dinsdag 29 april 2014

Quinoa met gerookte kip, feta, doperwtjes en geroosterde paprika



Soms weet je niet wat je 's avonds moet koken. Ik zoek dan meestal wat restjes bij elkaar in de koelkast en mijn voorraadkast en begin gewoon. Een gerecht groeit dan als het ware. Verrassend genoeg tover ik zo de lekkerste dingen op tafel. Ook dit gerecht was een probeersel maar smaakte dusdanig goed dat ik het recept graag wil delen. Ik heb opeens weer zin gekregen om allerlei receptjes met quinoa te gaan proberen. Lezen jullie mee?

Ingrediënten 3 à 4 personen:
- 275 gram quinoa
- 250 gram gerookte kip
- kopje doperwten (diepvries)
- 3/4 pot geroosterde paprika's 
- 2 sjalotjes
- 5 bosuitjes
- 3 knoflookteentjes
- olijfolie
- citroen 
- zwarte peper
- zeezout 
- balsamico (evt. rode wijnazijn)
- feta

Spoel de quinoa af met behulp van een zeef. Meng de quinoa met 450 ml water en breng het geheel aan de kook. Laat dit net zolang pruttelen tot al het vocht is opgenomen en vergeet vooral niet zeer regelmatig te roeren. (Anders kun je wel dag zeggen tegen je zowel je pan als je avondeten...) 
Snijd ondertussen de bosuitjes en sjalotjes in ringetjes. Snipper ook de knoflookteentjes en hak de geroosterde paprika's in reepjes. 
Verhit een beetje olijfolie in een wok en fruit de bosuitjes, sjalotjes en knoflook. Maak terwijl korte metten met de gerookte kip door deze in blokjes of reepjes te snijden en ga ook de feta te grazen met een mes. 
Draai na 4 à 5 minuten het vuur lager en mik de geroosterde paprika en (bevroren) doperwtjes erbij. Na slechts enkele minuten kwak je ook de gerookte kip in de pan. 
Nu is het een kwestie van de quinoa even los maken met behulp van een vork en deze toe te voegen aan de pan met de rest van de ingrediënten. Breng het gerecht op smaak met een flinke scheut balsamico. Doe het een beetje op gevoel maar voeg in ieder geval niet meer dan 60 ml toe. Je zou er eventueel voor kunnen kiezen om de balsamico op tafel te zetten en ieder voor zich laten bepalen hoeveel hij of zij van dit goedje door het eten wil hebben. Misschien een optie als je kieskeurige kindjes of eters hebt. Sam is echter net een afvalbak en eet alles dus ik heb het er alvast doorheen geschept.
Vervolgens meng je nog wat zwarte peper en een snufje zeezout toe. Schep pas op het laatste moment de blokjes feta erdoor want je wilt niet dat de kaas smelt. Serveer dit hemelse maal in een mooie schaal met wat parten citroen. Eet smakelijk!

(Je kunt heel makkelijk variëren met dit recept. Zo lijkt het me ook erg smakelijk om twee handjes rucola er doorheen te doen, of zwarte olijven en verse blaadjes oregano. Ook kun je ervoor kiezen rode ui te gebruiken in plaats van sjalotjes. De mogelijkheden zijn eindeloos.)

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.

maandag 28 april 2014

Wat ik allemaal een beetje was vergeten aan zwanger zijn... + mirror shots



Wat ben ik blij dat ik eindelijk niet meer verborgen hoef te houden dat ik weer zwanger ben. Heel prettig om het nu gewoon te kunnen zeggen en schrijven. De afgelopen maanden had ik natuurlijk volop blogideetjes maar die heb ik even opgespaard tot ik het grote nieuws van de daken mocht schreeuwen. De aankomende weken heb ik dus behoorlijk wat dikke-buiken-geneuzel op de planning staan. Voor vandaag een lijstje met zaken die ik allemaal een beetje was vergeten aan zwanger zijn. Ik schreef het al in maart maar nu kan ik het eindelijk online knallen. Want jeetje, ook al heb ik het allemaal al een keer meegemaakt, bepaalde dingen verdring je gewoon ofzo. (Het moge duidelijk zijn dat zwanger zijn niet mijn hobby is ;-))

- Dat ik zo verschrikkelijk moe was. Hoe kon ik vergeten dat drie uur na het opstaan mijn ogen weer dichtvallen? En dan heb ik nu ook nog eens Sam die onlangs heeft besloten dat hij overdag amper meer slaapt. Arghhh!

- Kotsen, kotsen, kotsen! Oh ja, dat hoorde er ook bij. Met mijn rondhuppelende dreumes zit rustig wakker worden er helaas niet in en ook merk ik dat ik niet aan mijn rust kom waardoor die misselijkheid alleen maar erger wordt. Jezus, het komt zelfs gewoon door mijn neus naar buiten soms. 

- Mijn vorige zwangerschap was een grote hel vanwege mijn gruwelijk hoge bloeddruk. Briljant idee dus om een tweede baby bij elkaar te batsen. Zeker als je bedenkt dat die bloeddruk na mijn bevalling nooit meer laag is geworden. En ik moet nog tot november. Zucht!

- De eeuwige spanning of alles nog wel goed gaat in die baarmoeder. Dat zie je nooit af aan al die prachtige, zwangere vrouwen maar volgens mij schijt iedere preggo peuken bij de 20-weken echo. Vier ogen, drie benen, geen hartslag, misvormingen??? Mijn hormonen nemen regelmatig een loopje met mijn normaal gesproken nuchtere zelf. Beetje jammer!

- Commentaar en vragen als: wat ben je al dik! Was het gepland? Willen jullie weten wat het wordt? Gaan jullie het naar mij vernoemen? Is dat nu wel slim? Kill me now!

- Ik vind alles stinken. Gadverdamme zeg! Ook hele normale etensgeuren vind ik niet te narsen. Ik kan Maarten wel iets aandoen als hij naast me een bord nasi met saté gaat zitten weg beuken. Ieks! Nee, ik hoef echt geen hapje schat! Ben jij gek?!?

- Ik ben geen onuitstaanbare zwangere die iedereen wegjaagt met hormonaal gedrag. Ik kan echter wel onredelijk pissig worden als iemand MIJN calippo's heeft opgegeten of de kruidenkaas heeft opgemaakt. Uhhh, tja...

- Om nog even op die misselijkheid terug te komen... In zwangere toestand ben ik best een beetje wagenziek. Vooral als ik me al niet helemaal tof voel, doet zo'n warme auto en dat gehobbel me geen goed. Wanneer was ik ook alweer uitgerekend? Begin november ofzo, pfff...

- Die cravings!!! Fuck, ik kan me normaal al niet zo goed beheersen als het om eten gaat maar nu droom ik weer van eten. Het werd Maarten pijnlijk duidelijk dat er een baby op komst is toen ik hem middenin de nacht zijn nest uit schopte omdat ik echt yoghurt moest eten. Ook die onbedwingbare behoefte aan cranberrysap valt enkel door hormonen te verklaren, denk ik...

- Die ziekenhuisbezoekjes. Wat had ik daar de pest over in steeds toen ik zwanger was van Sam. En jullie raden het al, deze keer mag ik me ook continu melden om van alles en nog wat. Bluhhh! Jammer ook dat die afspraken altijd gruwelijk uitlopen. Voor even bloedprikken, ben je al zo een uur kwijt. Hoe moeilijk kan het zijn om binnen een paar uur die naald erin te rammen en hoppa!

Wat betreft de mirror shots, ik weet nog niet precies hoe ik dat in het vat ga gieten. Bij mijn vorige zwangerschap maakte ik er vaak aparte blogposts van maar ik weet niet of ik dat deze keer weer ga doen. Misschien dat ik ook soms gewoon een kiekje bij een ander artikel plaats, zoals deze keer. Even uitvinden wat handig is en wat werkt. Laat me gerust weten wat jullie de beste optie lijkt. 
De bovenstaande foto is in ieder geval gemaakt met precies 12 weken. Ik droeg een shirtje van Noppies welke ik in de uitverkoop scoorde toen ik zwanger was van Sam. Je ziet het volgens mij ook een aantal keer voorbij komen in outfitposts van twee jaar geleden. Echt een fijn ding! Verder droeg ik een zwarte skinny van H&M Mama die ik vorige maand voor 10 euro uit een afprijsrek viste en sneakers van Adidas die ik al zeker vijf of zes jaar heb. 

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.

zondag 27 april 2014

Zwanger!!!



Oh man, al weken wil ik van de daken schreeuwen dat ik opnieuw zwanger ben. Mijn zwangerschap van Sam maakten we al wereldkundig voor de 12 weken maar deze keer wilden we echt even wachten met vertellen. Inmiddels ben ik drie maanden zwanger. Nog steeds besef ik het niet helemaal maar wat zijn we blij dat er weer zo'n lekker ukkie op komst is. 
De afgelopen weken was ik vooral heel moe en toch ook wel flink misselijk. (Ik ben de dagen doorgekomen op fruit, crackers yoghurt en zetpillen van de dokter...) Maar goed, dat is allemaal heel normaal en herken ik ook van mijn eerste zwangerschap. Ik voel me niet fijn maar mag tot nu niet klagen. Sam 2.0 is in ieder geval in de maak. We gaan wel zien hoe het loopt. Ik sta onder strikte controle bij de gynaecoloog en dat geeft rust. Deze keer word ik goed in de gaten gehouden. Het blijft allemaal spannend gezien mijn vorige zwangerschap maar ik probeer er gewoon vertrouwen in te hebben. Meer kun je niet doen tenslotte. Binnenkort zal ik mijn blogje eens gezellig plat spammen met babygeneuzel. Zo, en nu ga ik weer even een dutje doen. Gaap...

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.

zaterdag 26 april 2014

Sam 20 maanden






Vandaag is mini alweer 20 maanden oud. Jeetje, over slechts vier maanden vieren we zijn tweede verjaardag. Ik kan amper geloven dat de tijd zo snel voorbij vliegt. Sam wordt groot! En dat is te merken ook. Hij begint te veranderen van een dreumesje in een peuter. Zo krijgt zijn gezicht meer vorm en tevens verandert zijn gedrag.
Als dit de twee-is-nee-fase nog niet is dan houd ik mijn hart vast voor de toekomst. Sam probeert heel veel en helaas mag er ook best veel niet. Lullige dingen zoals op tafel klimmen, met je takken aan de dvd-speler zitten, broodkorstjes door de openingen van de salontafel proppen, alleen de trap oplopen, kasten leeghalen, in kasten klimmen en dergelijke mogen allemaal
niet in huize In a flow around the world. Heel naar natuurlijk! Dreumesdrama's  gegarandeerd. Ik vind het bij tijd en wijlen behoorlijk vermoeiend, zeker omdat ik de laatste tijd zelf niet topfit ben. Maar goed, het hoort erbij dus we dealen ermee. Ergens is het ook best hilarisch om iedere keer zo'n voorstelling te krijgen. 
Gelukkig is Sam verder wel lief hoor. Hij kan zich tegenwoordig steeds beter vermaken. Hij is echt aan het spelen nu. Eerst was het vooral gooien en smijten. Vandaag de dag gaat hij heel gericht te werk. Vooral buitenspelen is een dikke hit hier. Als het even kan, rent hij het liefst nog in pyjama de tuin in om daar te prutsen. Ook als het keihard regent, wil zoonlief per sé in zijn zandbak spelen. (Wat dan weer niet mag dus resulteert in een act met krokodillentranen...) 
Verder snapt ons monster praktisch alles wat we tegen hem zeggen. Je kunt hem vrij complexe opdrachten geven die hij vervolgens keurig uitvoert. Als hij daar zin in heeft... Ik vind het werkelijk verbazend dat je tegen een kind van 20 maanden kunt zeggen: 'Zet de televisie maar uit met het onderste knopje, doe het licht in de gang maar aan, dan gaan we gezellig naar boven en even lekker douchen' En dat hij dat vervolgens gewoon allemaal doet. Huh, wat is er in godsnaam met mijn baby gebeurd? Ook begint zoonlief er aardig op los te babbelen. Vooruit, van het meeste wat hij uitkraamt verstaan we geen bal maar er komen toch steeds meer verstaanbare woorden uit. In principe weet hij zowel verbaal als non-verbaal heel goed duidelijk te maken wat hij wil. Erg handig, al baalt Sammie er soms wel van dat ondanks dat hij ons kan laten weten wat hij verwacht van ons dat niet altijd gebeurt. Knap natuurlijk dat je om Nijntje-koekjes kunt vragen maar helaas is dat geen voedzaam ontbijt. 
Om nog maar even voort te borduren op eten, dat gaat prima! Vriendinnen hebben het continu over hun één- en tweejarigen die het vertikken om ook maar ergens een hapje van te nemen. Wij hebben juist een onverzadigbaar hongerlapje. Ergens ben ik wel bang dat die fase bij ons nog wel komt dus vooralsnog geniet ik ervan dat zoonlief alles eet wat los en vast zit. Neemt niet weg dat ik het soms lastig vind. Ik wil hem immers een normaal eetpatroon aanleren en hem leren te luisteren naar zijn lijfje. Geen idee waar hij het laat maar hij blijft maar proppen. Bizar! Zo gaf ik hem eerder deze week een bord honingrondjes met melk en een banaan als ontbijt. Bleek zijn vader hem een half uur daarvoor toen ik nog in bed lag, al twee bruine boterhammen met pindakaas te hebben gegeven. En meneertje vond dat hij nog steeds niet klaar was met eten. Hmmm! Dit gaat trouwens de hele dag zo door. Ik hanteer een vrij strak patroon van drie stevige maaltijden op een dag, twee tussendoortjes en een toetje omdat ik niet wil dat hij continu eet. Zeker omdat hij op die manier al meer dan genoeg binnen krijgt. 
Wat ook top gaat, is het slapen. Na maanden te hebben gespookt, slaapt Sam weer prima. Thank God, want deze mama was er behoorlijk klaar mee. Even leek het erop dat zoonlief niet meer wilde slapen overdag. Uiteindelijk heb ik toch besloten door te pakken en er even flink wat druk op te leggen. Zowaar heb ik het kunnen afdwingen dat hij weer braaf iedere middag een uiltje knapt. Hallelujah! Ik ben zo verschrikkelijk blij met deze ontwikkeling. Daarnaast slaapt hij 's nachts ook weer door. Zo zie je maar weer, het zijn werkelijk fases. Jammer dat je dat altijd pas achteraf inziet, haha!
Kortom, het gaat meer dan prima met dat kind van ons. Hij doet wat hij moet doen en doet vooral ook niet wat hij niet moet doen. Hartstikke gezond! Mijn moederhart krijgt heel wat te voortduren met allerlei apenacties en crashes. De liefde die ik er echter voor terugkrijg, maakt dat ik daar graag een paar grijze haren voor over heb. Onvoorstelbaar dat het zo geweldig is om moeder te zijn. Every day, I love you more and more and more...

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.

vrijdag 25 april 2014

Do it your (fucking) self: scrub maken


Ik ben niet zo'n DIY'er. Als ik eens een momentje voor mezelf heb, denk ik niet: goh, laat ik eens iets gaan uhhh... creëeren. Nope, dan ga ik lekker een rondje lopen, een boek lezen, in het zonnetje zitten, een blogje typen, bellen, koken, sporten, slapen maar niet iets maken. Betekent niet dat ik het niet tof vind hoor. Vandaar dat ik in een vlaag van verstandsverbijstering heb bedacht dat ik voor Day Zero Poject minimaal vijf keer de creachick moet uithangen. Juist, ik! 
Ik heb het lang voor me uitgeschoven. Ik had namelijk geen idee wat ik moest maken. En oh ja, het moest ook een beetje makkelijk zijn want ik ben echt een knurft als het op dit soort zaken aankomt. Als het moet, kan ik het wel maar zodra het ingewikkeld word, raak ik zwaar gefrustreerd. Leek me niet de bedoeling. Uiteindelijk bracht Pinterest me op een idee. Te weten zelf scrub maken! Supersimpel en alle benodigdheden had ik gewoon in mijn keukenkastjes staan. Ideaal! Zeker als je bedenkt dat koken en bakken wel hobby's van me zijn. 


Kijk, dit zijn de ingrediënten die ik gebruikte om twee verschillende lichaamsscrubs te maken. Yep, ik besloot het maar gelijk goed aan te pakken en twee varianten te maken, haha! Op de bovenstaande foto zien jullie een pak kristalsuiker, een fles olijfolie, een pot bloemenhoning, zeezout, een citroen en glazen potten die ik scoorde bij Blokker. Ik chefte een grove scrub met zeezout en citroenrasp en een suikerscrub met honing. 


Benieuwd naar hoe je zo'n lekker romig suikerscrubje maakt? Wel, het is te eenvoudig voor woorden. Men neme een beslagkom en een lepel. Schep twee à drie riante eetlepels honing in de kom en voeg daar een kopje suiker aan toe. Vervolgens schenk je er een scheutje olijfolie bij zodat het geheel vloeibaar genoeg wordt om het door elkaar te kunnen scheppen. De hoeveelheid olijfolie die je nodig hebt, is afhankelijk van de dikte van de honing die je gebruikt. Speel dus wat met de verhoudingen. 


Voor de grove scrub met zeezout gebruik  je wederom een beslagkom en lepel. Meng anderhalf kopje zout met een kopje olijfolie. Voeg daarna de rasp van een halve citroenschil toe. Deze scrub laat zich veel gemakkelijker mengen doordat je geen honing gebruikt. Echt easy-peasy!

Ik verklaar het DIY-seizoen voor geopend op mijn blog. Ik vond het erg leuk om te doen en ik ben hartstikke blij met de resultaten. De scrubjes bevallen me prima en zijn ook nog eens el cheapo. 
Kortom, een geslaagd experiment!

(Misschien handig om te vermelden dat deze scrubs niet lang houdbaar zijn doordat er geen conserveringsmiddelen in zitten. Je verlengt de levensduur door het product eruit te scheppen met een lepel of spatel in plaats van met je vingers. Verder help je je homemade scrubje overleven door ervoor te zorgen dat er geen water bij komt.)

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.

donderdag 24 april 2014

10 gore dingen waar ik me schuldig aan maak...



Zoals zovelen heb ik best wat gore gewoontes. Aangezien ik altijd schaamteloos mijn imperfecties en onvolkomenheden het wereldwijde web opslinger, heb ik ook mijn nasty habbits eens op een rijtje gezet. Altijd al willen weten of ik onder de douche plas of trouw de vaat doe? Lees dan snel verder!

- Ik houd ervan om heel veel kauwgom tegelijk in mijn mond te proppen. Alleen vind ik het dan vaak zonde om als ik uitgekauwd ben die hele bonk weg te gooien. Ik plak dus wel eens ergens zo'n homp kauwgom op om hem te bewaren. En ja, daarna stop ik hem gewoon weer in m'n mond. Vies hè?!?

- Ik snuffel aan mijn poezelige voetjes om te checken of ze stinken. Tja, hoe kom je er anders achter of ze meuren? Niet dat ik enorme zweetkakken heb maar ik draag graag All Stars en Vans met blote voeten. Better safe than sorry!

- Ik plas onder de douche. Snap nooit zo goed wat mensen daar vies aan vinden. Het spoelt toch gelijk weer weg met het douchewater? Gaat uiteindelijk dezelfde afvoer in. We soppen de badkamer regelmatig dus kan er niet wakker van liggen. Ik bedoel, we zwemmen zonder morren met wildvreemde mensen in een zwembad waar waarschijnlijk volop in wordt geplast (dat doe ik dan weer niet...) en een plasje onder de douche is opeens heel goor. Kom op!

- Ik pulk regelmatig opgedroogd snot van Sam's gezicht met m'n nagels. Tot op heden nog geen snoetenpoetsers ontdekt die die aangekoekte lagen fatsoenlijk los weken. 

- Ik drink best vaak een slokje drinken rechtstreeks uit een fles of pak. Heb dan geen trek in een heel glas. Oh, en misschien ben ik ook wel een tikkeltje lui in dat opzicht. 

- Er zijn dagen dat ons motto wat betreft de vaat lijkt: zolang je kunt stapelen, hoef je niet af te wassen! 

- Ik zou mijn handen vaker moeten wassen. Uiteraard doe ik dat wel een paar keer per dag. Na grote boodschappen, voor en tijdens het koken en natuurlijk na het verschonen van kakluiers. Maar jeetje, als ik soms hoor hoe vaak andere mensen hun klauwtjes onder de kraan steken dan val ik stijl achterover. Ach, ik kweek domweg een beetje weerstand ;-)

- Ik vertik het om iedere dag te dweilen of te stofzuigen. Jazeker, Sam maakt er een  enorme klerezooi van en we hebben ook twee katten die een magnetische aantrekkingskracht op zand en blaadjes lijken te hebben. Maar echt, ik kan bezig blijven! Binnen een uur is het weer vies. Om de paar dagen stofzuigen vind ik wel voldoende eigenlijk. Wel ruim ik tussendoor 'lokaal' op. Gevallen drinken dweil ik op met een vaatdoekje of theedoek en door Sam gestrooide etensresten veeg ik tussendoor ook op. Liefst met een billendoekje, haha!

- Ik doe weleens aan wildplassen. Vooral op vakantie als er nergens toiletten in de buurt zijn of alleen hele smerige. Inmiddels ben ik extreem geoefend in onopvallend plassen achter struikjes en grote bomen. Ik bedoel, als mannen het mogen, mogen vrouwen het ook hoor. Beter dan blaasontsteking oplopen of kokhalzend een plasje plegen op een wc met poep aan de muren.

- Vriendlief en ik doen weleens samen met een tandenborstel en ook delen we een scheermesje van Gilette. Ik ben niet vies van mensen die ik lief vind. Als ik bij mijn ouders logeer, leen ik ook weleens de tandenborstel van mijn moeder als ik de mijne ben vergeten en ook gebruik ik daar soms de deoroller die door mijn ouders gezamenlijk wordt gebruikt. Vind ik niet heel gek maar ik vermoed dat er genoeg mensen zijn die het smerig vinden. Ik vind het echter een stuk ranziger om mijn tanden niet te poetsen en naar zweet te meuren.

Uiteraard ben ik nu enorm benieuwd geworden naar al jullie smerigheden, stelletje viezeriken! Deel ze met me bij de comments zodat ik me niet het enige zwijn in blogland voel. 

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.

woensdag 23 april 2014

Hocus pocus pilatus pas... alle groente weg! + recept






Ik heb een geweldig recept voor pastasaus. Het moet uren pruttelen, er gaan ladingen verse kruiden in en een riante scheut rode wijn. Heerlijk! Alleen is het nogal tijdrovend en daarnaast is Sam er niet zo wild van. Gelukkig heb ik ook een receptje voor een supersonisch snelle en simpele saus. Heel fijn voor doordeweekse dagen. En het allerbeste is dat je er veel groente in kunt verstoppen. Nu heb ik wat groente eten niet te klagen bij zoonlief, toch heeft hij er een handje van om keurig alle pasta op te eten en de rest als aankleding te zien. Maar met dit recept gaat alles er met smaak in. Niet alleen smakelijk voor eigenwijze koters, ook goed te eten voor de papa's en mama. Win-win-situatie! Benieuwd naar mijn geheim? Lees dan hieronder hoe je dit gerecht binnen tien minuten in elkaar flanst. 

Ingrediënten:
- 250 ml fusilli tricolore
- 350 gram gehakt
- 2 à 3 knoflooktenen
- 2 sjalotjes
- zak Italiaanse wokgroente
- blik gepelde tomaten 
- blikje tomatenpuree
- Parmezaanse kaas
- zeezout
- zwarte peper 
- paprikapoeder
- Italiaanse kruidenmix

Breng water met wat zeezout aan de kook voor de pasta. Eventueel kun je tijd besparen door het water in de waterkoker aan de kook brengen en dan over te gieten in een pan. Kook de fusilli volgens de aanwijzingen op de verpakking al dente. 
Pel vervolgens de knoflookteentjes en ontdoe de sjalotjes van hun schil. En dan is het tijd voor wat magie. Tover je keukenmachine, blender of whatever tevoorschijn en mik daar de gepelde tomaten, tomatenpuree, de Italiaanse wokgroente, sjalotjes en knoflook in. Zet het apparaat van je keuze aan en... tover de groente om tot een glad prutje! Een kind kan de was doen! Ondanks dat de substantie eruit ziet alsof het al een keer is opgegeten, ruikt het goddelijk. Ik overweeg het de volgende keer gewoon op deze manier met een rietje aan te bieden aan mijn dreumes. Hij drinkt sowieso al mijn mislukte groene smoothies op dus dit zal er zeker in gaan. 
Goed, genoeg gedold! Verhit een wok of braadpan en bak daarin het gehakt rul. Het is niet nodig om olijfolie te gebruiken aangezien er al genoeg vet uit het vlees komt. Wanneer het gehakt bruin kleurt is het tijd om het prutje uit de keukenmachine, door vriendlief omgedoopt tot 'the veggie blob', erbij te schenken. Breng het geheel op smaak met zwarte peper, paprikapoeder en Italiaanse kruidenmix. Laatstgenoemde scoor ik trouwens in horeca-verpakkingen bij de Makro. Mocht je een eigen bedrijf hebben, chef dan een pasje voor deze groothandel. Het is er hemels namelijk! 
Anyways, giet de pasta af en laat deze even uitlekken. Om ervoor te zorgen dat de saus (inclusief alle verstopte groente) goed aan de fusilli plakt, voeg ik wat Parmezaanse kaas toe voor extra stickyness. Schep tot slot de pasta en saus door elkaar. Verdeel het gerecht over de borden en strooi er eventueel nog wat extra Parmezaan over. Het oog wil ook wat namelijk. Eet smakelijk!

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.

dinsdag 22 april 2014

And the winners are...



Anderhalve week geleden kwam er een hele fijne winactie online. In samenwerking met Eat NaturalBiónina en Mani mocht ik maar liefst drie verrassingspakketten verloten onder mijn lezers. Een van de tofste prijzen die ik heb mogen weggeven in mijn bescheiden blogcarrière. Ik ben er in ieder geval enorm trots op. Niet in de minste plaats omdat het geweldige producten betreft waar ik enorm enthousiast over ben. Vandaag is het tijd om de drie winnaars bekend te maken. Zijn jullie ook zo benieuwd?
Sam heeft zojuist drie lootjes geselecteerd. En de gelukkigen zijn... *tromgeroffel*...Bianca, Jenn en Roos! Yeah, gefeliciteerd dames. Ik hoop dat jullie blij zijn met al het lekkers. Zouden jullie mij via een e-mail of berichtje op Facebook jullie adresgegevens door kunnen geven? Dan kan ik ervoor zorgen dat de goodies jullie kant op komen. 

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.

maandag 21 april 2014

Instagram diary #24

Ik ben een fervent gebruiker van Instagram. Iedere week deel ik daar foto's uit ons dagelijks leven en de foto's die ik met deze app maak, deel ik ook altijd in een diary op mijn blog. Vandaag is het alweer tijd voor deel #24. De dagen zijn voorbij gevlogen en nu is het weer maandag. Kijken jullie mee naar mijn week? En mochten jullie nog niet bevriend met mij zijn op Instagram, schroom dan niet om me te volgen ;-)



Bo gaat werkelijk waar altijd hier liggen chillen. Waarom is me een raadsel want het is zo'n smal plekje dat hij zijn ene achterpoot altijd over de rand moet laten hangen. Gek beest!


Geen kussen is veilig hier in huis ;-)


Sinds een paar weken kan Sam opeens boos kijken. Hier oefent hij zijn pokerface even. 


Drie generaties houden zich bezig met het zomerklaar maken van onze tuin. Heel verstandig omdat in ieder geval aan de oudste twee generaties over te laten. Alles wat groeit en bloeit, haat mij namelijk. 


Vorige week kreeg mini twee hoektanden. Jeetje, wat een bitches zijn dat zeg. Gelukkig is er nog altijd een tiet voor wat troost ;-)


Sam is helemaal in zijn nopjes met zijn nieuwe zandbak. Wat een uitvinding!


Wiens idee zou het zijn geweest om een zandbak te kopen? Jong geleerd, is oud gedaan. 


Een appeltje voor de dorst...


Oh mensen, dit was zo lekker. Ik ben gek op maïskolven. Kan niet wachten om er een paar op de barbecue te gooien. 


Maandagmorgen vertrok papa naar zijn werk en wij relaxten op de bank. We don't like mondays, tralala...



Een knabbelstengel gescoord bij Bakkertje Bart. Lucky bastard!


Yep, deze week groef Sam zich een ongeluk in zijn zandbak. Echt een daverend succes dat ding. 


Serieus, ik ben net een klein kind. Ik ging naar de Kruidvat voor billendoekjes en kwam thuis met... dit! 


Fuck, hij kan tegenwoordig deuren van het slot afhalen en open maken met als resultaat dat er regelmatig een Sammetje op zijn blote kakken door de tuin rent. 


Wat hij dan doet? Wel, naar zijn zandbak rennen die hij trouwens ook zelf kan open maken. 


Hmmm, wat klopt er hier niet?


Een lekkere selfie zonder make-up en schaaphaar. 


Mijn bestelling van Zara voor Sam kwam binnen. Oh, wat een leuk spul allemaal!


De buit!


Hoppa, mijn dikke donder op dinsdagmiddag eens naar de Appie gesleept om voedsel te scoren. 


Ik chefte vervolgens deze overheerlijke salade in elkaar. Het recept vind je hier.


Boos!!! Het had geloof ik iets te maken met dat hij zijn haar niet mocht kammen met mijn tandenborstel. Dreumesdrama to the max!


Kijk hoe geinig! Bij Albert Heijn hebben ze kant-en-klare verpakkingen met verse ingrediënten voor smoothies. Jammer genoeg had ik niet gezien dat er ananas in zat en daar ben ik allergisch voor. Maar toch, het idee is wel leuk.


Hmmm...


Dat zul je altijd zien, als je bijna thuis bent, vallen ze in slaap. Doornroosje is er verdorie niets bij!


Gelukkig kon hij nog lachen nadat hij 's morgens van de tuintafel was gedonderd. Check de blauwe plek en schaafwond aan de zijkant van zijn hoofd.


Hier smelt je moederhart toch van <3


Omgekocht met een doosje rozijntjes ;-)


Dikke pret met een emmertje water en een kleine gieter. 


Verse aardbeien en yoghurt in de blender gemikt en voilà... zelfgemaakte Fristi!


Even een beetje afmatten die hap zodat hij lekker slaapt daarna, haha ;-)


Donderdagavond gingen we even langs Ikea en Prénatal. Uiteraard konden we rond etenstijd de Zweedse balletjes niet weerstaan. 


Ontbijtje van yoghurt met muesli van Eat Natural en een beetje cacao. Om die Zweedse balletjes een beetje te compenseren, zeg maar...


Sam's liefde voor Nijntje is nog steeds niet over. Kijk hem eens shinen naast zijn grote vriend!


Houdini op stap!

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...