I MADE IT! 35 WEEKS!

Vandaag is een dag waar ik enorm naar heb uitgekeken. Ik ben namelijk precies 35 weken zwanger! Ongeveer twee maanden geleden kreeg ik van de gynaecoloog te horen dat als ik de 35 weken haalde ik "voorzichtig wat mocht hobbelen in huis". Dat is echt uitzinnig als je je al weken verplaatst tussen je bank en je bed haha... Ik heb vanmorgen dan ook de daad bij het woord gevoegd en ben naar de tuin "gehobbeld" en ben heerlijk in de schaduw in de hangmat gaan liggen. Heerlijk om eindelijk lekker in de buitenlucht te vertoeven. Heb de afgelopen maanden echt in een cocon geleefd. Enerzijds gedwongen, anderzijds bewust. Had het echt nodig om me af te sluiten van de buitenwereld om al die weken door te komen. Toch voelt het wel heel fijn om weer eend achter de computer te kruipen al duizelt het me wel een beetje.
Jammer genoeg voel ik me natuurlijk nog steeds belabberd maar met het behalen van deze mijlpaal is mijn mentale welzijn wel weer wat meer op orde. Officieel heb ik nog een maandje tot de due date maar heb vorige week al te horen gekregen dat ik niet meer zo lang hoef te lopen. Normaal gesproken zou ik in deze situatie worden ingeleid met 37 weken maar bij mij gaan dingen nu eenmaal niet "zoals normaal gesproken".
De baby ligt namelijk nog steeds in stuit. Dit is al heel lang zo maar ik hield me vast aan het feit dat er altijd nog een uitwendige versie kon worden gedaan. Vorige week bleek echter dat zoonlief al nagenoeg vast lag in mijn bekken. Met zijn kont!!! De kans dat hij uit zichzelf nog zou/kon draaien naderde de nul volgens de gynaecoloog en een versie zou ook een laag slagingspercentage hebben. Hmmm...
Aankomende woensdag horen we of ze überhaupt een versie willen proberen. Als dat niet het geval is, wordt er waarschijnlijk een keizersnede gepland omdat met mijn bloeddruk een stuitbevalling in principe geen optie is. Het voelt wel een klein beetje als falen als straks blijkt dat ik niet in staat ben om zelf mijn kind op de wereld te zetten. Zo stel je het je allemaal niet voor maar goed, extra risico's zijn nu ook niet bepaald een optie.
Ik hoop het nog even vol te houden want dat is het beste voor de baby. Het grote aftellen is begonnen en ik ben benieuwd wat de artsen ons woensdag te melden hebben.
Hoop vanavond of morgen weer even naar zolder te hobbelen zodat ik eindelijk jullie blogs weer eens kan bekijken. Het is hier nu namelijk bloedheet dus ik ga weer verder chillen in mijn hangmat. Zo wordt zwanger zijn wel weer een klein beetje leuk...