Verhuisbericht - Hallo Wordpress, eigen domein en nieuwe site

Jeetje, dit is gewoon het allerlaatste blogje op deze site. Ik ben namelijk een echte blogger geworden en ga verhuizen naar mijn eigen domein en gebruik maken van Wordpress. Ik ben er zelf ook behoorlijk van onder de indruk. Poeh!

Mijn hele archief is mee verhuisd en ik ga op oude voet verder met het schrijven van verhaaltjes. Alleen dan op www.inaflowaroundtheworld.nl! Komen jullie gezellig een kijkje nemen? Er staat al een welkomsberichtje klaar. Oh ja, misschien wel handig om te vermelden dat het overzetten van mijn volgers via Bloglovin' automatisch gebeurt. Jullie hoeven me dus niet niet te ontvolgen en opnieuw te followen. Verder is alles helemaal geregeld. Bye, bye Blogger, hello Wordpress! 

Volg mij nu ook op Bloglovin, Instagram, Facebook en Pinterest. 

 

Let's talk about kitties

 

Lang geleden schreef ik eens iets over onze katjes. Toen ik onlangs een foto van onze kater Bo op Instagram plaatste, waren sommige mensen echter heel verbaasd dat wij een poes hadden. Grappig want we hebben toch twee van die harige monsters rondlopen alleen deel ik zelden foto's van ze. Geen idee waarom want het zijn geinige beestjes. In ieder geval vond ik het de hoogste tijd om ze eens in de spotlight te zetten. (En ja, ik ben inderdaad ook nogal inspiratieloos en wil niet alleen maar zeikblogjes tikken...)

Goed wij hebben dus twee katten. Ze heten Bo en Semmie by the way. Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik uiteraard dol op ze ben maar dat ik geen getikt kattenvrouwtje ben. Ik zie ze niet als poezenkinders zoals sommige mensen maar gewoon als huisdieren. Alhoewel huisdieren; met dit mooie weer zien we ze amper. Wij hebben twee heuse buitenkatten die hele dagen de hort op kunnen zijn en doorgaans thuis komen met dode vogels, muizen en kikkers. Lekker! Persoonlijk heeft het wel mijn voorkeur dat katten lekker naar buiten kunnen. Het zijn immers dieren die gemaakt zijn om te rennen, te klimmen en te jagen. Die exemplaren van ons zouden waarschijnlijk onze hele toko slopen als we ze niet buiten zouden laten scharrelen. Zeker Bo, de gestreepte, was als kitten al niet te houden. Ze gaan trouwens ook 's nachts naar buiten behalve als het heel hard regent of sneeuwt. Tja, nachtdieren hè! In de winter zijn ze gelukkig wel graag binnen en slapen ze graag in de vensterbank of op de bank. 

Bo en Semmie zijn broer en zus. Vaak zijn mensen heel verbaasd als ik dat vertel want ze lijken totaal niet op elkaar. Zowel qua uiterlijk als innerlijk zijn ze heel anders. Semmie is een heel klein, zwart poesje en Bo een grote, stoere kater. Sems is daarnaast heel aanhankelijk maar komt nooit op schoot. Bo springt daarentegen te pas en te onpas op schoot en gaat rustig bovenop je rug liggen pitten. Heerlijk zo'n knuffelkont al hangt het me ook weleens de keel uit. Zeker nu hij die wiebelende babybuik heeft herontdekt met dit warme weer. Regelmatig mik ik hem dan ook van mijn schoot zodat hij even tegen iemand anders kan gaan liggen plakken. 

Ik ben opgegroeid met katten en heb dus al de nodige exemplaren uhhh... versleten. Misschien dat ik daardoor vrij makkelijk met ze ben. Toen wij drie jaar geleden bedachten dat we graag een poes wilden, was marktplaats dan ook the place to be. Binnen een mum van tijd vonden we een nestje met schetige kittens een paar dorpen verderop. We reden erheen, betaalden de eigenaresse van mamapoes 25 euro en waren toen zomaar de trotste bezitters van twee haarballen, haha! Ik vroeg mijn moeder die al tig katten heeft opgevoed naar wat tips en sindsdien zijn ze deel van ons huishouden. Een jaar later kwam Sam erbij en vormden we een gezin. Yep, time  flies! 

Ik vind het heel leuk dat Sam net als ik opgroei met dieren. Vind dat echt een meerwaarde en horen bij de opvoeding van je kind. Hij is helemaal verliefd op ze en knuffelt ze maar al te graag. Alleen uit zoonlief zijn liefde nogal lomp dus sprint ons poezenvolk er meestal vrij snel vandoor als meneer een knuffelsessie in gedachten heeft. Inmiddels gaat het iets beter omdat ik mini tegenwoordig wel tot voorzichtigheid kan manen. Wanneer ik echter uit beeld ben, neemt hij rustig een snoekduik bovenop een nietsvermoedend, slapende kat. Wat overigens voor Sam pleit, is dat hij Bo en Semmie dusdanig lief vindt dat hij regelmatig eten met ze deelt. Bij voorkeur koekjes, bananen, boterhammen en aardbeienlimonade. Aangezien Bo net zo'n kliko is als Sam, is dat wel goed voor de bindig tussen die twee. 

Naast al het niet-kattenvoer waarin zoonlief onze huisdieren voorziet en de troep die ze buiten vreten, krijgen ze verder brokjes en water. Ze zijn niet merkgevoelig dus meestal halen we eens in de zoveel tijd wat zakken voer van de C1000 of de Lidl. Misschien niet het beste maar ik was toch niet van plan  om dure brokjes te kopen terwijl ze verder alles schransen waarvan ze denken dat het eetbaar is. (Voor degenen die denken dat enkel kleine kinderen hapjes Play-Doh naar binnen werken; dat is gezien de creaties die ik regelmatig in onze kattenbak mag aanschouwen een grote illusie...) 

Vooralsnog denk ik dat onze beestjes een fijn poezenleven bij ons hebben. Ze kunnen gaan en staan waar ze willen, wonen in groene omgeving met veel bomen en water waar van alles te beleven is, krijgen volop liefde, aandacht en eten en als het nodig is, brengen we ze naar de dierenarts. Een huis zonder katten lijkt me best ongezellig. Al praktisch mijn hele leven ben ik gewend om van die spinnende kroelkipjes in huis te hebben. Zalig! Ik vind het heerlijk om hun buikjes te kriebelen en mijn neus in hun vacht te duwen. Hopelijk blijven Bo en Semmie nog heel lang in ons midden maar mocht er morgen eentje onder een auto terecht komen dan hebben ze wel een katwaardig leven gehad. 

 

Volg mij nu ook op Bloglovin, Instagram, Facebook en Pinterest. 

Tips & tricks voor het geven van je mening

Ik zal eens met de deur in huis vallen. Ik ben docente Nederlands. In ruste weliswaar maar eens een lerares, altijd een lerares. Ik heb een behoorlijk aantal jaar voor de klas gestaan om onze moerstaal te doceren. En juist bij het vak Nederlands gaat het vaak over het geven van je mening. Nu is het zo dat we in onze koude kikkerlandje vrijheid van meningsuiting hebben. Persoonlijk vind ik dat absoluut iets om te koesteren. Als persoon die altijd en overal wel iets van vindt, ben ik blij dat we dit recht als burgers hebben. Neemt niet weg dat het feit dat je je mening mag geven, ook direct maakt dat je hem ter allertijden moet geven. Maar goed, dat is een ander  verhaal. Zal ik ook eens een blogje over schrijven. Vandaag hang ik echter weer eens de frik uit door wat van mijn persoonlijke tips & tricks te delen voor het geven van je mening en eventueel iemand van feedback (opbouwende kritiek) te voorzien. Altijd prima om daar eens even bij stil te staan, nietwaar?

- Je kunt pas je mening geven of ergens kritiek op uiten als je het hele verhaal helder hebt. Begin dus niet direct te blèren maar zorg dat je eerst het plaatje compleet hebt. Hetzij door domweg heel goed te lezen, hetzij door goed te luisteren en iemand uit te laten praten. Appeltje, eitje!

- Om even in te gaan op het voorgaande puntje; wanneer zaken niet duidelijk zijn, is het absoluut geen schande om vragen te stellen waardoor je je een mening kunt vormen. 

- Je kunt uiteraard van alles vinden maar zorg dat je met argumenten voor de dag kunt komen. Realiseer je ook dat zakelijke argumenten, oftewel bewijsbare argumten waar niet aan te tornen valt, een stuk sterker zijn dan emotionele argumenten gebaseerd op je gevoel. Ook argumenten op basis van al dan niet eigen ervaringen, zijn minder sterk dan vaststaande feiten. 

- Als je überhaupt geen argumenten bij je mening kunt bedenken, zegt dat dus iets over je mening. Weeg af of het in dat geval raadzaam is deze te delen. 

- Blijf niet enkel hangen bij je eigen standpunt maar probeer ook eens te bedenken waarom tegenstanders een andere mening zijn toegedaan. Eventueel kun je daar je voordeel mee te doen door gebruik te maken van contra-argumenten. Je haalt dan een tegenargument aan om deze vervolgens direct te weerleggen. Zo maai je het gras voor de voeten weg bij mensen die jouw mening niet delen. Slim hè?

- Je krijgt geen gelijk door boos te worden of harder te gaan praten. Ook helpt het niet om op een agressieve manier te proberen je gelijk te halen. Indien je weet waar je het over hebt, kun je dat prima op een rustige manier uit de doeken doen.

- Als je wilt dat jouw mening gerespecteerd wordt, zorg dan ook dat je de mening van een ander respecteert. Je hoeft het niet met elkaar eens te zijn en tevens is er weinig mis met een heftige discussie. Toch is het van belang dat je het niet op de man speelt. Des te geloofwaardiger ben je. 

- Eventueel kun je ervoor kiezen te benadrukken dat je begrijpt waarom je tegenstander op een bepaalde manier ergens tegenaan kijkt. Zo komt jouw mening net iets minder hard aan. 

- Bij het uiten van kritiek is het ook wel zo aardig om daarnaast te vertellen wat er naast minder goed, wel goed gaat. Het kan nooit zo zijn dat alles alleen maar negatief is. Ook al kunnen er zaken anders volgens jou, het is wat mij betreft niet nodig om iemand met een rotgevoel op te zadelen. Het krijgen van kritiek is nooit prettig dus zorg dat je het fatsoenlijk brengt. 

- Om nog even voort te borduren op het bovenstaande puntje; indien je kritiek uit, geef dan ook aan hoe zaken volgens jou zouden moeten worden aangepakt. Het is vrij gemakkelijk om het ergens niet mee eens te zijn maar wat schiet diegene ermee op als hij of zij niet weet wat er anders zou kunnen of moeten? Houd ook hierbij weer rekening met zakelijke, morele en emotionele argumenten. 

- Wanneer het er ingewikkelde kwestie betreft, maak dan eens een kleine argumentatie-analyse. Schrijf steekwoordsgewijs alle genoemde argumenten en contra-argumenten onder elkaar op. Zo ontstaat er een overzichtelijk lijstje. Persoonlijk vind ik dit vooral handig bij het beoordelen van betogen. (Bij betogen wordt er een stelling verdedigd!)

Ik stel voor dat we ons hier massaal aan gaan houden in het kader van wereldvrede. Zo moeilijk is het allemaal niet. Make love, not war! Gegroet en een fijn weekend!

Volg mij nu ook op Bloglovin, Instagram, Facebook en Pinterest. 

Pompoensoep met een pittige bite

Zoals beloofd, deel ik vandaag het receptje dat ik altijd gebruik om pompoensoep te maken. Deze versie is trouwens geïnspireerd op een recept uit het kookboek van Boer zoekt vrouw. Ik gebruik een vrij makkelijke manier om deze soep te bereiden. Gewoon met bouillonblokjes dus en ook rooster ik de pompoen niet van tevoren. Desalniettemin is dit een heerlijk voedzaam en gezond soepje. Sam is er in ieder geval dol op. Soep vind ik sowieso een ideale manier om je koter zo nu en dan even vol groente te pompen. Afijn, lees maar gewoon snel hoe je deze pan heerlijkheid op tafel tovert.

Ingrediënten voor een middelgrote pan soep:

- grote flespompoen

- winterpeen

- ui

- 3 grote knoflookteentjes

- scheutje olijolie

- 2 theelepel gemberpoeder

- 1/2 theelepel komijnpoeder

- theelepel gedroogde koriander 

- 1 liter water

- 2 kippenbouilonblokjes

- Griekse yoghurt

- chilivlokken

- zout

- zwarte peper

Maak de pompoen schoon en snijd deze in blokjes. Schrap vervolgens de winterpeen en hak ook deze in stukken. Vervolgens pel je de knoflookteentjes en snipper je deze samen met de ui.

Verhit een scheutje olijfie in een kook- of soeppan en fruit daarin de ui en knoflook. Roer daar vervolgens het gemberpoeder, het komijnpoeder en de gemalen koriander doorheen. Daarna mik je de stukken wortel en pompen erbij. Het enige dat je nu nog hoeft te doen is het water erbij gieten en de bouillonblokjes erbij te kwakken. (Je kunt uiteraard eerst bouillon trekken van de blokjes maar persoonlijk kies ik graag voor de makkelijke weg...)

Breng het geheel aan de kook en laat de soep minimaal 25 minuutjes zacht pruttelen. Vergeet niet zo nu en dan te roeren. Wanneer de stukken pompoen en wortel zacht zijn, is het tijd om je staafmixer tevoorschijn te toveren. Pureer de hele handel tot een gladde stevige soep zonder klontjes. Ik kies er trouwens altijd voor om mijn soepen vrij gebonden te maken zodat Sam het makkelijk kan eten. Wil je een iets minder stevige soep voeg dan zo'n 250 ml water meer toe. 

Proef nu even en voeg naar smaak nog wat zout en zwarte peper toe. Serveer de soep in kommen met een schep Griekse yoghurt erin en strooi er wat chilivlokken over. Eet smakelijk!

Volg mij nu ook op Bloglovin, Instagram, Facebook en Pinterest. 

Instagram diary #34

Ik ben een fervent gebruiker van Instagram. Iedere week deel ik daar foto's uit ons dagelijks leven en de foto's die ik met deze app maak, deel ik ook altijd in een diary op mijn blog. Vandaag is het tijd voor deel #34. Ik heb wederom een redelijk rustige week achter de rug en ik vrees ook nog veel rustige weken in het verschiet te hebben. Ik ben flink terug gefloten door mijn lijf. Iedere inspanning mag ik met harde buiken bekopen en tja... dat is toch een reden om verplicht wat gas terug te nemen. Helaas! Als ik dat echter moet doen om een herhaling van mijn vorige zwangerschap te voorkomen dan doe ik dat. Kijken jullie mee naar mijn week? Mochten jullie nog niet bevriend met mij zijn op Instagram, schroom dan niet om me te volgen ;-)

Jess houdt niet alleen van koken maar ook van eten. Ik schreef dus met liefde een review over de snoepjes van Goody Good Stuff. Yum!

Ik had kunnen weten dat de oude kleding van Sam uitzoeken in combinatie met Sam geen goed plan was. Vond hij zelf ook want hij riep alleen maar uh-oh terwijl hij alles steeds door zijn kamer mikte. Zucht! En ja, deze uitroep inclusief handjes op zijn hoofd heeft hij inderdaad van de Teletubbies...

Ook vorige week legde ik een groot aantal outfitjes vast. Ik schreef er nog een blogje over ook. Klikkerdeklik!

R.I.P. Bumba

Ik ging mijn kraterkop te lijf met een lekker agressief kleimaskertje van Freeman. Keihard uitdrogen die hap!

Dinsdagmorgen stond er weer eens een bezoekje aan de gynaecoloog op het programma. Vaak vergeet ik foto's te maken in het ziekenhuis maar deze keer was ik zo helder van geest om dezes selfie te schieten. Pics or it didnt't happen ;-)

Opa paste op Sam en las eindeloos boekjes voor. Zoonlief meenemen naar mijn afspraken vind ik echt een ramp vandaar dat ik meestal oppas regel. 

Ohhh zo klein weer!!! Liefde voor deze kleertjes van Next. 

Vitamientjes tanken ;-)

Dit droeg ik trouwens die dag. Zo'n horizontale streep doet bar weinig voor mijn figuur, haha!

Mijn ouders brachten trofie mee uit La bella Italia en daar moest natuurlijk mee gekookt worden. Het receptje voor het bereiden van deze overheerlijke pasta vind je hier terug. 

Het was heerlijk weer die dag dus prakten we mini 's avonds in de 'kinderrugzak' om nog even een rondje te lopen. Man, ik was zo traag maar I did it!

Woensdag trok ik mijn maxidress van Mamalicious weer eens aan. Vind hem alleen leuker met een riempje onder mijn tetten zodat je dat stomme elastiek niet zitten. 

Oh God, ik ging langs de Etos om luierbroekjes te halen. Bij de kassa werd me verteld dat ze in de aanbieding waren als ik drie pakken kocht. Ik riep dus zonder na te denken: 'Ja, doe maar hoor!'  Was ik mooi even vergeten dat dat echt niet handig is met een kinderwagen en als je daarna nog naar de Appie moet. Check ook even die geplette WK-hamsters ;-)

<3

Opruiming bij de Hema dus ik sloeg wat kleertjes voor de buikbaby in. In heb natuurlijk nog helemaal geen kleding liggen, ahum, ahum... Anyways, ik betaalde iets van 15 euro voor deze hele zak met zooi. 

Sam ziet altijd overal de mogelijkheden van in. En heel soms wordt deze mama daar een beetje moe van. Ik moet namelijk de hele dag zorgen dat hij intact en in leven blijft. 

Ja joh, zo denk je dat hij in een hoekje van de woonkamer zijn luier zit vol te kakken en zo blijkt hij een heel stuk plint van de muur te hebben gesloopt. Als het TE stil is, betekent dat meestal niet veel goeds. 

Woensdag was mijn motto: net zolang blijven lopen tot het bedtijd is of papa thuis komt. Medemama's herkennen dit soort dagen hopelijk. Mijn vriend heeft het de afgelopen weken heel druk gehad op zijn werk en daardoor was hij ook veel avonden weg. Volgende week heeft hij vakantie. Halleluja!

Onlangs ontving ik een schattig rompertje van Tiljamid. Helaas wel voor een meisje maar gelukkig mocht ik de lieve Evi even van haar mama lenen om een paar foto's te maken. Staat hij haar niet geweldig? 

Yeahhh! Eindelijk kan ik deze maxidress van Mamalicious dragen. Ik vind hem zo leuk!!! 

En ik blijf vrolijk sapjes drinken hoor. Geen idee wat er in me is gevaren maar verse smoothies zijn waarschijnlijk mijn zwangerschapscraving. Bij Sam wilde ik alleen maar Bounty's eten dus het is een hele vooruitgang. 

Ik ben moe-hoe! Altijd en overal, pfff...

Hoe vaak deze meneer wel niet met kleren aan in een ijskoud badje is geplonsd, valt niet meer op één hand te tellen. Wat een pret, haha!

Ook maakte ik vorige week zelf coleslaw. Ik ben de beroerdste niet dus ook daarvan kwam een receptje online. Klikkerdeklik!

Een aantal mensen op Instagram vonden het nodig om me mee te delen dat de sale van Noppies aan de gang was. Bedankt folks!

Ieks, een groen prutje!!! Stiekem heb ik geen flauw idee meer wat ik hier allemaal ingedaan heb. Oepsie!

Bob de Bouwer is zijn duplo blijkbaar ontgroeit en sloopte gezellig een bakstenen muurtje in de achtertuin. Zucht, waarom Sam?

Wandelen met mijn blije smurf. Wat een uitgestreken smoelwerk trekt hij hier! Heerlijk jong <3

Damn, dit positietopje is echt al te kort! Help, ik moet nog een eeuwigheid zwanger zijn!!!

Wat een ukkie is het nog als hij zo lief ligt te slapen. Aan de ene kant is hij alweer zo groot maar anderzijds is het nog gewoon een grote baby. 

Vrijdag was het hartstikke benauwd dus tijd voor een verfrissende zwempartij in de achtertuin. Let vooral even op de stabiele constructie rechtsboven. 

We scoorden een duowagen op Marktplaats! We hebben op zich niet veel nodig voor 2.0 maar ik wilde wel heel graag zo'n grote wagen aangezien ik niet de illusie heb dat Sam binnen nu en een paar maanden braaf luistert en meeloopt. We maakten uiteraard alvast een testrit en ons ruimteschip is door de keuring gekomen. Yihááá!

Op Instagram werd me zaterdagmorgen gevraagd wat ik aan het doen was. Wel, op dat moment was ik deze grafzooi aan het opruimen. Mede mogelijk gemaakt door Sam. Jammer genoeg blijkt hij ook onze nieuwe kastbeveiligers te kunnen openen. Grrr!

Zien jullie dat? Hakken!!! 

En een close-upje van mijn dikke toeter. Het zijn er trouwens geen twee of drie. Voor het geval die vraag bij je opkwam...

Ook vorige week verscheen er natuurlijk een diary op mijn blog. Tradities moet je immers in ere houden. 

Soms heb ik briljante ideeën en soms niet. Een bezoekje aan een bloedhete Ikea op zaterdagmiddag behoorde tot de laatstgenoemde categorie. NO-GO-AREA!!!

Vanaf welke leeftijd mag je ze in die ballenbak droppen?

Zondagmorgen was het wederom verdacht stil. Toen Maarten ging kijken, bleek mini maar liefst drie kaiserbroodjes uit de broodtrommel te hebben gejat en die zat hij weg te schransen in een hoekje. Hier kun je toch niet boos om worden? Kijk hem zitten dan!

Tijd voor een streepjestenue! 

Sam werd door papa even lekker uitgelaten in het bos terwijl ik sliep en sliep en sliep...

Heerlijk die vieze toet. Ik houd van buitenkindjes die dol zijn op buitenspelen <3

Zondagavond waagden we ons aan een zelfgemaakt pompoensoepje met een pittige bite! Zalig!!! Zal ik het recept online zetten?

Maandag werd er lekker gechillt in een jumpsuitje van Maxomorra met vikingschepen. 

Ook gingen we langs Bakkertje Bart omdat de buikbaby enorme trek had in een Italiaanse panini. 

Het blijft fijn om dit letterlijk naast de deur te hebben. Ook al ben ik import, ik ben trots op het mooie Leusden. 

Deze foto stuurde ik mijn moeder maandagavond om haar te laten weten dat deze door haar van vakantie meegebrachte producten de pan in gingen. Het eindresultaat vergat ik op de kiek te zetten. Tja, het was ook zo lekker!

Het gaat meer dan prima met het vastleggen van mijn zwangere outfitjes via mirror shots. Hopelijk houd ik het ditmaal vol tot het einde van mijn zwangerschap. Tot volgende week!

Volg mij nu ook op Bloglovin, Instagram, Facebook en Pinterest.