Engeland 2013

Vorige week vrijdag was het dan eindelijk zo ver, we vertrokken naar Engeland. We hadden erg uitgekeken naar dit tripje maar helaas was er geen sprake van enige voorpret. Maarten en ik hadden namelijk een paar dagen van tevoren een flinke buikgriep te pakken. Het was zelfs even nog de vraag of we überhaupt zouden gaan. Op de dag van vertrek besloten we echter dat we het erop zouden wagen want alles was al betaald en gereserveerd. Tja, we blijven Nederlanders hè! Ook vonden we het heel jammer natuurlijk als we de bruiloft van onze vrienden zouden missen. 

Aan het einde van de middag pakten we onze auto in en gingen gewapend met kotszakjes en crackers op weg naar de kanaaltunnel in Frankrijk. We doken gelijk de file in en bij Breda strandden we al omdat het raam aan de passagierskant in de deur viel. Dit is een kuur van onze auto dus we schrokken er niet echt van maar het kwam wel heel rot uit. Gelukkig wonen mijn ouders daar 20 minuten rijden vandaan en was mijn vader snel ter plaatse om de auto te ruilen voor zijn stationwagen. Het was dus geen groot probleem maar het was wel flink balen. 

Uiteindelijk konden we in Frankrijk twee treinen later dan gepland de oversteek maken naar Engeland. We waren hartstikke gaar toen we aankwamen in Folkstone maar jammer genoeg moesten we nog anderhalf uur rijden naar ons hotel in Godalming. Gelukkig konden we flink doorrijden op de snelweg en waren we er binnen een mum van tijd maar toch was het al ver na middernacht toen we eindelijk aankwamen. Midden in de nacht hebben we nog de auto uitgeladen en Sam omgekleed en in zijn campingbedje gelegd. Als een blok zijn we in ons hotelbed in slaap gevallen.

De volgende morgen voelde we ons nog steeds enorm brak. Logisch na zo'n lange reis en een flinke buikgriep. De bruiloft begon echter pas om 2 uur dus we hadden nog wel even tijd om een beetje bij te tanken. 's Morgens hebben we dus lekker gedoucht, ontbeten en nog wat geslapen. Sam was ook nog erg moe dus het was heel prettig dat hij niet uitgebreid wilde spelen. 's Middag kleedden we ons helemaal netjes aan en vertrokken we richting Blackmoor om het huwelijk bij te wonen. De ceremonie werd voltrokken in een prachtige kerk en de receptie en het feest werden in het ouderlijk huis van de bruid gehouden. Het klinkt een beetje suf om je bruiloft te houden bij je ouders thuis maar als je ouders in een big-ass landhuis wonen midden in de bossen dan is dat alles behalve suf! Stel je een sprookjesachtige tuin voor met een enorm huis met eigen oprijlaan. Alles was prachtig versierd en er stond een enorme feesttent vol met kaarsen en glazen vazen. Zo verschrikkelijk mooi! 

Eenmaal op de bruiloft waren we heel blij dat we de keuze hadden gemaakt om, ondanks onze misère, toch te gaan. Wat was het namelijk leuk en fijn om onze Engelse vrienden weer te zien. Het was weer vertrouwd als altijd en het voelde heel bijzonder om getuige te mogen zijn van zo'n belangrijke dag. Het afzien tijdens de reis was het meer dan waard geweest.

De volgende dag komen de bruiloftsgasten en het bruidspaar in Engeland altijd bijeen in een lokale pub. Een goede gewoonte want het is heel gezellig om nog even na te kletsen. De spanning is eraf bij het bruidspaar dus de sfeer is heel ontspannen. We kwamen bijeen in een lokale pub in Godalming en de middag was zo voorbij. Omdat wij helemaal uit Nederland waren gekomen nodigden onze vrienden (de tweelingbroer van de bruidegom en diens vrouw) ons 's avonds uit om in hun appartement te komen eten zodat Sam en Arthur (hun bbay van 4 maanden) met elkaar konden spelen. Het bruidspaar kwam ook langs die avond om lekker bij te kletsen. Het werd een hele gezellige avond met curry, restjes eten van de bruiloft en vooral veel herinneringen ophalen. 

De volgende morgen was het helaas alweer tijd om alle spullen in te pakken. Omdat we pas aan het einde van de middag de trein terug naar Frankrijk hadden geboekt, besloten we om nog iets leuks te gaan doen. In eerste instantie wilden we naar Londen maar dat is nogal een gedoe met de auto. In plaats daarvan besloten we naar Brighton te gaan zodat we even lekker konden uitwaaien aan het strand. Precies die dag was het prachtig weer dus het was een goede beslissing om naar de kust te rijden.

De terugreis verliep voorspoedig en om een uurtje of tien kwamen we maandagavond bij mijn ouders aan in Papendrecht. We stopten daar omdat we hadden afgesproken daar de volgende dag Koninginnedag te vieren by the way. Moe maar zeer voldaan van ons geslaagde bezoek aan Engeland. Het was een hele onderneming maar wat was het leuk. Ook ben ik zo verschrikkelijk trots op Sam. Wat een superbaby hebben we toch. Het reizen ging echt prima en hij heeft zich de hele reis hartstikke goed gehouden. Hij is wel een paar keer wakker geworden 's nachts in Engeland maar ach, als dat het ergste is. Achteraf ontdekte we dat er in één keer drie tandjes waren doorgekomen dat weekend dus met dat in m'n achterhoofd vind ik het helemaal een kleine held!