About how we're doin'

Poehpoeh, we zijn er weer. Back in business dan hè, Sam en ik! Ik en mijn zoon hebben vorige week de nodige pyjamadagjes gehad maar inmiddels dragen we alweer een paar daagjes gewone outfits. We zijn nog niet topfit maar functioneren in ieder geval weer.
Sam is alweer twee dagen koortsvrij maar nog wel hangerig. Het liefst zit hij de hele dag bij mij op schoot. Gezellig natuurlijk maar niet erg praktisch. Hij heeft zowaar vanavond een flinke portie bruine bonen weg gebuffeld en hij is wat minder lamlendig. Van zijn fruit, z'n pap en zijn broodkorstjes moet hij nog niet veel hebben. Het is vooral borstvoeding wat de klok slaat. We zitten de laatste dagen weer op zo'n 8 à 9 voedingen op een dag. Maar goed, hij is in ieder geval weer happy. Is ook wat waard, een blije baby. Ik dacht trouwens dat hij last had van doorkomende tanden maar tot op heden nog geen nieuwe tand te zien. Hmmm, zal wel één van de zoveel kinderziektes zijn geweest want het was ook geen verhoudheid of zoiets.
Na behoorlijk wat gegoogle kwam ik er dit weekend achter dat mijn borstontsteking vermoedelijk geen borstontsteking was maar een verstopping. Aha! Van de huisarts kreeg ik te horen dag het om een ontsteking ging maar de symptomen matchte niet helemaal daarmee. Fijn zo'n huisarts! Toen Sam ruim een week oud was, heb ik een beginnende borstontsteking gehad dus ik weet wat het is. Een verstopping is net zo pijnlijk maar voelt wel anders aan. Ik miste de koorts, de rode plek en de harde schijf. Ik had wel een hele harde plek in mijn oksel maar het was geen schijf. Na flink wat lezen op diverse sites en flink wat gepeur in mijn borst kwam ik erachter dat het toch echt een melkklier was die me parten speelde, een van enorme proporties en een erg geïrriteerd exemplaar, dat wel! Mijn borst bleef ook vol aanvoelen nadat Sam gedronken had en met kolven kreeg ik ook niet alle melk eruit. Om gek van te worden!
Van de huisarts had ik afgelopen vrijdag een antibioticakuur voorgeschreven gekregen. Aangezien ik de vorige keer zieker werd van die pillen dan van de borstontsteking zelf, besloot ik die kuur te bewaren als
uiterste redmiddel. (Mijn maag en darmen reageren niet zo lekker op antibioticakuurtjes!) Toen ik er eenmaal achter was, dat ik een enorme verstopping in mijn borst had zitten, besloot ik alle huis-tuin-en-keukenmiddeltjes uit te proberen om te voorkomen dat ik alsnog een ontsteking zou kregen. En peoples, ik heb wat geëxperimenteerd de afgelopen dagen. Ik ben zowat een lactatiekundige inmiddels. Als eerste checkte ik of ik een melkblaar had want die zou ik kunnen doorprikken. Nope! Vervolgens ging ik aan de slag met borstcompressie maar dat was te pijnlijk. Toen greep ik naar de warme kruiken voor een voeding en de ice-packs na een voeding. Dat werd hem ook niet. Grrr... Tot slot was ik er zo klaar mee dat ik de overige tips allemaal achter elkaar uitvoerde. Ik ging voordat ik Sam zijn laatste voeding gaf onder een kokend hete douche. Onder de douche hield ik de achterkant van een elektrische tandenborstel op de verstopping. (Die tandenborstel is waterbestendig trouwens, voor het geval je je dat mocht afvragen. Ik was niet van plan mezelf te electrocuteren!) Na het douchen propte ik een (schone) luier onder mijn oksel met een handdoek eroverheen zodat het een beetje ging broeien. Vervolgens ging ik op bed boven Sam hangen om hem te voeden zodat ik de zwaartekracht mee zou hebben. Een beetje zoals een kalf bij zijn moeder uit de uier drinkt. Tot slot ramde ik een ice-pack onder mijn arm en ging ik slapen. Oh Lord, ik hoop dat jullie geen beelddenkers zijn by the way! Het goede nieuws was wel dat de pijn de volgende morgen een stuk minder was. Het had dus effect gehad. Dit ritueel heb ik dus nog een paar keer herhaald in de afgelopen twee dagen en de verstopping lijkt steeds kleiner te worden. Met een beetje geluk kom ik er vanaf zonder die ellendige antibiotica vanaf. Fingers crossed!