10 blogregels waar ik me niet aan houd...

Al een poosje ben ik lid van een groep voor bloggers op Facebook. Ik vraag me bij tijd en wijlen af of ik daar wel thuis hoor. Ik heb het gevoel alsof die mensen het bloggen veel serieuzer nemen dan ik. Ik vind het heerlijk om mijn verhaaltjes de wereld in te slingeren maar verder houd ik me niet intensief bezig met het wel en wee in de bloggosphere. Of met wat ik allemaal zou moeten doen om mijn site te verbeteren. Enfin, dat soort dingen. Als ik lees hoe die mensen bezig zijn met hun blog dan voel ik me altijd een enorm slechte blogger, haha. Vandaag dus een artikeltje over alle blogregels die ik (meestal zeer bewust) aan mijn laars lap. Lezen jullie mee?

- Mijn foto's zijn regelmatig om te huilen. Bijna alle kiekjes schiet ik gewoon met mijn telefoon. En uhhh... we hebben een goede spiegelreflex van Canon in huis met allerlei accessoires en shit erbij. Ik heb alleen altijd ruzie met dat ding en ik haat het om foto's te importeren.

- Mijn blog heeft een nogal bijzondere naam. Toen ik twee jaar geleden mijn site aanmaakte met Blogger bedacht ik ter plekke In a flow around the world. Vele opties bleken al bezet te zijn dus na wat gepuzzel, bleef deze naam over. Het slaat nergens op want het dekt de lading van mijn blog niet en ook is het een te lange naam die niet blijft hangen. Toch verander ik mijn blognaam niet. Ik ben eraan verknocht geraakt en wil niet de zoveelste blogtitel hebben met mama, lifeby of mijn eigen naam erin. Fuck it!

- Ik houd me totaal niet bezig met mijn statistieken. Als ik een keer per maand kijk dan is het veel. Ik check het enkel een keertje extra als bedrijven die willen samenwerken erom vragen. Het boeit me niet zo. Zolang ik merk dat mensen mijn onzinverhaaltjes lezen, vind ik het best. Ik schrijf in de eerste plaats voor mezelf. Ik vind het al mooi meegenomen dat er überhaupt mensen zijn die mijn gewauwel vermakelijk vinden. 

- Ik heb de neiging veel te lang van stof te zijn. Ik ram er blogartikelen uit die ik beter zou kunnen opsplitsen in drie delen. Mijn hang naar diepgang zorgt er echter voor dat ik dat niet over mijn hart kan verkrijgen.

- Het schijnt dat je beter één bepaald onderwerp kunt kiezen waarover je gaat schrijven, een zogeheten niche. Kom ik daar aan met mijn van alles-en-nog-wat-blogje. De variatie aan onderwerpen op In a flow around the world slaat werkelijk alles. Het vliegt alle kanten op. Misschien dat ik er lezers mee weg jaag maar ik vind het fijn op deze manier. Het is immers mijn site en het geeft perfect weer wie ik ben. Ik vrees dat ik veel te wispelturig ben voor een niche-blog. Mijn interesses variëren nogal eens en ik zou me te beperkt voelen als ik mezelf zou belemmeren om over bepaalde zaken te schrijven.

- Ik gebruik geen tussenkopjes. Heel stom waarschijnlijk, zeker gezien die lappen tekst die ik regelmatig weet te produceren. Ik heb zelf echter een hekel aan tussenkopjes. Ik ben een lettervreter en wil het liefst achter elkaar door lezen. Persoonlijk heb ik meer dan genoeg aan een simpele alinea-indeling. Ik vermoed alleen dat ik daarin één van de weinigen ben.

- Ik houd me totaal niet bezig met of mijn artikelen goed te vinden zijn door onze grote, vriend Google. Geen idee zelfs, hoe je dat moet doen. (In ieder geval met tussenkopjes maar dat vertik ik dus...) En weten jullie, eerlijk gezegd, kan het me niet eens zoveel schelen. Op de één of andere manier ben ik niet zo ambitieus wat betreft bloggen. Ik vind het domweg geinig om mijn artikeltjes te typen vanachter mijn laptop en ben helemaal happy als mensen erop reageren.

- Ik blog nog steeds met Blogger. Er gaat binnenkort wel verandering in komen hoor maar door mijn uitstelgedrag heb ik mezelf nogal veel werk op de hals gehaald. Er staan namelijk bijna 550 blogjes online en jullie raden het al, die moeten allemaal getransporteerd en aangepast worden. Whaaaaaaa! Boemveel werk! Tel daarbij op dat ik echt een computerkneus ben die totaal geen kaas heeft gegeten van sites bouwen en dergelijke. Het is sowieso een wonder dat ik uiteindelijk Blogger ben gaan snappen. Ik vind het doodeng allemaal. Ieks!

- Het schijnt dat je als blogger lekker moet twitteren. Jammer genoeg, snap ik geen reet van Twitter. Jaren geleden heb ik eens een account aangemaakt (en weer verwijderd). Het is domweg niets voor mij. Ik voel het niet, ofzo.

- Ik maak geen planningen en schrijf zelden ver vooruit. Ik heb soms wel wat blogjes achter de hand voor als ik plotseling word geveld door de kotseritus of iets dergelijks. Het enige waar ik rekening mee houd, is dat gesponsorde posts niet achter elkaar verschijnen. Verder is het geheel afhankelijk van mijn wispelturigheid wat er online komt. 

Volg mij nu ook op Bloglovin, Instagram, Facebook en Pinterest.