Au!!!

Dinsdagmorgen werd ik wakker met een pijnlijke oksel. Vast een ingegroeid haartje ofzo, dacht ik. Of een ontstoken talgkliertje. Aan het einde van de dag deed ik mijn bh los omdat het anders zo strak zat. Ik besteedde er niet zoveel aandacht aan want ik kon er toch niet zoveel aan veranderen.
Tot ik 's nachts om half 3 wakker werd van een stekende pijn in mijn oksel. Niet te harden gewoon. Ik wist niet meer hoe ik moest liggen. In de badkamer maakte ik een washandje nat om op de pijnlijke plek te leggen. Opeens kwam het besef dat dit wel eens iets met borstvoeding te maken kon hebben.
Om het zekere voor het onzekere te nemen, besloot ik om Sam wakker te maken om hem te laten drinken. Dat gaf een klein beetje verlichting maar helaas was het niet zaligmakend. Gistermorgen heb ik dus gelijk de dokter gebeld omdat ik erg bang was voor een borstontsteking. Daar zit je natuurlijk nooit op te wachten, zeker niet als je al ruim 7 maanden borstvoeding geeft.
Na enorm lang in de wachtkamer te hebben gezeten, dat schijnt normaal te zijn, was ik eindelijk aan de beurt. Het verhaal uitgelegd en al snel werd mijn oksel betast door de dokter. Het was geen borstontsteking maar een geïrriteerde melkklier tussen twee spieren in. Deze geïrriteerde klier ligt erg diep, precies op de grens tussen mijn rechterborst en -oksel. Het is (nog) geen abces gelukkig. Maar wat een pijn mensen, ik durf te beweren dat ik best een hoge pijngrens heb maar dit is geen pretje! Omdat het geen ontsteking is, kan de dokter er nu niets aan doen. Voorlopig is het dus vooral veel aanleggen en de borst goed laten legen. Wanneer Sam niet goed drinkt, moet ik nakolven. En niet onbelangrijk, heel veel pijnstillers!
Sam heeft sinds gisteren koorts en geen trek in vast eten. In dit geval een geluk bij een ongeluk want hij wil vooral mamamelk tanken op het moment. Ik vermoed dat er weer tandjes op komst zijn want echt grieperig oogt hij niet. Ook kauwt hij weer fanatiek op alles wat hij te pakken krijgt. Z'n vingers, mijn telefoon, billendoekjes, bijtringen, Sophie de Giraf, de afstandsbediening whatever!
We hebben vandaag dus een pyjamadag achter de rug. Samen aan de paracetamol en heel veel voeden in bed en op de bank onder een dekentje. Verder ga ik een paar keer per dag onder de warme douche. Door de warmte kan de melk goed stromen. Ik houd goed in de gaten of ik zelf koorts krijg want dan moet ik aan de bel trekken. Tot op heden voel ik me nog niet beroerd en heb ik ook geen harde schijven of iets dergelijks in m'n borst. Ik ga alleen door de grond als ik Sam moet optillen. Ik hoop zo met m'n hele hart dat het over gaat en snel ook. Ben zo bang voor een borstontsteking. Op dit moment vind ik het geven van borstvoeding even echt niet leuk! Oh ja, ik hoop natuurlijk dat Sam ook snel een beetje opknapt. Zo'n zielig klein jongetje doet m'n moederhart zeer! Arm ding!