen
    2. Die prikken doen me niets. Ben helemaal lek geprikt tijdens mijn zwangerschap dus daar verblik of verbloos ik niet van. Mijn huidige tandarts zet ook eerst een prik en wacht even met de rest tot die eerste is ingewerkt. Eigenlijk is alleen de eerste spuit ff rot dan.

      Verwijderen
  6. Heb jij dezelfde horror tandarts gehad als mij ofzo? Haha... Ben benieuwd of ik ook niet meer bang ben nu..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat zou best kunnen haha ;-) Het scheelt echt hoor, een kind krijgen.

      Verwijderen
  7. Zucht, de tandarts. Ik kan er een boek over schrijven. Mijn voortand ging dood toen ik 12 was (2x gevallen), dus kanaalbehandeling en stukje kunstplaatje. Was al een trauma opzich, maar viel mee met wat ik later voor mijn kiezen kreeg. Dezelfde voortand die eruit viel, een mislukt geplaatst implantaat, uiteindelijk 6 maanden zonder voortand om het tandvlees te laten vherstellen. Een operatie onder narcose om bot uit mijn kaak bij die plek vd voortand te plaatsen. Een nieuw implantaat en tot slot een kroon. Die laatste viel mee, was alleen reteduur en niet vergoed ;) Inmiddels ben ik niet meer bang voor de tandarts en wil Olivia graag het goede voorbeeld geven. Maar vrienden worden we nooit ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mij staat ook een implantaat te wachten. Een kies is zo dood en eigenlijk alleen maar vulling dat het steeds brozer wordt en afbrokkelt. Nog ff moed verzamelen. Ik wil Sam idd ook het goede voorbeeld geven.

      Verwijderen
  8. ik had vroeger ook veel schrik, nu heb ik echt een goede tandarts en valt het allemaal wel mee!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ja tandartsen. Ik heb ook een slecht gebit. Ook altijd wat. Gelukkig wel een hele fijne tandarts altijd gehad. Geen angst hier. Hij gaat alleen bijna met pensioen :-( en ik ga verhuizen natuurlijk. Moet een nieuwe gaan zoeken. Bah. Heb wel mazzel dat ik nooit verstandskiezen heb gekregen. Hoefden er dus gelukkig ook niet uit

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat scheelt. Op zich vielen mijn verstandskiezen wel mee. Heb er drie bij de kaakchirurg laten verwijderen en die wist wat hij deed. Weinig last van gehad. Misschien vragen of hè bij de tandarts van ja schoonmams kan als. Als dat tenminste een goede is.

      Verwijderen
  10. Hier had ik een fietsenmaker als tandarts...
    Het begon eigenlijk al toen ik een beugel had; er zaten nog twee melkkiezen in mijn mond en achteraf gezien had de ortho best wel kunnen bedenken dat die ooit eens zouden gaan rotten / uitvallen (ik was 12 en had ze nog). Deed hij niet dus toen ik 15 was ging de eerste er uit. Ik kreeg er een 3-delige brug (dus 2 goede kiezen werden afgeschaafd om plaats te maken). Heel veel ellende mee gehad (de brug viel er uit, ontstekingen in de wortelkanalen). Later kreeg ik rechts een implantaat waar ik helemaal geen problemen mee heb (door nieuwe tandarts gedaan).
    Morgen mag ik naar de tandarts voor controle, maar ik vrees dat er wat meer moet gebeuren aangezien er soms een ontsteking zit bij die brug... Wish me luck!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Good luck!!! Wat een berg tandartsen hebben hun roeping gemist. Slagers, fietsenmakerd, fraudeurs haha. Klinkt ook niet tof allemaal. Ik heb ook nog wel de nodige dingen die me nog staan te wachten. Denk ik voorlopig ff niet aan. Alle urgente dingen zijn gelukkige vorige week weer ff gefikst. Ik heb idd een kies die blijft etteren. Ben inmiddels in staat om m te laten trekken omdat het steeds een paar maanden goed gaat en dan begint het gedonder weer.

      Verwijderen
  11. Oh echt...ik ben vaginaal bevallen, mét knip+scheur, en ik doe dat liever nog tien keer dan dat ik naar de tandarts ga...BANG!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hier ook hoor... super benauwd voor de tandarts... Nou, niet echt voor de man zelf maar meer voor de ingrepen. Ik heb gelukkig een lieve die het goed doet. Ik rijd er ook voor naar het naastgelegen dorp. Gewoon omdat ik alleen bij hem in de stoel durf (met klamme handjes weliswaar).

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Gelukkig van de tandarts niet zo'n last, heb eigenlijk nooit wat. Mijn verstandskiezen eruit halen op het ziekenhuis was een heel ANDER verhaal haha.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ugh moet ik echt bevallen om van die angst af te komen? Ik ben 'gezegend' met een behoorlijk slecht gebit, ook altijd gaatjes hoe vaak en hoe goed ik ook poets. Moet wel zeggen dat na mijn ingreep bij de kaakchirurg (zal niet in details treden maar het was iets met tandvlees en veel hechtingen) ik wel hoop dat het niet erger wordt dan dat. Maar eigenlijk moet ik al een half jaar naar de tandarts en ik ben nog steeds niet geweest dus dat zegt ook wel wat.. :')

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Mijn tandarts spoort niet. Wilde foto's maken toen ik zwanger was. Wat dus niet mag. Ben niet meer terug gegaan en heb een gaatje. Gelukkig is de buurman op vakantie tandarts en heel geduldig aangezien ik doodsbang ben! Hoop dat dat nu minder is.

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...