Rietjesmonster

 

 

Wanneer je mijn blog al iets langer volgt dan weet je dat Sam enorme issues heeft gehad met het drinken uit een fles. Hij was en is een zogeheten flesweigeraar. Hij vertikte het om melk te drinken uit een zuigfles en wilde enkel borstvoeding. Werkelijk alles heb ik geprobeerd maar geen enkele methode had succes. Uiteindelijk heb ik het maar opgegeven om de lieve vrede in huis te bewaren. Wel ging ik op zoek naar andere manieren om hem te laten drinken. Deze mama wilde namelijk ook wel eens het huis uit zonder kleine man.

Ook de meeste alternatieven bleken niet de sleutel tot succes. Een tuitbeker met zachte tuit, een tuitbeker met harde tuit, een gewone beker, een oefenbeker, een rietjesbeker, anti-lek versus ordinaire geen-anti-lek-shizzle, we tried it all! In de meeste gevallen kauwde Sam even op de betreffende tuit, dop of whatever, om het vervolgens met inhoud en al te lanceren vanuit zijn kinderstoel. Tja, daar zit je dan met je goede gedrag. Gek werd ik ervan!

En toen was er een mooie dag in juli. Een doodnormale dag waarop ik besloot om Sam weer eens te voorzien van een rietjesbeker met water. Meer voor de vorm dan met het idee dat hij er iets uit zou drinken. (Inmiddels was ik al in de overtuiging dat Sam tot zijn zestiende enkel bij mij zou drinken...) Wat er toen gebeurde lieve mensen was onbeschrijfelijk. Sam. Dronk. Water. Uit. Een. Rietjesbeker. WTF?!? Ik snapte er helemaal niets van en checkte direct of die beker ergens lek was. Dat bleek niet het geval. Het kwartje was eindelijk gevallen.

Vanaf die dag ben ik dagelijks een rietjesbeker met water of ander vocht gaan aanbieden. Al na een paar dagen begon Sam grotere hoeveelheden te drinken en verslikte hij zich steeds minder. Ik was en ben daar zo blij mee. Ondanks dat ik het nog steeds prima vind om borstvoeding te geven, is het enorm fijn dat hij nu ook ander drinken kan krijgen. Die lichamelijke afhankelijkheid is hartstikke schattig maar uhhh... niet altijd even praktisch.

Deze omslag vond plaats vlak voordat we op vakantie gingen dus dat was ook ideaal. Tijdens het wandelen of in de auto kon ik hem makkelijk even een rietjesbeker met water geven om zijn vocht een beetje op peil te houden. Aangezien we flink wat warme dagen gehad hebben, was dat heel prettig en wel zo relaxt.

Inmiddels krijgt Sam twee tot drie keer per dag een rietjesbeker met water. Melk wil hij nog steeds uit de borst. Ik heb geprobeerd hem afgekolfde melk te geven of koemelk in zijn beker maar deze pogingen worden resoluut van de hand gewezen. Ook is hij niet wild van diksap of lauwe thee. We zijn er dus nog niet maar wat ben ik in mijn nopjes met deze ontwikkeling. Nu hoef ik echt alleen maar te genieten van de momenten dat hij bij me drinkt en kan ik met een gerust hart de deur uit. Hij wordt groot, dat kind van mij!