Aangezien meneer de twee maanden voorbij is, moesten we ons gisteren weer melden op het consultatiebureau. Bij het meten en wegen bleek hij een flinke inhaalslag te hebben gemaakt. Van een kleine, te vroeg geboren baby is hij uitgegroeid tot een babyboy die keurig op de middellijn loopt. Hij is nu 58 centimeter en weegt 4925 gram. Ben nu een supertrotse mama dat begrijpen jullie natuurlijk wel ;-) (En stiekem ook erg blij dat Sam het zo goed doet op mijn borstvoeding!)
Ook was het tijd voor de eerste inentingen. Sam hield zich goed. Hij huilde even hard bij de prikken maar zodra hij bij me zat, vond hij het wel weer ok. Wel vet zielig zeg, van die prikken in zo'n klein hummeltje. Oh God, en dat trillende onderlipje en die blik van: wat flik je me nou? Gelukkig heb ik het droog weten te houden, ben ik toch minder labiel dan dat het lijkt.
Zoals jullie gemerkt hebben, zijn er de afgelopen week geen blogjes online gekomen. Ik moest wat dingen voor mezelf op een rijtje krijgen. In mijn vorige post heb ik al geprobeerd uit te leggen hoe ik me voel op het moment. Ik kan niet precies in woorden vatten wat ik precies ervaar maar zowel geestelijk als lichamelijk voel ik me niet mezelf. Afgelopen week heb ik besloten dat ik met de maatschappelijk werkster van het ziekenhuis ga praten. Dit is me al aangeraden direct na de bevalling en bij diverse nacontroles. Toen wilde ik er niet aan, eigenlijk nog steeds niet..., maar wie niet waagt wie niet wint. Normaal sta ik nooit open voor dit soort dingen omdat ik altijd alles zelf wil oplossen. Toch wil ik me openstellen voor zo'n gesprek omdat ik denk dat ik dit misschien niet zelf kan oplossen. Daarnaast wil ik ook niet blijven aantobben maar gewoon zoveel mogelijk genieten van Sam. Volgende week ga ik bellen voor een afspraak. Pfff, wat een stap zeg...wish me luck!
Fijn dat de kleine man helemaal goedgekeurd is! Zat me rot te prakkiseren wat dat tekeningetje in Sam's groeiboek moest voorstellen, maar ik ben er uit!
BeantwoordenVerwijderenSommige dingen kun je niet alleen oplossen,al wil je het zo graag. Goed dat je daar hulp bij hebt gezocht. Ik hoop dat het je heel veel goeds brengt! *knuffel*
Het is een zetpil! Die moest ik halen bij de apotheek. Als ze de 60 mg niet zouden hebben, moest ik die van 120 mg doorknippen in de lengte.
VerwijderenFijn dat het met de kleine man allemaal super gaat! Leuk dat er een foto bijstaat! Ik hoop dat de hulp ook echt iets voor je kan betekenen, want als je er niet voor open staat is dat al een hele moeilijke stap. Succes en een dikke digi knuffel!
BeantwoordenVerwijderenWat doet hij het goed !! Sterkte en suc6 met deze pittige stap
BeantwoordenVerwijderenKnap van je dat je deze stap durft te zetten. Ik hoop dat het je zal helpen en dat je voor de volle 100% van je gezinnetje kan genieten en zij natuurlijk ook van jou. Heel veel sterkte, alles komt goed!
BeantwoordenVerwijderenHigh five voor Sam!
BeantwoordenVerwijderenEn wat dapper van je dat je het gesprek aangaat. Soms moet je niet alles alleen willen oplossen. Gewoonweg omdat het soms ook niet kan. En niet geschoten is altijd mis, je verliest er niks mee, hopelijk helpt het je om jezelf weer een beetje terug te vinden.
Wat mooi dat t goed gaat met Sam. Haha ik zie hem bij dat prikje al kijken #zielig. Herkenbaar, zelf willen oplossen, maar praten doet je wel goed hoor!
BeantwoordenVerwijderenGoedzo meid. Ja het is een hele stap, en alleen doen waar je je goed bij voelt! Geniet lekker van je mannetje, fijn dat het zo goed gaat. En die prikjes zijn inderdaad vreselijk! liefs!
BeantwoordenVerwijderen