Sam 14 maanden

Vandaag is Sam precies 14 maanden. Waar zal ik eens beginnen? Misschien met het feit dat we een heuse dreumes in huis hebben. Even afgezien van het gegeven dat mijn schatje nog niet loopt, is verder in alle opzichten de babytijd wel voorbij. Wat een dondersteen heb ik gebaard, poeh poeh! Gelukkig is hij verder wel om op te vreten.

Inmiddels hebben we het stadium bereikt dat we een beetje moeten gaan opvoeden. Meneer doet namelijk van alles wat we niet willen. Zijn vingers in het stopcontact proberen te steken bijvoorbeeld, en de katten slaan en aan hun poten te trekken. En wat te denken van het gas open draaien en de oven aanzetten. Ook zijn we in de fase gekomen van het bijten en slaan. Heel irritant maar goed, hij weet niet beter natuurlijk. We zijn de hele dag dus aardig zoet met afleiden en duizend keer nee zeggen. Tot op heden nog geen resultaat mee geboekt helaas. We zijn echter niet voor één gat te vangen...

Wat heel geinig is, is dat zoonlief tegenwoordig alles aanwijst wat hij interessant vindt. Heel schattig! Hij is voornamelijk verrukt van diertjes, blaadjes en... eten! Over eten gesproken, dat gaat ook best lekker. Sterker nog, hij eet praktisch alles wat je hem voorzet op bananen en kiwi's na. Ook lijkt hij een voorliefde te ontwikkelen voor tosti's met mozzarella en pesto en saffraanrisotto. Het is me er eentje!

De eerste driftbuien hebben zich ook aangediend. Wat een belevenis zeg, zo'n dreumes die zich jammerend ter aarde stort omdat hij geen stukje stroopwafel krijgt of met zijn takken van de telefoonoplader af moet blijven. De eerste keer vond ik het vrij hilarisch maar nu het een paar keer per dag gebeurt, bezin ik me nog even op wat ik er eigenlijk van vind. Op dit moment hanteer ik de negeermodus. Vooralsnog is daar het gemiep het snelst mee voorbij.

Sam heeft de laatste weken een groeispurt van jewelste gehad. Aankomende dinsdag moeten we naar het consultatiebureau voor een gezellige afspraak en een paar prikken. (Ik verheug me er nu al op, zucht...) Het lijkt erop dat hij maat 80 zo goed als overslaat dus ik ben stiekem best benieuwd hoelang hij nu is en hoeveel hij weegt. Qua uiterlijk begint Sam echt een dreumesje te worden in ieder geval. Zijn lijf begint steeds meer in verhouding te raken en al het babyvet is eraf. Die lieve spekjes zijn verdwenen en met de dag wordt hij taniger. Ik heb zo'n vermoeden dat hij de bouw van zijn papa gaat krijgen. Het zou wat zijn zeg, een lange en atletische zoon.

Wat ook nog wel tof is om te vermelden, is dat mijn ventje sinds een paar dagen met blokjes kan bouwen. We hebben zo'n ton met bouwsteentjes à la Duplo en nadat ik had laten zien hoe je die blokjes op elkaar kunt klikken, doet hij dat ook. Hij speelt er er heel lief mee en ik droom nu dus van urenlange speelsessies met Lego over een poosje. Ik vond dat vroeger het leukste speelgoed dat er was. Oh wat zou het heerlijk zijn om samen met mijn koter mijn jeugd her te beleven. 

Verder heb ik weinig nieuws te melden over mijn mini-me. De eerste maanden verandert er heel veel aan wat zo'n hummel allemaal (niet) kan maar na het jaar gaat dat toch geleidelijker. Ook wel lekker moet ik zeggen. Het is fijn om dat roerige eerste jaar achter ons te laten en te genieten van wat Sam allemaal al kan. Het heeft wel wat, dat moederen over een dreumes.

Na dertig keer de app van mijn telefoon gemieterd te hebben, zit deze hippe kip nu toch op Instagram. Mocht je willen mee genieten van mijn kiekjes of gewoon de behoefte hebben om mijn leven becommentariëren, klik dan hier.