donderdag 21 november 2013

Slaapdraak versus slaapdraak



Ik hoor jullie al denken: Jess, deze titel moet je even uitleggen hoor! Wie is nu die ene slaapdraak en wie is nu die andere? Wel lieve mensen, die ene slaapdraak dat ben ik zelf. Echt waar, ik ben een gruwelijk slechte slaper. Ik ben een zogeheten nachtbraker. Na twaalven leef ik helemaal op. Ik heb dan ineens enorm veel inspiratie en snap de wereld veel beter. Gelukkig heb ik niet veel slaap nodig om te functioneren. Ik heb dit altijd al gehad overigens. (Bedenk me nu dat ik daar eens een blogje aan moet wijden...) De andere slaapdraak uit de titel is Sam. Of liever gezegd, dat was Sam tot een week geleden. Daarover later meer.
Afijn, jullie begrijpen dat dat nachtelijke leven van mij theoretisch gezien niet ideaal is in combinatie met een klein kind. Je hoort immers genoeg verhalen over huilbaby's die nachtenlang krijsen en peuters die het vertikken om te slapen. Sam is echter altijd een goede slaper geweest. Ook al was het een kleine prul, al met 6 weken sliep hij de nachten door. Ideaal! Verder nooit geen gedoe gehad met slapen. Ik voedde hem en nadien kwakte ik hem slapend in zijn bed. Vervolgens sliep meneer het klokje rond. Toppertje hoor, dat kind van mij!
Misschien dat ik daar enorm verwend in ben geweest want toen Sam een aantal weken geleden niet meer wilde gaan slapen 's avonds, was ik in shock? WTF?!? Wat was dit nu weer? Ergens was het natuurlijk logisch dat mijn mini-me niet meer standaard aan de borst in slaap viel. Het is inmiddels al een hele vent en slapen is dan voor mietjes blijkbaar. Klein probleempje, we hadden hem nooit geleerd om zelfstandig in slaap te vallen. Oeps! Het was dus een heel feest om Sam in bed te krijgen. Toen hij ook nog eens ziek was het drama compleet. En ook al ben ik een nachtbraker, zo weinig slaap trek zelfs ik niet! Ik was zo verschrikkelijk moe, niet normaal! Ook vriendlief werd er behoorlijk chagrijnig van want hij moest iedere morgen gewoon om 7 uur zijn mandje uit om aan het werk te gaan. Kortom we liepen op ons tandvlees! Gezellige boel hier in huize In a flow around the world.
Wat het allemaal een beetje bemoeilijkte, was het feit dat ik me heilig voorgenomen had toen ik net moeder was, om Sam nooit te laten huilen. We kennen allemaal die mensen wel die roepen: 'Gewoon laten huilen, dat is goed voor zijn longetjes!' of 'Door hem steeds te pakken, verwen je hem hoor!' Wat een gelul vond ik dat. Zo'n klein babytje wil gewoon bij zijn moeder zijn. Punt! Maar goed, Sam is vandaag de dag geen pasgeboren baby meer. Het is een heuse dreumes met een eigen wil en flink wat pit. Een dreumes ook die het vertikte om te slapen. Tja...
Met pijn in mijn hart besloten mijn vriend en ik vorig weekend dat we Sam toch maar gewoon even zouden laten brullen bij het naar bed brengen. We maakten de afspraak dat ik hem in bed zou leggen, hij een kus zou krijgen en dat ik dan even naast zijn bed zou gaan zitten om me nadien naar de gang te verplaatsen. En zo geschiedde! Oh wat voelde ik me een slechte moeder. Zoals te verwachten viel, zette Sam de sirene aan en raakte hij flink over zijn toeren. Iedere tien minuten troostte ik hem maar daar werd hij alleen nog meer overstuur van. Op de zoldertrap huilde ik net zo hard mee met mijn kleine mannetje. Ieder vezel in mijn lijf verzette zich tegen deze passieve houding.
Na een half uur belde ik mijn vriend op die beneden op de bank zat. Ik kon er niet meer tegen en hij moest het maar van me overnemen. Toen ik naar beneden liep, krijste Sam hardverscheurend 'mamamammaaammaaaa!' Wat voelde ik me ellendig op dat moment. Beneden ijsbeerde ik met lekkende tieten (na bijna 15 maanden borstvoeding, holy...) door de woonkamer heen. En opeens vanuit het niets was er rust in de tent. Nu is hij flauwgevallen van pure ellende, dacht ik nog. Maar nee hoor! Vijf minuten later stond mijn vriend beneden met de babyfoon in zijn hand. Onze zoon was gewoon gaan liggen en gaan slapen terwijl zijn vader vlakbij de was aan het opvouwen was. No shit!
Na deze barbaarse avond is er geen avond meer geweest met slaapellende. Er wordt niet meer gehuild (zowel door Sam niet als door mij niet...) en er worden ook geen dikke party's meer gegeven op de kinderkamer. Ik leg mijn schatje iedere avond wakker in bed nadat hij bij mij gedronken heeft en zonder morren gaat hij liggen en slapen. Ik durf het bijna niet te zeggen maar misschien hadden we hem een paar weekjes eerder moeten laten huilen. Hoewel het gigantisch tegen mijn moedergevoel in ging allemaal ben ik wel heel verheugd met mijn opnieuw verworven avonden. Heb ik 's avond en 's nachts weer eens tijd om blogjes te typen in plaats van een huilend kind te troosten ;-)

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.

12 opmerkingen:

  1. Lijkt me ook vreselijk.. je kind zo huilen. Vind het alleen al moeilijk om de hond te laten janken... Dat hadden we in het begin. Kon ik echt niet tegen maar t moest.
    Uiteindelijk hebben we hem deels laten huilen en deels op een andere manier opgelost. Maar toch... pfffff hartverscheurend!
    Gelukkig slaapt hij nu lekker zelf en heb je de avonden weer voor jezelf!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat huilen gaat echt door merg en been. Dat is vast dat moederinstinct ofzo. Hartverscheurend inderdaad. Ik ben ook heel blij dat hij nu gewoon weer goed slaapt.

      Verwijderen
  2. Wonderlijk dat Sam nog elke avond aan jouw borst in slaap viel haha! Olivia drinkt en daarna begint ze weer voluit te kletsen. Zo gaat het al maanden. Met 8 weken is ze naar haar eigen kamertje gegaan, 2 avonden een beetje jengelen en in haar kamertje getrootst, toen leerde ze zelf inslapen. Nu soms bij vlagen nog huilen, bij tandenpijn. Dan voed ik haar nog eventjes een paar slokken naast haar bedje op de grond en gaat ze heerlijk slapen daarna :) Ideaal, die avonden voor jezelf!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Sam is pas met bijna een jaar naar zijn eigen kamertje gegaan. Het was altijd een hele zoete baby wat betreft slapen, nooit geen problemen mee gehad. Hij huilt normaal ook enkel bij tandjes of ziekte. Tot een paar weken geleden na zijn sprongetje. Gelukkig slaapt hij nu gewoon weer goed,

      Verwijderen
  3. Doordat jouw grote vent gewoon rustig was stond te vouwen, straalde hij ook rustige energie uit. Daar geloof ik echt heilig in hoor. Jouw kleine vent voelde jouw spanning en nerveuze energie 'als ie maar gaat slapen en niet gaat huilen, en, en '.
    Heerlijk dat de rust -wat dat betreft dan- is wedergekeerd :-)
    Niet handig voor Sam trouwens, een nachtbrakende moeder. Kan hij later nooit stiekum te laat binnen sneaken...arm kereltje...hihihi

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zo had ik het nog niet bekeken maar daar zit best wel iets in. Dat is inderdaad balen voor hem haha!

      Verwijderen
  4. Goddank was dat bij ons ook maar één avond. Man was niet thuis, en ik had beslist niets te doen. Het was geen echt gebrul, wat het net iets draaglijker maakte. Ik ben drie keer terug naar boven geweest. Sindsdien gaat slapen prima. (mede dankzij de crèche, waar dat allemaal al de hele tijd vanzelf ging - dus ik wist dat het kon)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik was ook zo blij dat het maar een avond was. Had echt van die visioenen van een weeklang een huilend kind. Dan had je me op kunnen vegen. Sam ging echt helemaal los. Echt tot kokhalzen aan toe. Heel zielig.

      Verwijderen
  5. Zo dat is snel goed gegaan. Ik slaap ook erg slecht laatste paar dagen, om gek van te worden. Wil gewoon even lekker slapen.. Dus nu maar in de avond / nacht lees ik blogs, schrijf ik alvast het een en ander op haha..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Slapen met een zwangere buik is echt hel ja. Ik heb ook heel wat blogjes geschreven midden in de nacht.

      Verwijderen
  6. Ik slaap al heel lang slecht en weinig... het went

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik slaap al mijn hele leven slecht dus ik weet niet beter. Alleen was 3 uur slaap per nacht zelfs mij te gortig haha. Als Sam 's nachts wakker wordt, kom ik gewoon niet meer in slaap.

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...