zondag 24 maart 2013

Missing my bump!




Mijn zwangerschap was hel! Mijn bevalling was hel! Mijn kraamtijd was hel! En toch, mis ik het zwanger zijn... Gek hè, hoe vrouwen in elkaar zitten. Ondanks dat ik me enorm beroerd heb gevoeld toen ik zwanger was, wil ik het dolgraag nog een keer meemaken. Of liever gezegd, overdoen. En dan op een manier zoals het hoort.
Met weemoed denk ik terug aan mijn dikke buik. Achteraf besef ik pas hoe bijzonder en speciaal het was. Wat een voorrecht het is dat er een kindje groeit in je buik. Nu pas begrijp ik hoe letterlijk men bedoeld dat een kind een deel is van jezelf. Dat is het namelijk ook echt.
Mijn zwangerschap was zwaar en vooral heel spannend. Er dreigde veel mis te gaan en er is veel mis gegaan. Ik ben zo verschrikkelijk bang geweest om mijn kind te verliezen dat ik vergeten heb te genieten. Ik heb heel bewust alle dagen af geteld. Iedere morgen telde ik weer een dag op bij mijn zwangerschapsduur. Het kon me niet snel genoeg gaan. Ik wilde niets liever dan niet meer zwanger zijn. Al die maanden heb ik tussen hoop en vrees geleefd. Ik kon me nooit helemaal overgeven aan de gedachte dat ik een kind zou krijgen. Verder dan de geboorte kon ik niet kijken. Dat was een enorme berg waar ik tegenop keek. Dacht continu: laat dit in godsnaam goed eindigen!
Hoe begrijpelijk en terecht mijn angst ook was, achteraf vind ik het erg jammer dat het mijn zwangerschap zo heeft beheerst. Zwanger ben je relatief gezien maar erg kort ook al lijkt er op het moment zelf geen einde aan te komen. Ik wilde dat ik wat vaker de tijd had genomen om te genieten van het gespartel in mijn buik. Natuurlijk heb ik dat ook wel gedaan maar dan meer in de zin van; de baby doet het nog. Gewoon wat vaker had ervaren hoe machtig mooi is om een baby in je buik te hebben. Ik vind dat echt zo zonde achteraf bezien en kan echt wel janken als ik eraan denk.
Doordat ik ben bevallen door middel van een spoedkeizersnede, eindigde mijn zwangerschap nogal abrupt voor mijn gevoel. Opeens was mijn mooie bump weg. In plaats daarvan had ik een blauwe buik van de mislukte versiepogingen, een enorm litteken met pijnlijke hechtingen, inwendige hechtingen die nog meer pijn deden en heel veel vocht en bloed in mijn buikholte. Bovenal was mijn buik leeg! Om nog maar niet te spreken van hoe ik er verder aan toe was. Ik had een prachtig kleine baby maar wat miste ik het zwanger zijn. Opeens was het allemaal voorbij. Als ik de tijd toch eens terug zou kunnen draaien!
Ooit hoop ik nog een keer zwanger te mogen worden. Hopelijk verloopt het dan allemaal wat beter maar door deze eerdere ervaring, vrees ik dat angst de boventoon zal voeren. Hoe pijnlijk dat ook is om te beseffen.

13 opmerkingen:

  1. Hey meis snap je gevoel heel goed. Dat missen van de buik achteraf ook. Ik kijk ook uit naar het moment dat de kleine word geboren. Bij Hayley ook, maar achteraf miste ik haar dan in mijn buik. Ik miste het zo, omdat ik nu eindelijk wist wie ik in mijn buik had. Dan verlangde ik ernaar om weer samen 1 te zijn. Ik begrijp je gevoel al helemaal als je zo onverwachts bevalt met een spoedkeizersnede. Maar het gaat erom dat jullie allebei ok zijn, dat is toch het belangrijkste. En dan nu zien wat de toekomst brengt, ik denk dat je eerst heel veel eerst een plekje moet geven en daar is tijd voor nodig. Liefs Elise

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tijd heelt alle wonden en als de tijd daar klaar voor is dan komt dat tweede kindje vast. En dan sta je er toch heel anders in.

    Knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja dat blijf je houden. Is een trucje van moeder natuur om je voort te blijven planten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat trucje werkt goed want op dit moment wil ik nooit meer zwanger zijn en toch zwanger worden. How weird?!?

      Verwijderen
  4. Jammer dat je niet hebt kunnen genieten van je zwangerschap én ook heel herkenbaar voor mij. Ook ik deel dat romantische beeld van zwanger zijn en bevallen niet en ook bij mij waren er complicaties. Ik kan begrijpen dat je heimwee hebt naar je buik vermits je met een spoed keizersnede bent moeten bevallen en die geboorte niet natuurlijk is gebeurd. Maar dat wil zeker niet zeggen dat het volgende keer zo zal zijn, iedere zwangerschap en geboorte is zo anders dat hoor je genoeg. Zet een pot suikerbonen op tafel en je krijgt de verhalen er meteen bij.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Er zijn helaas wel flink wat risicofactoren waardoor een volgende zwangerschap waarschijnlijk ook niet zo lekker gaat helaas. Toch hoop ik heel hard op een minder heftig verloop. We zullen zien... Over een paar jaar haha!

      Verwijderen
  5. Je had wel echt een hele mooie buik!

    Wel jammer dat je zwangerschap zo eindigde..

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een ontzettend dapper verhaal en vervelend dat je niet ervan hebt kunnen genieten.. Je had echt een mooie buik!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Heftig meis, ik kan me heel goed voorstellen hoe moeilijk het moet zijn om dit alles een plekje te geven. Je wilt toch het liefste óók die roze wolk.
    Maar wat had je een mooie bump! Ik hoop dat je, als de tijd er rijp voor is, nog een keer zwanger mag worden en er dan wel van kan genieten. Het is je zo gegund!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een mooi en moedig verhaal! En heel mooi opgeschreven; ik ben nog niet zwanger geweest (en ben ook niet van plan om dat in de nabije toekomst te gaan worden; wel ooit; lijkt me machtig mooi), maar ik kan het me helemaal voorstellen. Je had wel een heel mooi buikje hee!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Vraag me echt af hoe ik dat ga voelen mocht ik ooit zwanger worden (ben het net als dewereldiseenboek nog niet van plan). Maar het lijkt mij ook machtig mooi en ik kan me wel inbeelden hoe je je voelt. En idd je buikje was erg mooi!

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...