woensdag 31 juli 2013

Unpublished bump pics part 4








Ik vertelde hier al dat ik nog steeds heel veel foto's op de computer heb staan van mijn zwangerschapsfotoshoot die ik nooit gepost heb. Doordat er zoveel dingen misgingen tijdens en na de geboorte van Sam, is het me volledig ontschoten. De eerste maanden als moeder lag ik behoorlijk in de kreukels en was ik enorm blij dat ik niet meer zwanger was. Ik heb de foto's dan ook, tot een paar maanden geleden, amper bekeken. 
Nu Sam alweer bijna 1 jaar wordt, ben ik alle foto's van de zwangerschap en het eerste jaar aan het uitzoeken om een album te maken. Zodoende kwam ik de foto's van mijn shoot met babybump weer tegen. Nog tijdens mijn zwangerschap heb ik twee blogjes gemaakt met een aantal foto's. Je kunt deze blogs hier en hier bekijken als je dat leuk vindt. 
Vandaag laat ik jullie een aantal zwart-wit afbeeldingen zien van mijn zwangere buik. In eerste instantie vond ik deze foto's nogal tegenvallen omdat ik iets anders in mijn hoofd had. (Ik wilde destijds alleen zwart-wit foto's tegen een lichte achtergrond.) Een jaar na dato vind ik ze echter best wel goed gelukt en ben ik blij dat de fotografe mij toen overhaalde om ook een aantal foto's tegen een donkere achtergrond te schieten. Zo zie je maar weer! Wat me nu trouwens pas opvalt is die stralende zwangere gloed. Man, wat lijkt het me heerlijk om daar weer van te kunnen genieten. Dat is één van die weinige dingen die ik mis aan het zwanger zijn. Die stralende huid! en oh ja, die volle bos haar op mijn hoofd, vond ik ook niet verkeerd.

Dit blogje is een ingepland bericht omdat ik op dit moment op vakantie ben. Wil je op de hoogte blijven van mijn avonturen in Frankrijk, volg me dan via facebook. Je vindt de button in de side-bar. 

zondag 28 juli 2013

Bye, bye...

Op het moment dat jullie dit blogje lezen zit ik in de auto onderweg naar Frankrijk. Wij gaan kamperen in de buurt van het meer van Annecy. Ik heb er echt zo'n zin in en kan niet wachten om onze tent op te zetten. Als ik de voorspellingen mag geloven is het heerlijk weer daar en ook de omgeving moet prachtig zijn. Ik ben benieuwd wat ons allemaal te wachten staat deze eerste vakantie als gezin en hoe we het kamperen gaan ervaren met Sam erbij.
Aangezien ik geen idee heb, of we een fatsoenlijke internetverbinding hebben op de camping, kan ik geen zinnig woord zeggen over of er blogjes online komen of niet.  Misschien verschijnen er met regelmaat wat verhaaltjes hier, misschien niet. Ik ga in ieder geval proberen om regelmatig iets van me te laten horen op facebook. Mocht je het op deze blog dus wel verdacht stil vinden, dan kun je daar dus even checken hoe het ons vergaat. (Waarschijnlijk tref je ons aan in een zonovergoten omgeving met een koel drankje binnen handbereik. Of met een krijsende, overhitte baby op schoot, dat kan ook...) Voor nu rest mij niet anders te zeggen dan au revoir!

zaterdag 27 juli 2013

Filmpje: shoplog met shizzle voor de vakantie



Morgenavond vertrekken wij op vakantie naar Frankrijk. Vandaag ben ik dus enorm druk geweest met spullen verzamelen, wasjes draaien en inpakken. Tijdens het inpakken, bedacht ik me opeens dat het misschien wel leuk zou zijn om een shoplog op te nemen. Ik heb namelijk de afgelopen week flink geshopt omdat ik nogal wat dingen nodig had voor de vakantie. En je weet hoe dat gaat, daar kom je altijd pas op het laatste moment achter. Last minute, ben ik dus nog even de stad ingegaan en heb ik het winkelcentrum hier om de hoek overvallen.
Deze shoplog was een spontane actie dus I look like crap! Kijk daar even doorheen please, ik ben namelijk echt geen slons. In dit filmpje echter zit mijn haar in een snelle knot boven op mijn hoofd want ik had het bloedheet van het inpakken, draag ik geen make-up en draag ik een oud surfshirt omdat Sam even daarvoor over mijn top heen had gekotst. Tja, dat doen baby's nu eenmaal ;-) Omdat dit filmpje een nogal spontane actie was, krijgen jullie een goed beeld van de echte Jess. Chaotisch en snel pratend! Hopelijk vinden jullie dit interessant om te bekijken. Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden en of ik dit vaker moet doen.

Sinds woensdag is mijn blog te vinden op facebook. Mocht je benieuwd zijn naar de avonturen die mij in Frankrijk te wachten staan, dan kun je me volgen ;-) Ik ga mijn best doen om regelmatig wat vakantiekiekjes te delen. 

Bestelling Esprit







Zo'n twee weken geleden deed ik de bovenstaande bestelling bij de webshop van Esprit voor Sam. Al een poosje was ik dringend op zoek naar zonnehoedjes met een touwtje onder de kin voor jongetjes. Dat striktouwtje is hetgene waar het mij te doen was, want Sam trekt alle petjes en hoedjes van zijn hoofd en dumpt ze op de grond. Niet zo prettig als je een kaal hoofd hebt met slecht wat witblond pluis en een blanker dan blank huidje. Ik heb stad en land afgelopen maar vond alleen exemplaren voor kleine meisjes. En om zoonlief nu met een roze exemplaar met polkadots of hartjes over straat te laten gaan, vond ik ook geen optie... 
Ik besloot mijn heil dus maar online te zoeken. Na een lange zoektocht vond ik bij Esprit precies wat ik zocht. Simpele katoenen hoedjes met een striktouwtje. Er waren twee soorten verkrijgbaar en met het oog op de vakantie bestelde ik ze beide. Ik zag het namelijk alweer gebeuren dat zoonlief te water zou gaan met zo'n ding op z'n kop of er vrolijk allemaal vlekken op zou maken. Met een hoedje achter de hand, hoeven we ons daar niet druk over te maken. Eerlijk is eerlijk, ik vond deze hoedjes wel wat duur maar kon geen ander alternatief vinden. Gelukkig blijken ze in het echt van degelijke kwaliteit te zijn dus ergens zijn ze het geld absoluut wel waard.
Verder kocht ik nog drie kledingstukken in de sale met een afbeelding van Superman. Mijn broertje is een aantal maanden geleden begonnen met het kopen van kleding met Superman voor zijn kleine neefje en sindsdien doet de hele familie mee aan deze traditie. Tja, zeg nu zelf, hoe stoer is dat ook wel niet voor kleine, stoere jongens. Ik kon het niet laten om dit zomersetje en deze romper mee te bestellen. De romper heb ik in maat 86 genomen en ligt klaar voor het najaar en de korte broek met het shirt draagt hij lekker deze zomer.
Mocht je nog op zoek zijn naar kinderkleding dan kan ik je Esprit van harte aanbevelen. In januari plaatste ik ook al eens een order en die kleding is ontzettend mooi gebleven. Uiteraard is dit merk wel iets duurder dan de H&M maar ze prijzen regelmatig af. Ik vind de pasvorm echt fantastisch, hoe vaak je het ook aantrekt. Zeker een aanrader dus als je op zoek bent naar fijne babykleertjes. En dat zeg ik niet snel...

Sinds woensdag is mijn blog te vinden op facebook. Mocht je het leuk vinden om me te volgen, dan kan dat via de button in de side-bar.

vrijdag 26 juli 2013

Sam 11 maanden




Vandaag is Sam precies 11 maanden! OMG, ik kan me nog als de dag van gisteren herinneren dat ik dit blogje typte waarin ik vertelde dat Sam een half jaar oud was. Sterker nog, ik kan me nog als de dag van gisteren herinneren dat hij kakelvers in mijn armen lag. Voor mijn gevoel is hij pas een week geleden geboren. Maar goed, die kleine grote man van mij is op een maand na alweer een jaar. Bijna baby-af!
Wat heeft zoonlief alweer veel bijgeleerd de afgelopen weken. Het wordt echt een kleine dondersteen waar ik de hele dag achter aan moet rennen. Gelukkig vind ik dat totaal geen straf om te doen want wat is het leuk om mijn hulpeloze baby te zien veranderen in een kleine ondeugende aap. Sinds een maand kan Sam staan en dat hij dan ook het liefste de hele dag. We hebben wat issues gehad met het weer veilig gaan zitten maar ook dat hij heeft hij inmiddels onder de knie.Weliswaar na heel wat bulten en schaafwonden... Het opstaan gaat nu supersoepel en hier en daar bespeur ik al wat voorzichtige pasjes. Ook wil hij graag klimmen, erg ambitieus als je net kan staan haha! Jullie begrijpen dus dat ik niets anders doe dan mijn baby opvangen en smeren met vallen-en-stotencrème. 
Het wordt de laatste weken steeds duidelijker dat ik een zoon heb gebaard en geen dochter. Sam is namelijk verzot op alles met wielen. Als het voorwerp ook nog eens groot is, heeft hij helemaal dikke pret. De buggy, de stofzuiger en de bureaustoel zijn op dit moment favoriet. Ook is hij uren zoet met grote plastic auto's die hij alvast voor zijn verjaardag heeft gekregen van mijn ouders en een kennis. Hij lijkt niet echt geïnteresseerd meer in babyspeelgoed. Hij gaat veel liever op ontdekkings- annex rooftocht. Niets is veilig hier in huis en ik heb dan ook al de nodige dingen tijdelijk naar zolder verplaatst.
Naast dat het motorisch gezien allemaal prima gaat, zit Sam ook helemaal happy zijn velletje. Na wat sprongetjes in zijn ontwikkeling is hij weer zijn vrolijke, relaxte zelf. Het slapen gaat weer prima en ook speelt verlatingsangst hem minder parten dan eerst. Ik kan hem dus weer met een gerust hart in de box zetten om even naar het toilet te gaan zonder dat hij de hele buurt bij elkaar schreeuwt. Wel zo fijn!
Het eten gaat met ups en downs. Hij weigert meestal om zich te laten voeren dus zit er niets anders op dan hem zelf een beetje aan te laten prutsen. De ene dag gaat er meer in dan de andere dag. Ik probeer het maar los te laten aangezien ik er toch weinig aan kan veranderen. Ik kan hem moeilijk volproppen hè. Hij groeit overigens keurig verder op zijn lijntje dus er is eigenlijk niets om me druk over te maken. Toch vind ik het irritant dat hij nagenoeg geen fruit eet. Ik houd me er aan vast dat hij vast genoeg extra's binnenkrijgt via de borstvoeding. 
Wat wel een kleine doorbraak is, is dat Sam zo nu en dan wat water wil drinken uit een fles of een rietjesbeker. Ondanks zijn flesweigeracties ben ik regelmatig met hem blijven oefenen. Toen het zo warm werd, wilde hij opeens toch wel water drinken. Het zijn nog geen grote hoeveelheden en hij wil ook absoluut niets anders dan water maar ik ben er wel heel blij mee. Het maakt het toch net wat makkelijker allemaal als hij niet continu mama nodig heeft voor de vochtvoorziening. 
Kortom, het loopt hier allemaal wel op rolletjes. Ik ben enorm benieuwd wat augustus ons te brengen heeft. Nog slechts één maandje heb ik hier een baby rond scharrelen. Ik blijf het gek vinden dat ik straks een dreumes heb. Time flies! De bovenstaande foto's dateren trouwens van vorig weekend en zijn gemaakt op de vijftigste verjaardag van mijn moeder. Wat een kleine, eigenwijze pretbek hè?

Sinds woensdag is mijn blog te vinden op facebook. Mocht je het leuk vinden om me te volgen, dan kan dat via de button in de side-bar.

donderdag 25 juli 2013

Zomerse couscous





Met deze temperaturen snak ik naar lichte maaltijden. Bij voorkeur een goed gevulde salade die niet te zwaar op de maag ligt. Dit recept kan zowel warm als koud gegeten worden. Het is dus een prima idee om meerdere porties te maken zodat je de volgende dag bij de lunch nog wat left-overs in de koelkast hebt staan. Ik ontdekte dit recept trouwens bij toeval. Ik heb gewoon wat ingredienten die nog in de koelkast lagen bij elkaar gekwakt en daar kwam dit heerlijke gerecht uit. Zelfs Sam heeft hier een paar hapjes van gegeten. En als mijn baby ergens meer dan één hap van neemt, dan zegt dat echt iets...kleine connaisseur ;-)

Ingrediënten voor 4 personen:
275 gram couscous
250 gram kipfilet
1/2 gele paprika
4 lenteuitjes
3 knoflooktenen 
5 gedroogde abrikozen
handje erwtjes (diepvries)
2 handjes rucola
bosje verse muntblaadjes
olijfolie 
paprikapoeder
zwarte peper
komijn
gember
zeezout
citroen

Bereid de couscous volgens de aanwijzingen op de verpakking. Meestal houdt dat bij deze hoeveelheid (275 gram) in dat je 500 ml water aan de kook brengt, de pan vervolgens van het vuur neemt en de couscous laat wellen in het warme water met het deksel op de pan. Maar goed, check de verpakking even.
Snijd de lenteuitjes in ringetjes, de gele paprika in blokjes, de abrikozen in kleine reepjes en de kipfilet in hapklare stukjes. Fruit de lenteuitjes met de knoflook in wat olijfolie tot het lekker begint te ruiken in je keuken. Voeg dan de kipfilet toe en bestrooi de hele mikmak met paprikapoeder, zwarte peper, komijn, gember en zeezout.
Voeg na een minuut of drie de stukje paprika toe en bak deze mee op een laag vuurtje. Voeg na ongeveer 4 minuten de couscous toe, de reepjes abrikoos en de bevroren erwtjes. Deze ingrediënten hoef je niet te bakken maar hoeven alleen maar verwarmd of ontdooid te worden. Zorg er dus voor dat het vuur echt goed laag staat en dat je de hele handel blijft omscheppen. Als de erwtjes ontdooid zijn, haal je de pan van het vuur. Schep tot slot de rucola door het gerecht.
Serveer deze maaltijd in een mooie grote schaal met fijngehakte munt en parten citroen. De citroen knijp je uit over de couscous nadat je hebt opgeschept. Eet smakelijk!

Sinds gisteren is mijn blog te vinden op facebook. Mocht je het leuk vinden om me te volgen, dan kan dat via de button in de side-bar. 

woensdag 24 juli 2013

Bezoek CB



Gisteren stond er weer eens een bezoekje aan het consultatiebureau gepland. Ik zag er ietsiepietsie tegenop vanwege eerdere bezoeken en het feit dat Sam inentingen zou krijgen met dit warme weer. Als je mijn blog volgt dan weet je namelijk dat ik geen geweldige ervaringen heb met ons consultatiebureau. Gelukkig kon deze keer vriendlief ook mee. (Al eerdere bezoekjes met Sam heb ik alleen gedaan.) Ik wilde heel graag dat hij erbij zou zijn zodat de verpleegkundige kon zien dat Sam de bouw van zijn vader heeft. Sam is namelijk vrij slank voor zijn lengte en iedere keer wordt daar weer iets van gezegd. Alsof ik hem niet genoeg te eten geef ofzo...
Met lichte tegenzin stapte ik gisteren het consultatiebureau binnen. En... het viel alles mee! Dat mag ook wel eens gezegd worden. Het was rustig, het spreekuur liep niet uit, ik trof een leuke verpleegkundige die inviel vanwege de vakantieperiode en het allerfijnste was wel dat Sam in orde werd bevonden. Hij weegt nu 8,5 kilo en is 75 centimeter. Aan de lengte twijfel ik een klein beetje want als ik hem thuis meet, is hij iets langer maar goed, dat maakt ook niet uit verder. Qua lengte loopt hij precies op de middenlijn en qua gewicht iets eronder. Hij groeit dus netjes door volgens de curve maar is inderdaad wel slank. Deze verpleegkundige viel dat ook al op maar merkte vervolgens gelijk op dat hij waarschijnlijk de bouw van zijn vader heeft. (Hè, hè, finally!
Verder werd zijn fijne motoriek gecheckt en goed bevonden en moest ik wat vragen beantwoorden over zijn ontwikkeling. Sam loopt nu geheel op schema dus deze keer ontsnapte ik aan allerlei verwijsbrieven. Ik had er altijd vertrouwen in dat het wel goed zat met mijn kind en mijn moedergevoel bleek juist. 
Ook hebben wij het nog even gehad over Sam zijn issues met eten maar we pakten het prima aan volgens de verpleegkundige. Er zijn nu eenmaal koters die per sé zelf willen eten en geen fruit willen. En ik moest hem vooral niet dwingen om dingen te eten die hij niet zou willen. Niet dat ik dat doe, maar het is prettig om te horen dat ik het goed aanpak. Gewoon blijven aanbieden en het moet vanzelf wel los lopen. Er viel tevens geen onvertogen woord over het feit dat ik nog steeds borstvoeding geef. Ik heb daar een aantal vervelende opmerkingen over gehad op het consultatiebureau waardoor ik nu erg terughoudend ben hierover. Volgens deze verpleegkundige moest ik gewoon lekker doorgaan zo lang wij het allebei nog prettig vinden. Wat een verademing bij de adviezen van haar collega.
Aan het einde van ons gesprek was het tijd voor de gevreesde inentingen. Het zoontje van een vriendin die een week ouder is dan Sam kreeg deze prikken anderhalve week geleden en was er doodziek van. Ik kneep hem dus wel een beetje, vooral omdat het gisteren zo benauwd was. Hoge koorts krijgen is nooit ideaal maar tijdens een hittegolf zit je er helemaal niet op te wachten. Gelukkig viel het allemaal mee. Gisteren bij thuiskomt heb ik hem gelijk een zetpil paracetamol gegeven en koorts heeft hij niet gehad. Hij was wel erg huilerig en hangerig maar ik had het erger verwacht. Vandaag was Sam alweer min of meer zichzelf. Kleine bikkel!
Eind goed, al goed! Over drie maanden hoeven we pas weer terug te komen voor de volgende inentingen. Aangezien de volgende afspraak tijdens de herfstvakantie staat gepland, heb ik een klein hoopje om dezelfde verpleegkundige weer te treffen. Oh ja, de bovenstaande foto maakte ik niet gisteren maar vorige week. Niet dat dat veel uitmaakt overigens want hij heeft er de hele dag hetzelfde bij gelegen.

Sinds vandaag is mijn blogje ook te vinden op facebook. (Ik voel me helemaal hip nu!)  Geen idee nog wat ik precies ga doen met dat account maar mocht je benieuwd zijn dan kun je me altijd volgen ;-) Hiervoor ga je naar de sidebar en klik je op de facebook-button. Hope you like!

dinsdag 23 juli 2013

Another 10 facts you don't know about me


Aangezien het vandaag echt te warm is om boven op zolder een blogje te typen op de computer, deel ik vandaag weer eens wat nutteloze feitjes over mezelf via mijn telefoon. Dit is tenslotte een persoonlijke blog dus dat zullen jullie weten ook. Steeds als ik denk dat ik echt geen zinloze informatie meer heb om in dit soort berichtjes te delen, schiet me weer van alles te binnen. Ook vanavond kwamen er weer genoeg feitjes boven drijven die ik gezellig voor jullie op een rijtje heb gezet. Zijn er dingen waar jullie jezelf in herkennen? Tell me, ik ben benieuwd. 

- Ik heb een hekel aan mezelf afdrogen. Het liefst duik ik 's avonds na het douchen nog half nat onder de dekens. Tot grote ergernis van mijn vriend overigens.
- Ik houd van kaas! Niet eens zozeer op mijn brood maar gewoon lekker uit het vuistje. Bij voorkeur van die buitenlandse stinkkazen. Mjammm...
- Ik ben jarig op 6 september. (Mocht je me willen feliciteren dan moet je dus nog twee maanden geduld hebben!)
- Op de middelbare school heb ik het profiel natuur & techniek gedaan. Don't ask me why, want ik heb nooit iets met deze vakken gedaan. 
- Ik ben warmbloedig. Heb het zelden koud en zet altijd ramen en deuren open tot grote ergernis van mijn vriend. 
- Ik vind mijn voeten heel, heel, heel stom! Ik heb vooral issues met mijn apentenen. Toch loop ik praktisch altijd op blote voeten wanneer het kan. Het belemmert me dus niet haha!
- Mijn droom is om in een oude Volkswagen-bus een rondreis te maken met mijn gezin. Geen idee nog trouwens door welk land. Maar goed, ooit komt het ervan!
- Ik houd van de Ikea! Serieus, mijn halve inrichting komt daar vandaan. Love it!
Mannen met stoppelbaardjes vind ik woest aantrekkelijk. Vriendlief mag zich van mij dus ook niet scheren. Hij trimt zijn baard tegenwoordig met zo'n speciale trimmer. 
- Mijn allereerste eigen huisdier naast de katten die we vroeger hadden, was een goudvis genaamd Blub. Helaas was deze vis geen lang leven beschoren omdat hij werd gevangen en opgegeten door de eerder genoemde katten. Vervolgens kreeg ik huisdieren die wat hoger in de voedselketen stonden. 

maandag 22 juli 2013

Plons 2


 








In mijn blogje van eerder deze avond schreef ik al dat we gisteren heerlijk hebben gezwommen in het buitenzwembad bij mijn ouders in het dorp. De dag daarvoor vierden we de verjaardag van mijn moeder en ondanks dat we best wel gaar waren, was het een topdag. We hebben ons prima vermaakt en aangezien mijn moeder, broertje en schoonzusje er ook bij waren, hadden vriendlief en ik ook even tijd om rustig in de zon te relaxen zonder dat we continu met Sam bezig waren. Ook wel eens lekker! 
Het was de eerste keer dat Sam dit zwembad bezocht en stiekem vond ik dat best speciaal. Ik heb hier namelijk zoveel tijd doorgebracht in mijn jeugd. Opeens vond ik het best wel gek dat ik daar zat met mijn zoon terwijl ik inmiddels een heel stuk verderop woon. Volgend jaar wordt dit zwembad afgebroken dus het is extra leuk dat Sam hier ook nog een keer heeft gezwommen. Het was dus de eerste keer maar waarschijnlijk ook de laatste keer dat hij een bezoekje bracht aan deze plek.
In dit blogje laat ik jullie nog even snel de foto's zien die zijn gemaakt. (Tenminste, de foto's die het daglicht kunnen verdragen hè...) Het was een zinderend hete dag maar het was prima toeven op de speelweide bij het pierenbadje. We konden lekker in de schaduw onder een boom zitten en ondanks dat het druk was, was er nog genoeg ruimte om rustig te spetteren met Sam. Dat zoonlief zich prima op zijn gemak voelde, bleek wel toen hij knock-out ging in de buggy voor een lange powernap. (Of hij was gewoon kapot van de drukke dag daarvoor, dat kan ook bedenk ik me nu.) Anyways, we hebben ons prima vermaakt en het was meer dan geslaagd.

Plons 1







Wat een weer hè, de afgelopen dagen! Wij genieten ons helemaal rot ondanks de hitte want het is eindelijk zomer in Nederland. Het is inderdaad erg warm maar we doen gewoon rustig aan, het is tenslotte vakantie. Desalniettemin heb ik een druk weekendje achter de rug. 
Om te beginnen ging ik vrijdagavond namelijk uit eten met vriendinnen in de stad en bleven we tot ver na twaalven plakken op een terrasje in de binnenstad. Zaterdag gaven mijn ouders een groot tuinfeest ter ere van mijn moeders 50e verjaardag dat doorging tot de kleine uurtjes. Aangezien we daar bleven logeren, hoefden we niet op de tijd te letten en konden we Sam gewoon bij mijn ouders in zijn bedje leggen. Zondagmorgen werden we redelijk brak wakker maar aangezien het nog steeds bloedheet was, besloten we met de hele familie naar het buitenzwembad te vertrekken. We spendeerden daar de rest van de dag in de schaduw onder een boom en reden 's avonds naar huis. Kortom, het was me het weekendje wel. Veel gezelligheid dus, heel veel eten en misschien wel nog meer waterpret.
De foto's die je hierboven ziet, zijn vrijdagmiddag gemaakt door vriendlief. We plonsen namelijk heel wat af met dit weer. Zolang je maar genoeg verkoeling opzoekt, is het prima uit te houden. De kleine man zwemt graag een rondje mee en heeft dikke pret in het water. Vorig jaar lag ik met mijn dikke buik in ditzelfde opblaasbad te puffen. Ik vind het echter toch vele malen beter vertoeven met zo'n kleine spartelende baby erbij en in niet zwangere toestand. 
We hebben trouwens ook nog wat foto's gemaakt in het buitenzwembad maar die volgen een andere keer in een apart blogje omdat die op de kleine camera staan. 

vrijdag 19 juli 2013

Dr van der Hoog Fabulous Fruits



In het tijdperk BF (before kids) smeerde ik met zekere regelmaat wel eens een masker op dat smoelwerk van me. Ook toen ik zwanger was, kon ik er van genieten om even te relaxen met een gezichtsmaskertje op. De laatste tijd kom ik er echter niet aan toe. Of liever gezegd, het komt gewoon niet bij me op! Toen ik onlangs echter in de spiegel keek en mijn grauwe velletje zag, besloot ik er toch weer eens tijd voor te maken. 
In het filmpje dat ik een poosje geleden maakte, liet ik zien dat ik een maskertje had gekocht van dr Van der Hoog. Vorige week besloot ik dat het dus eindelijk tijd was om het te gebruiken. Shame on me! 's Avonds toen Sam sliep, besloot ik niet op te ruimen, te hardlopen of te bloggen maar mezelf eens te verwennen. (Aldus de verpakking hè!)
Man, wat was het fijn! Normaal gesproken heb ik snel dat een masker gaat prikken en tintelen maar dat was bij dit product helemaal niet het geval. Het was een hele romige, zachte substantie die heel prettig aanvoelde op mijn huid. Niets geen raar geprikkel, heerlijk! 
Het is een behoorlijk voedend masker die de gezichtshuid niet vettig maakt. Ook ruikt het erg lekker. Er zit niet zo'n zoet fruitluchtje aan maar het ruikt licht naar avocado en dat typische dr Van der Hoog-geurtje. 
Na afloop voelde mijn huid heel verzorgd aan en werkelijk waar, babyzacht. Daar kunnen Sam z'n zachte babybillen nog een puntje aan zuigen haha! Wat me tevens beviel, was dat enkele rode plekjes en puistjes opeens een stuk minder vurig waren. Zoals jullie waarschijnlijk al merken, ben ik echt enorm tevreden over dit masker. Ik heb me per direct voorgenomen om hier weer eens wat vaker de tijd voor te nemen. (We weten allemaal hoe het gaat met dat soort voornemens maar we zullen zien...) Dit gezichtsmasker is een aanrader in ieder geval. 

woensdag 17 juli 2013

Unpublished bump pics part 3






Sam wordt volgende maand alweer 1 jaar. Tijd dus om foto's uit te zoeken en een mooi album in elkaar te knutselen. Zodoende kwam ik ook de bovenstaande foto's tegen. Foto's die gemaakt zijn tijdens mijn zwangerschapsshoot. Na die shoot ben ik heel enthousiast begonnen met het delen van deze foto's op mijn blog maar ik ben nooit verder gekomen dan part 1 en part 2 omdat er uiteindelijk van alles tussen kwam. (Een bevalling en een kraamweek enzovoorts...) ook was ie ietsiepietsie onzeker over de foto's. Nu ik ze een jaar na dato weer bekijk, vind ik ze echter prachtig! 
Als ik deze foto's terugkijk kan ik amper bevatten dat ze op drie weken na een jaar geleden zijn gemaakt. Ik kan me de hele shoot nog voor de geest halen alsof het gisteren was. Waar blijft de tijd in godsnaam? Ik was hier 34 weken en 1 dag zwanger. Ik had er toen nog geen enkel besef van dat ik slechts 20 dagen later zou bevallen door middel van een spoedkeizersnede. Dat is ik zo abrupt die mooie dikke buik kwijt zou zijn. Ik kan me niet voorstellen dat ik Sam op dat moment nog niet kende. Dat hij het was die daar in die buik zat. 
Wat is er enorm veel gebeurd het afgelopen jaar. Als ik andere vrouwen met een kinderwagen zie lopen met een kleine baby dan heb ik het gevoel dat ik ook pas net bevallen ben maar mijn zoon staat inmiddels en oefent druk met het lopen langs de tafel en de bank. Inmiddels mag ik mezelf al bijna een jaar mama noemen en op de bovenstaande foto's moest die transformatie nog plaatsvinden. 
Het zien van mijn zwangere buik voelt soms zo dubbel. Ik kan met weemoed terugdenken aan het geweldige gevoel van hoe Sam me schopte van binnenuit. Hoe we samen één waren, voor mijn gevoel voor altijd. Tegelijkertijd grijpt de angst die toen mijn leven beheerste me weer bij de keel. Het was geen onbezorgde zwangerschap. De ene medische misser volgde de andere op en we waren er allebei bijna niet meer geweest. Ik voelde dat er dingen die niet goed gingen en niemand hielp me. En uiteindelijk had ik gelijk... De fotografe wilde deze fotoshoot later plannen zodat mijn buik nog groter en ronder zou zijn maar instinctief voelde ik aan dat het zo snel mogelijk moest. Gelukkig maar want een paar dagen later zwol ik helemaal op en kon ik niets meer. Zoals één van mijn bezoeksters mij een jaar geleden voorspelde, zijn deze foto's me enorm dierbaar geworden. Wat is het mooi om je zwangerschap vereeuwigd te hebben want ondanks alles is het dragen van Sam en het leven schenken aan hem het mooiste wat me ooit is overkomen. 

dinsdag 16 juli 2013

Fopspeen



Toen Sam net geboren was, was ik heel panisch over het geven van een fopspeen. Ik was namelijk nogal bang gemaakt door de lactatiekundige dat dit slecht zou zijn voor het geven van borstvoeding. Aangezien ik erg veel moeite heb moeten doen om mijn borstvoeding op gang te laten komen, was ik niet van plan dat te gaan verpesten met een fopspeen. 
Na een aantal weken besloten we Sam op een gegeven moment toch eens een speentje aan te bieden omdat hij continu wilde zuigen. Zijn zuigbehoefte was enorm ondanks mijn inmiddels ijzersterke productie. Hij had op die momenten dus niet zozeer honger maar hij wilde gewoon sabbelen. Mijn angst voor de fopspeen bleek echter niet van toepassing. Sam wilde helemaal niet zo'n plastic ding in zijn mond. Hij vond er niets aan en kon er  ook niets mee. (Later bleek dit een voorbode van zijn flesweigeren!) Ik heb zoonlief dus veel aan de borst gehad en tot hij zijn eigen duim kon vinden, hebben we ook veel met onze vingers in zijn mond gezeten. Alles om maar te voorzien in zijn zuigbehoefte. 
Na een aantal maanden nam die zuigbehoefte af. Daarvoor in de plaats kwam een nieuwe behoefte; bijten. Meneer kreeg namelijk tanden en om die dingen door te laten komen, werd er heel wat afgeknauwd. Op een gegeven momenten werd het niet meer zo aantrekkelijk om onze vingers in dat bekkie te stoppen want die verse tandjes zijn hartstikke scherp. Die zoon van ons leek verdorie net een piranha. 
Ik geloof dat ik het eind april behoorlijk gehad had met dat gebijt omdat hij ook steeds mijn tepels te grazen nam tijdens de borstvoeding. Er kwamen toen drie boventanden tegelijk door en Sam wist niet waar hij het zoeken moest. Heel zielig! Maar goed, een paar vlijmscherpe tandjes in mijn borst of vinger vond ik echt geen optie. En toen opeens bedacht ik de oplossing... een fopspeen!
Een speen bleek de oplossing om tandjesdagen door te komen. Het is niet zozeer dat Sam erop zuigt maar meer dat hij het lekker vindt om op te bijten. Kauwspeeltjes of bijtringen doen hem niet zo veel, hij knaagt veel liever af en toe op een speen. Op de speen zelf maar ook rustig op dat schild of op het ringetje. Ziet er niet uit natuurlijk maar het helpt hem schijnbaar.
Verder vindt hij het interessante dingen die spenen. Hij haalt ze gefascineerd uit z'n mond, bekijkt ze, en stopt ze weer terug. Sam gebruikt spenen dus niet waarvoor ze zijn bedoeld, het is en blijft nu eenmaal een borstenkind! Neemt niet weg dat ze hier zeker van pas komen. Ik was vorige week dan ook in mijn nopjes toen ik een mailtje kreeg van mijnfopspeen.nl met de vraag of ik een paar speentjes wilde testen. Natuurlijk wilde ik dat. Wat dit aanbod nog eens extra leuk maakte, was het feit dat ik een setje fopspenen mocht laten bedrukken met Sam z'n naam. Een paar dagen geleden vielen de customized spenen in de bus. Zijn ze niet leuk? Het is nu alleen nog een kwestie van afwachten wanneer zich weer nieuwe tanden aandienen.

Deze blog is tot stand gekomen in samenwerking met mijnfopspeen.nl.

maandag 15 juli 2013

Vreetfestijn







'Of ik voor een weeshuis kookte?', vroeg vriendlief me afgelopen zaterdagmorgen. Het was de dag waarop hij voor een select gezelschap zijn verjaardag vierde. Ik had hem 's morgens samen met Sam de keuken uit gebonjourd en opgedragen een rondje te gaan lopen. En me vooral niet aan mijn hoofd te zeuren! Koken is voor mij ontspanning en dan verdraag ik geen gemiep en gedoe om me heen. Ik wil gewoon lekker zen in mijn potten en pannen roeren. Maar goed, dat weeshuis dus. Kijk en oordeel zelf op de bovenstaande foto. Mijn hysterische gedoe 's morgens over de in mijn ogen te kleine hoeveelheid gehakt bleek in ieder geval ongegrond. Twee kilo bleek ruimschoots voldoende, oeps! (We hebben er nog twee dagen van gegeten namelijk!) 
We aten Mexicaans. Vorige week vroeg ik mijn vriend wat hij wilde eten als we zijn verjaardag gingen vieren. Hij wist het niet. De arme man durft hier in dit huishouden geen voedselgerelateerde uitspraken meer te doen omdat ik de broek aanheb in de keuken ben ik bang, oeps again! Goed, mijn voorstel was dus of een Italiaans buffet of een Mexicaanse variant. Vriendlief koos voor de laatste optie. Om een lang verhaal kort te maken, vrijdag ging ik helemaal los in twee verschillende supermarkten en de volgende morgen bereidde ik al dit eten. Oh ja, en vrijdagnacht bakte ik twee verjaardagstaarten en zaterdagavond kickte ik onze gasten en vriend wederom de keuken uit om een toetje in elkaar te flansen. Ik bedenk me nu ook ineens dat mijn zelfgemaakte verfrissende drankjes niet op de foto staan. Tja, geen idee hoor wat er wordt bedoeld met dat koken voor een weeshuis. Het was wel gezellig in ieder geval en de avond duurde nog lang, langer, langst!

zondag 14 juli 2013

Babyrecepten

Sam heeft nogal wat issues met eten. Hij wil namelijk niet gevoerd worden en hij is ook behoorlijk kieskeurig. Het kan zomaar zo zijn dat hij iets de ene dag wel lust en de andere dag niet. Aangezien je als moeder toch graag wil dat er wat voedsel je baby in gaat, haal je alles uit de kast. Zo sta ik dus regelmatig in de keuken om voor Sam een voorraad eten te koken om in mijn vriezer te stashen. Inmiddels begin ik zijn voorkeuren te kennen en daar probeer ik een beetje op in te spelen. Natuurlijk blijf ik hem allerlei nieuwe dingen aanbieden maar als hij echt weinig gegeten heeft op een dag dan mag ik graag een succesnummer uit mijn diepvries trekken. 
Eerder plaatste ik al een aantal babyrecepten voor fruithapjes. Vandaag deel ik drie recepten om een babyproof hoofdgerecht op tafel te mikken. Het betreft recepten die door Sam zijn goed gekeurd dus dat wil heel wat zeggen haha! Ik hoop dat andere mama's van eigenzinnige eters er wat aan hebben. Twee recepten komen trouwens uit het babykookboek Opperdepop van AH. Ik kreeg dit boek in mijn kraamweek cadeau en ik vind het een absolute aanrader. 


Omdat Sam erg graag zelf wil eten, maak ik regelmatig iets voor hem klaar dat hij zelf goed kan vasthouden. De bovenstaande tonijnkoekjes zijn erg geschikt voor babyhandjes. Ik maak er meestal een stuk of twaalf tegelijk zodat ik een voorraadje (ongebakken) kan invriezen. Ik serveer deze koekjes met wat losse stukjes groente die ik toevallig in huis heb.

Ingrediënten voor 12 stuks:

500 gram kruimige aardappels
2 blikjes tonijn
2 eieren
2 eetlepels peterselie
olijfolie
groente naar keuze

Schil de aardappels en snijd ze in stukjes. Kook ze vervolgens gaar in ongeveer 15 minuten. Prak ondertussen de tonijn fijn in een kom. Wanneer de aardappels gaar zijn, stamp je ze fijn met een pureestamper. Meng de aardappelpuree, tonijn, peterselie en de eieren door elkaar tot er een glad mengsel ontstaat. 
Vorm 12 balletjes en druk deze vervolgens plat met je handpalm. De tonijnkoekjes zijn nu klaar om gebakken te worden. Verhit hiervoor wat olijfolie in een koekenpan en bak ze 2 à 3 minuten per zijde.



Sam eet graag pasta en per toeval ontdekte ik dat hij dit recept erg lekker vond. Ook dit gerecht serveer ik met groente die ik toevallig in huis heb. Deze keer was dat zachte gekookte courgette. Om het af te maken heb ik er wat geraspte Parmezaanse kaas overheen gedaan zodat het wat smeuïger wordt.

Ingrediënten voor 2 porties:

50 gram tricolore fusilli 
40 gram gehakt
2 gepelde tomaten uit blik
eetlepel tomatenpuree
eetlepel Italiaanse kruidenmix
olijfolie
groente naar keuze

Kook de pasta volgens de aanwijzingen op de verpakking. Bak ondertussen het gehakt rul in een kleine scheutje olijfolie. Voeg daar vervolgens de gepelde tomaten aan toe en duw deze fijn met een houten lepel. Daarna kun je de tomatenpuree en de Italiaanse kruiden erdoor roeren. 
Meng de saus en de gekookte pasta door elkaar in een kom en jank vervolgens de staafmixer door het geheel. Ik pureer het grof zodat Sam went aan stukjes in zijn eten. Rasp er voor het serveren wat Parmezaanse kaas over. (Je kan natuurlijk ook geraspte kaas erover strooien. Ligt eraan wat je in huis hebt.)



Dit is een grote favoriet van Sam! Het gaat om stukken aardappelomelet met broccoli en ham uit het kookboek van de Appie. De enige toevoeging die ik aan dit recept heb gedaan zijn de de Italiaanse kruiden. Vanaf een maand of 10 mag je baby's namelijk laten wennen aan het eten van milde specerijen. 

Ingrediënten voor 3 porties:

150 gram aardappel
150 gram broccoli
2 eieren
2 plakjes schouderham
25 gram geraspte kaas
grote eetlepel Italiaanse kruidenmix
olijfolie

Schil de aardappels en snijd ze in stukjes. Breng de aardappels aan de kook in een pan met water. Snijd ondertussen de broccoli in roosjes en voeg deze na ongeveer 8 minuten toe aan de pan met aardappels. Kook het geheel nog 7 à 8 minuten door. Stamp dit daarna fijn met een pureestamper.
Klop de eieren los in een kom en snijd de ham in kleine stukjes. Meng de puree, de eieren, de ham, geraspte kaas en de Italiaanse kruiden door elkaar. Verhit vervolgens wat olie in een kleine koekenpan. Schenk het mengsel in de pan en bak de omelet 3 minuten per zijde. (Indien je het lastig vindt hem om te keren kun je een met olijfolie of bakspray ingevet bord gebruiken.) 
Snijd de omelet in parten en serveer met bijvoorbeeld partjes tomaat voor wat extra kleur op het bord.

vrijdag 12 juli 2013

Bestelling Babies en kids shop




Ik ben verliefd! Op mijn baby, mijn vent en op het merk Maxomorra. De schuldige  aan mijn voorliefde voor laatstgenoemde is Sharmayne van My daily things. Op haar blog komt de ene leuke jumpsuit na de andere voorbij. Een paar maanden geleden bestelde ik een geweldig pakje met haaien van Maxomorra voor Sam. (De andere jumpsuit uit die bestelling is trouwens alweer een poosje te klein.) Het staat hem super en het stofje is heel erg fijn. Daarnaast blijft dat haaienpakje heel erg mooi in de was. Het krimpt niet en de kleuren zijn nog net zo helder als toen het gloednieuw was. Jullie voelen hem al aankomen hè? Juist, ik wilde nog zo'n geweldig ding voor zoonlief. Misschien wel twee zelfs!
Ik gebruik jumpsuits vaak als chillpakje en als pyjama. De laatste tijd worden de exemplaren met voetjes eraan te krap en ook wel erg warm. Op de website Babies en kids shop vond ik twee fraaie pakjes met korting. (En die korting maakt het natuurlijk extra aantrekkelijk...) Ik kocht er één met lange pijpen en mouwen en één met korte mouwen en pijpen. Voor warme dagen en koudere nachten dus. 
Ik weet dat veel mensen jumpsuits niet fijn vinden voor hun kids maar ik zweer erbij. Naast dat ik het heel lief vind staan, lijkt het me ook erg prettig zitten. (Eigenlijk wil ik er voor mezelf ook eentje van de Primark maar vriendlief ziet het jammerdebammer niet zo zitten. Tsssss...) Er knelt niets om het babybuikje en er zakt niet af evenals dat er ook niets opkruipt. Ideaal voor mini's die hun hele bed door racen en op onderzoek gaan in de rest van het huis. Ja, hier spreekt een fan!

woensdag 10 juli 2013

Zomerplaatjes












Wat hebben we genoten van het mooie weer de afgelopen dagen. Eindelijk zomer! Voor de verandering ben ik eens niet vergeten om foto's te maken. Ik heb me voorgenomen om er vanaf nu voor te zorgen dat de camera gewoon op de keukentafel ligt zodat ik hem wat makkelijker pak om wat leuke plaatjes te schieten. Goed, dat mooie weer dus en mijn kleine stuntman. Een heerlijke combinatie als je het mij vraagt.
Sam vermaakt zich opperbest in onze achtertuin. Elk hoekje en gaatje onderzoekt hij. Zo leuk om te zien hoe hij de wereld verkent. De voorgaande dagen heeft hij zich prima vermaakt in zijn zwembadje. Erg fijn dat het daar weer voor was want hij heeft flink luieruitslag dus dan is een beetje rondscharrelen in je blote kont niet verkeerd. Verder is hij helemaal gek van de loopauto die hij zaterdag van mijn ouders kreeg, alvast voor zijn verjaardag. Hij kan er nog niet mee vooruit komen maar hij vindt het een erg leuk ding om mee te spelen. Sam houdt namelijk nogal van groot speelgoed en van dingen met wielen. Sinds we dat ding hebben laat hij eindelijk de buggy en stofzuiger een beetje met rust. Een schot in de roos dus. 
Oh ja, die tuinkabouter in onze tuin is absoluut niet mijn keuze. Ik heb een enorme pesthekel aan dat ding maar het was een cadeautje. Volgens vriendlief kan ik het niet maken om hem niet neer te zetten dus ik kijk nu al twee jaar tegen dat onding aan, grrr! Gelukkig vindt Sam hem wel erg mooi want hij klimt continu de borders in om er mee te spelen. Nu maar hopen dat hij hem een keer sloopt...

Sinds een paar dagen ben ik hooked aan Pinterest. Mocht je me willen volgen, dan kan dat via de knop in de sidebar. 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...