HI-LA-RI-OUS

Kennen jullie dat, dat je bij bepaalde voorvallen in eerste instantie denkt: wacht eens even, dat is niet leuk! Om je vervolgens te realiseren dat het stiekem best grappig is met een lachstuip tot gevolg. Mij overkomt het in ieder geval regelmatig. Hier een aantal voorbeelden die ik stiekem HI-LA-RI-OUS vind. Herkenbaar?

- Als ik onopgemaakt de plaatselijke DA binnenstorm voor een doosje paracetamol, wordt me geen blik waardig gekeurd. Als ik een paar dagen later binnenstap met wat lipgloss op mijn lippen en een randje kohlpotlood om mijn ogen, komen de verkoopsters op me af gerend. Weird!

- Precies toen ik een dag niet op en neer kon omdat ik een stijve nek had, kreeg één van onze katten een kotsaanval van hier tot Tokio. Probeer dat maar eens op te ruimen als je niet naar beneden kunt kijken. Lekker!

- Als je denkt een kakmadam een plezier te doen door netjes te groeten, je enkel een hooghartige blik krijgt. Dat plebs ook!

- Dat het plaatsen van een discrete borstvoedingsfoto zorgt voor massale ontvolging op social media. Ik blijf het bijzonder vinden. Zeker als je bedenkt dat ik niets mis vind met flesvoeding. Gekke mensen haha!

- Dat ik standaard jaren jonger word geschat. Soms irritant maar vooral hilarisch. Ik ben toch echt 27 jaar!

- Gruwelijke spierpijn in je billen hebben en niet weten waarvan. 

- Dat mijn drie jaar jongere broertje grijze haren krijgt en ik niet. Gerechtigheid na mijn hele leven te hebben aangehoord wat een geweldige haardos hij heeft. Sorry bro...

- Dat je na een week eindelijk begrijpt waarom je dreumes steeds plat op zijn buik van de grond gaat liggen eten. En dan bedoel ik ook echt met zijn mond stukjes banaan vanaf de vloer happen hè!  Wat blijkt, meneertje doet gewoon de katten na! Ik bezin me nog op een oplossing. Diervriendelijke tips zijn welkom!

- Dat ik een gave heb om altijd aan te sluiten in de traagste rij bij de Appie. Het is toch om je te bescheuren. 

- Nog even over rijen gesproken. Wat ook hilarisch is, zijn de mensen die spontaan gaan voordringen wanneer er een nieuwe kassa open gaat. Je weet wel, dat de caissière de eerstvolgende roept en opeens de mensen die achter je stonden,  voor je neus staan. Hûh? Ik merk meestal fijntjes op dat hun tijd zeker meer waard is dan de mijne. Bitches!

- Me iedere morgen kapot schrikken van Sam die me wakker komt maken. De ene keer besluit hij met een haarborstel op mijn hoofd te rammen (= haren kammen volgens Sam) en een andere keer komt hij met een volgescheten luier op mijn gezicht zitten. Tja, ik ben wel wakker. Thanks but no thanks sweety!

Volg mij nu ook op Bloglovin, Instagram, Facebook en Pinterest.