Fotoshoot part 1

Toen ik met 27 weken zwangerschap in het ziekenhuis belandde, was het genieten van mijn zwangerschap wel voorbij. Ik was doodsbang dat mijn zoon veel te vroeg ter wereld zou komen. Toen ik op voorwaarde van strikte bedrust naar huis mocht, was ik dolblij omdat ik in het ziekenhuis liggen echt vreselijk vond. Ik stelde mezelf steeds doelen om ervoor te zorgen dat ik niet tegen de muren opvloog. Ik moest dus eerst de 30 weken zien te halen, vervolgens de 32 weken en daarna de 34 weken. 

Ik hield mezelf voor dat als ik de 34 weken zou halen, ik een beloning zou krijgen in de vorm van een zwangerschapsfotoshoot. Ik wilde namelijk heel graag een blijvende herinnering aan mijn zwangere buik en lichaam. Al die weken heeft dat vooruitzicht me op de been gehouden. Steeds als ik het even niet meer zag zitten, dacht ik: als je op de foto wil dan moet je op die bank blijven liggen want als je nu dingen gaat doen, beland je in het ziekenhuis met een torenhoge bloeddruk! Dat hielp, kan ik je vertellen. (Uiteraard wilde ik natuurlijk ook gewoon het allerbeste voor mijn baby!)

Met toestemming van de gynaecoloog maakte ik een afspraak bij een fotografe hier in de buurt. Ik plande de fotoshoot in bij 34 weken en 1 dag. In vorm met mijn bloeddruk en dergelijke, durfde ik niet later af te spreken. Voor het eerst in weken gingen mijn vriend en ik ergens anders heen dan naar het ziekenhuis. De shoot was enorm inspannend maar ik ben erg blij met het resultaat. De dag erna heb ik alleen maar geslapen maar het was het absoluut waard. Ik ben zo blij met alle mooie foto's! Aangezien ik er zo trots op ben, vind ik het leuk om er een aantal op mijn blog te laten zien. Aangezien er heel veel goed gelukte exemplaren bij zitten, zal ik ze verdelen over meerdere blogposts.