Kinderkamer

Voor het Day Zero Project heb ik mezelf ten doel gesteld om alle vertrekken van ons huis op de foto te zetten. Ik plaatste vorig jaar al eens foto's van de kamer van Sam maar aangezien er inmiddels aardig wat veranderd is, vandaag wat recente plaatjes. De eerdere foto's waren namelijk al genomen toen ik nog zwanger was.

Zoals jullie kunnen zien is Sam's kamer vooral een stuk voller geworden. Logisch natuurlijk, want zo'n kind verzameld me toch een partij zooi in een jaar. Onlangs heb ik wel flink opgeruimd maar je ontkomt er blijkbaar niet aan dat je halve huis een dumpplaats wordt voor kinderspullen. Ik probeer het een beetje in goede banen te leiden door alles regelmatig uit te zoeken. Jullie weten vast wel dat ik een chaoot eerste klas ben en op deze manier probeer ik te voorkomen dat we over een paar jaar omkomen in de troep. Iets met uitstel en afstel enzo...

Wat je op de foto's niet ziet, is dat we in de deur een traphekje hebben geplaatst. Zo kan Sam lekker op zijn kamer spelen als we op de bovenverdieping zijn. In de bakken in de vakkenkast zit speelgoed waarmee hij kan spelen en verder staan er boekjes voor het grijpen. In het groen met witte opbergding onder het schuine dak zitten knuffels opgeborgen. Ondanks dit ruime aanbod aan dreumesentertainment, vermaakt Sam zich liever op andere manieren in zijn kamer. Alle kleren uit de kast trekken, de luieremmer omkeren en via het krukje over het traphekje proberen te klimmen zijn favoriete bezigheden. 

Anyways, verdere veranderingen zijn het autokleed, de vogelmobiel boven het ledikant en de organiser aan de achterkant van de deur. We hadden eerst kleine groene kleedjes liggen maar die dingen waren levensgevaarlijk omdat je er continu over uitgleed. Serieus, het is echt een wonder dat we hier allemaal nog leven. Voor zijn verjaardag kreeg Sam van zijn oom dit toffe kleed van Ikea. Hij snapt er nog geen snars van dat hij met zijn auto's over de wegen moet rijden maar het ligt blijkbaar wel erg lekker. Ik tref Sam regelmatig languit aan op dit kleed terwijl hij gelukzalig met zijn wang erover heen wrijft. De mobiel was trouwens een cadeau van een kennis uit Costa Rica.

Ook het badje staat nog in Sam z'n kamer. Niet dat hij daar nog in bad gaat overigens, dat zou het einde betekenen van de laminaatvloer. In de badkamer staat het alleen gruwelijk in de weg en in deze kamer is ruimte genoeg. Het badje zelf gebruiken we nog wel af en toe maar de standaard niet meer. Zoonlief klimt namelijk nogal graag uit bad dus dat zou linke soep worden. Het geheel staat dus een beetje stof te vangen maar ach, ooit komt er vast een tweede bébé die we daar lekker in kunnen poedelen.

Waar ik nog naar op zoek ben, is een klein lampje voor 's nachts. Het probleem is alleen dat ik het aan de rechterkant van de kamer wil hebben maar dat ik niets heb om het op te zetten. Mochten jullie nog briljante ingevingen hebben, schroom dan vooral niet om die met me te delen. Ik ben heel benieuwd wat jullie van Sam's kamer vinden.